Εισαγωγή: Η ενσυναίσθηση των επαγγελματιών υγείας αναγνωρίζεται σήμερα ως βασικό συστατικό της παροχής φροντίδας αναβαθμισμένης ποιότητας και υψηλής ασφάλειας, καθώς έχει διαπιστωθεί ότι οδηγεί σε αυξημένη ικανοποίηση των ασθενών, καλύτερη επικοινωνία μεταξύ του προσωπικού υγείας και μείωση των ιατρικών και νοσηλευτικών λαθών.

Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ ενσυναίσθησης, ποιότητας και ασφάλειας φροντίδας, βάσει των απόψεων δείγματος 121 νοσηλευτών που εργάζονται στο ελληνικό δημόσιο σύστημα υγείας.

 Μέθοδος: Για τη συλλογή των δεδομένων μοιράστηκε και συμπληρώθηκε ερωτηματολόγιο κλειστού τύπου, του οποίου τα δεδομένα επεξεργάστηκαν στατιστικά, εφαρμόζοντας ελέγχους συσχετίσεων μεταξύ των υποκλιμάκων (ενσυναίσθηση, ποιότητα και ασφάλεια φροντίδας), καθώς και πολυπαραγοντικές γραμμικές παλινδρομήσεις μεταξύ των μεταβλητών.

Αποτελέσματα: Σύμφωνα με τα ερευνητικά αποτελέσματα, αρχικά, διαπιστώθηκε ότι η ποιότητα των υπηρεσιών υγείας και η ασφάλεια συσχετίζονται άμεσα μεταξύ τους, σηματοδοτώντας ότι οι θετικές αντιλήψεις για την ποιότητα της παρεχόμενης φροντίδας συνεπάγονται και αυξημένη ασφάλεια για τους ασθενείς. Επίσης, βρέθηκε ότι υψηλά επίπεδα ενσυναίσθησης συνεπάγονται και θετικά αποτελέσματα υγείας σε όρους αντιληπτής ποιότητας και ασφάλειας, εύρημα που καταδεικνύει τη σπουδαιότητα της ενσυναίσθησης των επαγγελματιών υγείας για την επίτευξη αριστείας στη φροντίδα. Από τις δημογραφικές μεταβλητές που εξετάστηκαν, στη μελέτη διαπιστώθηκε ότι μόνο το φύλο και τα έτη συνολικής υπηρεσίας συσχετίζονται στατιστικά σημαντικά με ορισμένες εκ των μεταβλητών, με τις γυναίκες νοσηλεύτριες να επιδεικνύουν υψηλότερα επίπεδα ενσυναίσθησης και τους νοσηλευτές μεγαλύτερης προϋπηρεσίας να αναφέρουν καλύτερη ανταπόκριση και συνεργασία στη μονάδα υγείας.

Συμπεράσματα: Συμπερασματικά, η παρούσα μελέτη παρέχει ιδιαίτερα πολύτιμη πληροφόρηση αναφορικά με τη σπουδαιότητα της σχέση μεταξύ ενσυναίσθησης, ποιότητας και ασφάλειας σε περιβάλλοντα υγειονομικής περίθαλψης. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται τόσο σε επίπεδο χάραξης κεντρικής πολιτικής υγείας όσο και σε επίπεδο μεμονωμένων μονάδων υγειονομικής περίθαλψης, η ανάπτυξη επιμορφωτικών προγραμμάτων που ενισχύουν την ενσυναίσθηση των επαγγελματιών υγείας, καθώς και η ενσωμάτωση της τελευταίας σε κατευθυντήριες γραμμές και κλινικά πρωτόκολλα που αφορούν την ποιότητα και ασφάλεια της φροντίδας.

Background: Empathy among healthcare professionals is now recognized as a key component of providing enhanced quality and high safety care, as it has been found to lead to increased patient satisfaction, better communication between healthcare staff and a reduction in medical and nursing errors.

Aim: The aim of this study was to investigate the relationship between empathy, quality and safety of care, based on the opinions of a sample of 121 nurses working in the Greek public health system.

To collect the data, a closed-ended questionnaire was shared and completed, the data of which were statistically processed, applying correlation tests between the subscales (empathy, quality and safety of care), as well as multivariate linear regressions between the variables.

Results: According to the research results, initially, it was found that the quality of health services and safety are directly related to each other, indicating that positive perceptions of the quality of care provide also an increased safety for patients. High levels of empathy were also found to be associated with positive health outcomes in terms of perceived quality and safety, a finding that demonstrates the importance of healthcare professionals’ empathy in achieving excellence in care. Of the demographic variables examined, the study found that only gender and years of total service were statistically significantly correlated with some of the variables, with female nurses demonstrating higher levels of empathy and longer-serving nurses reporting better responsiveness and cooperation within the health unit. 

Conclusions: In conclusion, the present study provides particularly valuable information regarding the importance of the relationship between empathy, quality and safety in health care settings. In this context, it is proposed both at the level of central health policy making and at the level of individual health care units, the development of educational programs that strengthen the empathy of health professionals, as well as the integration of the latter into guidelines and clinical protocols concerning quality and safety of care.