Εισαγωγή: Tο ηθικό αδιέξοδο είναι η κατάσταση που προκύπτει όταν ένας επαγγελματίας υγείας γνωρίζει τι είναι ηθικά σωστό να γίνει, αλλά θεσμικοί περιορισμοί κάνουν σχεδόν αδύνατη την πραγματοποίησή του. Η επαγγελματική εξουθένωση αφορά ένα σύνδρομο σωματικής και συναισθηματικής εξάντλησης, στα πλαίσια του οποίου ο επαγγελματίας υγείας χάνει το ενδιαφέρον του για τους ασθενείς του, παύει να είναι ικανοποιημένος από τη δουλειά του, και σχηματίζει αρνητική εικόνα για τον εαυτό του. Το ηθικό αδιέξοδο και η επαγγελματική εξουθένωση αποτελούν ζητήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωποι οι επαγγελματίες υγείας, και ιδιαίτερα όσοι εργάζονται στον τομέα ψυχικής υγείας, ο οποίος χαρακτηρίζεται από μία σειρά ιδιαιτεροτήτων. Η ψυχική ανθεκτικότητα, δηλαδή η επιτυχής προσαρμογή ενόψει δύσκολων και προκλητικών εμπειριών ζωής, μέσω νοητικής, συναισθηματικής και συμπεριφορικής ευελιξίας, θα μπορούσε να δρα προστατευτικά.

Σκοπός: Η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ ηθικού αδιεξόδου, επαγγελματικής εξουθένωσης και ψυχικής ανθεκτικότητας σε επαγγελματίες ψυχικής υγείας που εργάζονται στις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας Κύπρου.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη μέσω διάθεσης αυτο-συμπληρούμενου ερωτηματολογίου, που περιλάμβανε ερωτήσεις δημογραφικών και επαγγελματικών στοιχείων, το Ερωτηματολόγιο Μέτρησης του Ηθικού Αδιεξόδου για Επαγγελματίες Υγειονομικής Περίθαλψης (Measurement of Moral Distress-Healthcare Professionals, MMD-ΗP), το Ερωτηματολόγιο της Εργασιακής Εξουθένωσης της Κοπεγχάγης (Copenhagen Burnout Inventory, CBI-Gr) και την Κλίμακα Connor-Davidson για την Ανθεκτικότητα (The Connor-Davidson Resilience Scale, CD-RISC-25).

Αποτελέσματα: Το δείγμα αποτέλεσαν 105 επαγγελματίες ψυχικής υγείας. Βρέθηκε θετική συσχέτιση μεταξύ ηθικού αδιεξόδου και επαγγελματικής εξουθένωσης, αρνητική συσχέτιση μεταξύ ψυχικής ανθεκτικότητας και ηθικού αδιεξόδου και αρνητική συσχέτιση μεταξύ ψυχικής ανθεκτικότητας και επαγγελματικής εξουθένωσης. Η ψυχική ανθεκτικότητα ήταν σημαντικός μερικός διαμεσολαβητικός παράγοντας στη σχέση επαγγελματικής εξουθένωσης και ηθικού αδιεξόδου.

Συμπεράσματα: Κρίνεται σημαντική η εφαρμογή πολιτικών για την ανάπτυξη της ψυχικής ανθεκτικότητας, στα πλαίσια ενός ευρύτερου πλάνου παρεμβάσεων σε οργανωτικό επίπεδο.

Background: Moral distress is the situation that arises when healthcare professionals know what is ethically right to do, but institutional constraints make it nearly impossible to pursue the right course of action. Burnout refers to a syndrome of physical and emotional exhaustion in which healthcare professionals lose interest in their patients, cease to be satisfied with their work, and form a negative image of themselves. Moral distress and burnout are issues faced by healthcare professionals, particularly those working in the mental health sector, which is unique in many ways compared to other sectors. Resilience, i.e. the successful adaptation in the face of difficult and challenging life experiences, through mental, emotional and behavioural flexibility, could have a protective roll.

Objective: The investigation of the relationship among moral distress, burnout and resilience in mental health professionals working in Mental Health Services in Cyprus.

Methods: A cross-sectional study was carried out by distributing a self-completed questionnaire, which included demographic and occupational questions, the Measurement of Moral Distress-Healthcare Professionals (MMD-HP), the Copenhagen Burnout Inventory (CBI-Gr) and the Connor-Davidson Resilience Scale (CD-RISC-25).

Results: The sample consisted of 105 mental health professionals. It was found a positive correlation between moral distress and burnout, a negative correlation between resilience and moral distress, and a negative correlation between resilience and burnout. Resilience was a significant partial moderating factor in the relationship between burnout and moral distress.

Conclusions: It is important to implement policies to develop resilience as part of a broader plan of interventions at organizational level.

Keywords: Moral distress, burnout, resilience, mental health care professionals.