Τα Διεθνή Πρότυπα Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, τα οποία εφαρμόζονται πλέον από 181 χώρες του πλανήτη, συμβάλλουν στην παροχή αξιόπιστων χρηματοοικονομικών πληροφοριών, στην προστασία των επενδυτών και στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, ενώ τα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα εκσυγχρόνισαν, απλοποίησαν και ενοποίησαν τις ακολουθούμενες λογιστικές πρακτικές στην Ελλάδα.

Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς και των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων, καθώς και η αναφορά των μεταξύ τους διαφορών.

Στο πρώτο κεφάλαιο γίνεται μια εισαγωγική αναφορά στους λόγους που οδήγησαν στη δημιουργία και υιοθέτηση ενιαίων λογιστικών κανόνων.

Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται μία ιστορική αναδρομή της πορείας των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς, παρουσιάζεται το εννοιολογικό τους πλαίσιο, οι οικονομικές καταστάσεις, που θα πρέπει να καταρτίζονται βάσει αυτών, τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από την εφαρμογή τους, ενώ γίνεται και αναφορά στα ΔΠΧΑ που αφορούν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και τις εξελίξεις σχετικά με την υιοθέτησή τους.

Το τρίτο κεφάλαιο αναφέρεται στα Ελληνικά Λογιστικά Πρότυπα, περιλαμβάνει μία σύντομη ιστορική αναδρομή της λογιστικής στην Ελλάδα, μία σύντομη αναφορά στο ΕΓΛΣ, παρουσιάζεται ο Ν.4308/2014 και τι προβλέπει, το εννοιολογικό πλαίσιο των ΕΛΠ, οι οικονομικές καταστάσεις που πρέπει να συντάσσονται, καθώς και τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των ΕΛΠ.

Τέλος, στο τέταρτο κεφάλαιο παρουσιάζονται οι διαφορές μεταξύ των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς και των Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων.