Η υποκίνηση και η εργασιακή ικανοποίηση αποτελούν κρίσιμες παραμέτρους για την αποδοτικότητα και την αποτελεσματικότητα των μονάδων υγείας, ιδιαίτερα στον κλάδο της παροχής υπηρεσιών υγείας, όπου το ανθρώπινο δυναμικό είναι ο σημαντικότερος παραγωγικός συντελεστής. Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση των παραγόντων υποκίνησης και εργασιακής ικανοποίησης του επικουρικού εργατικού δυναμικού του Ο.ΚΑ.ΝΑ.

Η έρευνα είναι πρωτογενής ποσοτική με χρήση ερωτηματολογίου σε δείγμα 173 επικουρικών εργαζομένων. Χρησιμοποιήθηκαν τα ερωτηματολόγια των Paleologou et al. (2006) για την υποκίνηση και του Spector (1985) για την εργασιακή ικανοποίηση, και η αξιοπιστία τους βρέθηκε υψηλή. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με το λογισμικό IBMSPSS v. 26.0 και περιελάμβανε παραμετρικούς και μη παραμετρικούς ελέγχους.

Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι εργαζόμενοι με πάνω από 10 έτη προϋπηρεσίας είναι πιο ικανοποιημένοι από τον μισθό τους, ενώ όσοι έχουν λιγότερη προϋπηρεσία (έως 2 έτη) είναι πιο ικανοποιημένοι από τις συνθήκες εργασίας, τον προϊστάμενο και τα προνόμια της εργασίας. Το διοικητικό προσωπικό δείχνει υψηλότερη ικανοποίηση, ενώ το θεραπευτικό προσωπικό είναι πιο ικανοποιημένο από τα προνόμια, τις ανταμοιβές και τις συνθήκες εργασίας. Οι εργαζόμενοι με έως 2 έτη προϋπηρεσίας εκτιμούν περισσότερο τα επιτεύγματα και τις εργασιακές ιδιότητες, ενώ το νοσηλευτικό προσωπικό είναι περισσότερο παρακινημένο από τις ανταμοιβές και τα επιτεύγματα. Οι εργαζόμενοι με εισόδημα από 1001 έως 1300 ευρώ αισθάνονται μεγαλύτερη παρακίνηση από τις ανταμοιβές.

Συμπερασματικά, η διαχείριση του ανθρώπινου δυναμικού στις μονάδες υγείας είναι μια πρόκληση, και η βελτίωση της υποκίνησης και της εργασιακής ικανοποίησης είναι κρίσιμη για την παροχή ποιοτικών υπηρεσιών υγείας.