Περίληψη

Εισαγωγή: Η μαθητεία αποτελεί μια από τις πιο αποτελεσματικές και παραδοσιακές μεθόδους εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης, που συνδυάζει την πρακτική εμπειρία στον χώρο εργασίας με τη θεωρητική διδασκαλία. Η ενσωμάτωση της πρακτικής άσκησης στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε καθημερινή βάση επιτρέπει στους μαθητευόμενους, να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες και γνώσεις για την επαγγελματική τους σταδιοδρομία, δημιουργώντας μια άμεση σύνδεση μεταξύ εκπαίδευσης και αγοράς εργασίας.

Σκοπός: Η παρούσα εργασία έχει ως σκοπό να διερευνήσει την μαθητεία ως μορφή εκπαίδευσης που συνδυάζει πρακτική εμπειρία και θεωρητική διδασκαλία. Έμφαση δίνεται στη σημασία της μαθητείας για τον κλάδο της υγείας με ιδιαίτερη ανάλυση στην περίπτωση της Ελλάδας.

Μεθοδολογία: Μελέτη περίπτωσης για τις σχολές ΕΠΑΣ Μαθητείας της ΔΥΠΑ μέσω ποσοτικής και ποιοτικής ανάλυση δεδομένων αποφοίτων. Αρχικά, έγινε ποσοτική ανάλυση των δεδομένων φοιτούντων στις ειδικότητες βοηθού γενικής νοσηλείας και βοηθού φαρμακείου, σχολικών ετών 2018-2021. Ακολούθησε  ποιοτική ανάλυση με συνεντεύξεις από απόφοιτους με ημι-δομημένο οδηγό συζήτησης σχετικά με την αξιολόγηση της εκπαίδευσης, τις μετέπειτα εκπαιδευτικές και εργασιακές ενέργειες και την αυτοαξιολόγηση της επαγγελματικής και εκπαιδευτικής πορείας. 

Αποτελέσματα: Όσον αφορά την ποσοτική ανάλυση προκύπτει ότι στις ειδικότητες βοηθού γενικής νοσηλείας και  του βοηθού φαρμακείου φοίτησαν 1676 μαθητές, σε όλη την ελληνική επικράτεια. Εκ των φοιτώντων οι γυναίκες αποτελούν το 80,6% των συμμετεχόντων, και το 69,7%  είχε σύμβαση μαθητείας κατά τις σπουδές του. Επίσης το 55% μαθήτευσε σε φορείς του δημοσίου τομέα, ενώ το 70,8% είναι άνω των 20 ετών. Όσον αφορά την ποιοτική ανάλυση εκτιμάται θετικά η ποιότητα της διδασκαλίας ενώ τονίζεται η θετική επίδραση της πρακτικής εμπειρίας μέσω της μαθητείας, με έμφαση στον χώρο της υγείας. Τέλος αναφέρονται ελλείψεις σε εξοπλισμό και υλικά γεγονός που λειτουργεί ως τροχοπέδη στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Συμπεράσματα: Το σύστημα μαθητείας διαφοροποιείται από χώρα σε χώρα εξαιτίας  των ιδιαίτερων κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. Το σύστημα της μαθητείας κρίνεται ιδιαίτερα ευεργετικό στον κλάδο της υγείας, ενώ οι μαθητές έχουν την ευκαιρία να εξελιχθούν είτε εκπαιδευτικά είτε εργασιακά.

Introduction: Apprenticeship is one of the most effective and traditional methods of education and professional training, combining practical experience in the workplace with theoretical instruction. The integration of practical training into the educational program on a daily basis allows apprentices to acquire the necessary skills and knowledge for their professional careers, creating a direct connection between education and the labor market.

Aim: This study aims to investigate apprenticeship as a form of education that combines practical experience with theoretical instruction, with a focus on its importance in the healthcare sector, particularly in Greece

Methodology: Case study on the EPAS Apprenticeship Schools of DYPA through quantitative and qualitative analysis of graduates' data. Initially, a quantitative analysis was conducted on the data of students enrolled in the specialties of General Nursing Assistant and Pharmacy Assistant for the school years 2018-2021. This was followed by a qualitative analysis with interviews from graduates using a semi-structured discussion guide regarding the evaluation of the education, subsequent educational and employment actions, and self-assessment of their professional and educational trajectory.

Results: Regarding the quantitative analysis, it emerges that 1,676 students attended the specialties of General Nursing Assistant and Pharmacy Assistant across Greece. Of these students, women constitute 80.6% of the participants, and 69.7% had an apprenticeship contract during their studies. Additionally, 55% of them apprenticed in public sector institutions, and 70.8% are over 20 years old. Concerning the qualitative analysis, the quality of teaching is assessed positively, and the positive impact of practical experience through apprenticeships is emphasized, with a focus on the health sector. Finally, there are mentions of shortages in equipment and materials, which act as an impediment to the educational process.

Conclusions: The apprenticeship system varies from country to country due to distinct socio-economic conditions. The apprenticeship system is deemed particularly beneficial in the health sector, while students have the opportunity to advance either educationally or professionally.