Εισαγωγή: Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 αποτελεί μία χρόνια και ανίατη μεταβολική διαταραχή που απασχολεί την κοινωνία σε παγκόσμιο επίπεδο. Παρουσιάζεται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία και οι επιπλοκές της ασθένειας αυτής μπορούν ακόμη και να απειλήσουν τη ζωή του παιδιού που νοσεί. Τα παιδιά περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας τους στο σχολείο όπου και κρίνεται απαραίτητη η παρουσία ενός ειδικού σχολικού νοσηλευτή ο οποίος θα αναλάβει την σωματική και ψυχολογική υποστήριξη τους. Ο θεσμός των σχολικών νοσηλευτών δείχνει να εδραιώνεται τα τελευταία 20 χρόνια στην Ελλάδα. Νοσηλευτές απασχολούνται σε σχολεία όλης της χώρας παρέχοντας υγειονομικές υπηρεσίες και φροντίζοντας μαθητές με χρόνια νοσήματα όπως ο Σακχαρώδης Διαβήτης.

   Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι να αναλυθεί σε βάθος ο ρόλος που διαδραματίζουν οι σχολικοί νοσηλευτές στη φροντίδα και την υποστήριξη παιδιών και εφήβων με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1.

   Το υλικό και η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκαν στην παρακάτω έρευνα είναι τα αυτοσυμπληρούμενα ερωτηματολόγια Δημογραφικών Χαρακτηριστικών, Γνώσεων για το Διαβήτη του James T. Fitzgerland και Diabetes Care Profile του πανεπιστημίου του Michigan, που απαντήθηκαν μέσω διαδικτύου και της εφαρμογής Google forms από σχολικούς νοσηλευτές που έχουν εγγραφεί σε διάφορα forum της νοσηλευτικής κοινότητας. Η συμπλήρωση των ερωτηματολογίων ήταν εθελοντική και τηρήθηκαν όλοι οι κανόνες ηθικής και δεοντολογίας.

   Σύμφωνα με τα αποτελέσματα που προέκυψαν από τις απαντήσεις των ερωτηθέντων, το μεγαλύτερο ποσοστό σχολικών νοσηλευτών ήταν γυναίκες (59,9 %), ενώ περαιτέρω επιμόρφωση σχετικά με τον ΣΔ1 είχε λάβει ένα ποσοστό της τάξεως του 26,4%. Προέκυψε από τα αποτελέσματα πως ένα ικανοποιητικό ποσοστό της τάξεως του 71,3% είναι σε θέση να αναγνωρίσει τα συμπτώματα της υπογλυκαιμίας ενώ αξιοσημείωτο θεωρείται το ποσοστό που εμφανίζεται μειωμένο στις ερωτήσεις γνώσεων σχετικά με την ινσουλίνη με το 50,2% μόνο να γνωρίζει τη δράση της.

   Συμπερασματικά, η αποτελεσματική αντιμετώπιση του Σακχαρώδη Διαβήτη  τύπου 1 και των επιπλοκών του εντός του περιβάλλοντος του σχολείου από έναν ειδικό νοσηλευτή, αποτελεί θέμα υψίστης σημασίας για την πορεία και την εξέλιξη της νόσου στο παιδί. Ο σχολικός νοσηλευτής, συμβάλλει στην εκπαίδευση των μαθητών που νοσούν να αυτοδιαχειρίζονται το πρόβλημά τους και αυξάνει το αίσθημα ασφάλειας στο ίδιο το παιδί, την οικογένειά του και στο λοιπό εκπαιδευτικό προσωπικό. Η παρουσία σχολικού νοσηλευτή πλάι σε μαθητές που χρήζουν ειδικής φροντίδας και υποστήριξης στο σχολείο είναι ζωτικής σημασίας και μόνο οφέλη έχει να επιφέρει στα παιδιά.

 Introduction: Type 1 diabetes is a chronic and incurable metabolic disorder that concerns society worldwide. It occurs during childhood and adolescence and the complications of this disease can even threaten the life of the child who is sick. The children spend most of their day at school, where the presence of a special school nurse who will undertake their physical and psychological support is deemed necessary. The institution of school nurses seems to be consolidating over the last 20 years in Greece. Nurses are employed in schools throughout the country providing health services and caring for students with chronic diseases such as Diabetes Mellitus.

   The purpose of this paper is to analyze in depth the role played by school nurses in the care and support of children and adolescents with Type 1 Diabetes Mellitus.

   The material and method used in the following research are of University of Michigan's James T. Fitzgerland Diabetes Knowledge, Demographic Characteristics, and Diabetes Care Profile self-administered questionnaires, which were answered via the Internet and the Google forms application by enrolled school nurses, in various forums of the nursing community. Filling the questionnaires was voluntary and all the ethical rules were applied.

   According to the results, the responses of the respondents, the largest percentage of the school nurses who had answered were women (59,9%), while a percentage of 26,4% has received further education about diabetes mellitus. It emerged from the results that a satisfactory percentage of 71.3% is able to recognize the symptoms of hypoglycemia, while the percentage that appears reduced in the knowledge questions about insulin is remarkable, with only 50.2% knowing the action her.

  In conclusion, the effective treatment of Type 1 Diabetes Mellitus and its complications within the school environment by a specialist nurse is a matter of utmost importance for the course and progression of the disease in the child. The school nurse contributes to the education of students who are ill to self-manage their problem and increases the feeling of security in the child himself, his family and the other educational staff. The presence of a school nurse next to students who need special care and support at school is vital and can only bring benefits to the children.