Εισαγωγή: Η κλινική διακυβέρνηση μπορεί να οριστεί ως ένα πλαίσιο ή σύνολο αρχών και πρακτικών που χρησιμοποιούνται για την καθοδήγηση και την επίβλεψη της παροχής κλινικής φροντίδας. Στοχεύει στην εξασφάλιση ότι οι ασθενείς λαμβάνουν ασφαλή, αποτελεσματική και υψηλής ποιότητας φροντίδα, σύμφωνα με τις καλύτερες διαθέσιμες αποδείξεις και πρακτικές.
Σκοπός: Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν η διερεύνηση των αντιλήψεων των εργαζομένων αναφορικά με το κλίμα κλινικής διακυβέρνησης σε ένα Γενικό Νοσοκομείο των Αθηνών.
Υλικό και Μέθοδος: Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γεννηματάς» και το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 120 εργαζόμενοι σε αυτό. Για τη διερεύνηση του κλίματος κλινικής διακυβέρνησης στο νοσοκομείο χρησιμοποιήθηκε η ελληνική έκδοση του ερωτηματολογίου Clinical Governance Climate Questionnaire (CGCQ). Η περιγραφική και επαγωγική στατιστική ανάλυση, έγινε με το στατιστικό πακέτο SPSS έκδοση 26.
Αποτελέσματα: Τα ευρήματα δείχνουν ότι το 67% των εργαζομένων έχει μόνο μερική κατανόηση των διαδικασιών κλινικής διακυβέρνησης. Το 45% των εργαζομένων με πάνω από 10 χρόνια προϋπηρεσίας εμφάνισε υψηλότερα επίπεδα κατανόησης σε σύγκριση με το 25% των εργαζομένων με λιγότερα από 5 χρόνια προϋπηρεσίας. Η συσχέτιση μεταξύ προϋπηρεσίας και κατανόησης είναι στατιστικά σημαντική (r = 0.82, p < 0.05). Οι ιατροί ανέφεραν καλύτερη κατανόηση των πολιτικών σε ποσοστό 70% έναντι 50% των νοσηλευτών, με τη συσχέτιση να είναι επίσης στατιστικά σημαντική (Spearman rho = 0.60, p < 0.05). Επιπλέον, διαπιστώθηκε μια σημαντική αρνητική συσχέτιση μεταξύ ηλικίας των εργαζομένων και της προθυμίας για αλλαγή στις κλινικές πρακτικές (r = -0.76, p < 0.01). Η σχέση μεταξύ επιπέδου εκπαίδευσης και κατανόησης των διαδικασιών διακυβέρνησης ήταν επίσης σημαντική (r=0.68, p<0.05). Τέλος, εργαζόμενοι που εμπλέκονται ενεργά σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από την εργασία τους (r= 0.85, p < 0.001).
Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν την ύπαρξη μερικής κατανόησης των διαδικασιών διακυβέρνησης από την πλειονότητα των εργαζομένων, τονίζοντας την ανάγκη για βελτιωμένες εκπαιδευτικές πρωτοβουλίες και περισσότερη σαφήνεια στην επικοινωνία των πολιτικών. Η διαφορά κατανόησης μεταξύ των διαφόρων επαγγελματικών ομάδων, με τους ιατρούς να έχουν υψηλότερη κατανόηση σε σχέση με τους νοσηλευτές, υποδεικνύει την ανάγκη για ομοιόμορφες εκπαιδευτικές πολιτικές και προσπάθειες που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες κάθε επαγγελματικής ομάδας, ενισχύοντας τη διαλειτουργικότητα και την κοινή κατανόηση των διαδικασιών. Επιπλέον, η αρνητική συσχέτιση μεταξύ ηλικίας και προθυμίας για αλλαγή στις κλινικές πρακτικές υποδεικνύει την ανάγκη για στρατηγικές που προάγουν την καινοτομία και υποστηρίζουν την προσαρμοστικότητα, ιδίως στους πιο έμπειρους εργαζόμενους.
Λέξεις-Κλειδιά: Κλινική Διακυβέρνηση, Ποιότητα Φροντίδας, Ασφάλεια Ασθενών, Συνεχής Βελτίωση, Εκπαίδευση.
ntroduction: Clinical governance can be defined as a framework or set of principles and practices used to guide and oversee the delivery of clinical care. It aims to ensure that patients receive safe, effective and high-quality care, in accordance with the best available evidence and practice
Purpose: The purpose of this study was to investigate the perceptions of employees regarding the climate of clinical governance in a General Hospital of Athens.
Materials and Methods: The research was conducted on a sample from the General Hospital of Athens "Gennimatas," and the study sample consisted of 120 individuals working in this hospital. The Greek version of the Clinical Governance Climate Questionnaire (CGCQ) was used to investigate the climate of clinical governance in the hospital. Descriptive and inferential statistical analyses were performed using the SPSS v.26 statistical package.
Results: The findings show that 67% of employees have only a partial understanding of clinical governance processes. 45% of employees with more than 10 years of service showed higher levels of understanding compared to 25% of employees with less than 5 years of service. The correlation between experience and understanding is statistically significant (r = 0.82, p < 0.05). Physicians reported a better understanding of policies at 70% compared to 50% of nurses, with the correlation also being statistically significant (Spearman rho = 0.60, p < 0.05). Additionally, a significant negative correlation was found between the age of employees and their willingness to change clinical practices (r = -0.76, p < 0.01). The relationship between education level and understanding of governance processes was also significant (r = 0.68, p < 0.05). Finally, employees who actively participate in decision-making processes reported higher levels of job satisfaction (r = 0.85, p < 0.001).
Conclusions: The results indicate that there is partial understanding of governance processes by the majority of employees, highlighting the need for improved educational initiatives and clearer communication of policies. The difference in understanding between various professional groups, with physicians having a higher understanding compared to nurses, indicates the need for uniform educational policies and efforts that address the needs of each professional group, enhancing interoperability and common understanding of processes. Additionally, the negative correlation between age and willingness to change clinical practices indicates the need for strategies that promote innovation and support adaptability, especially among more experienced employees.
Keywords: Clinical Governance, Quality of Care, Patient Safety, Continuous Improvement, Education.
ΚΕΦΑΛΑ ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΤΕΛΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ