In recent decades, the volatile economic landscape has emphasized the necessity of evaluating risks for both credit institutions and businesses. Various models have been developed to address this need, among which the Value at Risk (VaR) methodology stands out. VaR serves as a crucial risk management tool widely utilized by banking institutions, regulatory bodies, and portfolio managers for assessing financial hazards.

This paper aims to clarify financial risks and the financial system's role in risk management. It examines the VaR approach, which quantifies the maximum potential loss within a specified time frame and confidence level. The paper explores fundamental calculation techniques, as well as the benefits and challenges associated with implementing VaR.

Furthermore, it discusses the application of VaR in portfolio synthesis, introducing concepts such as diversification and systematic risk, represented by the β coefficent, and its significance in portfolio management analysis.

In the empirical segment, the paper evaluates VaR and beta coefficients for hypothetical portfolios comprising shares of various banks of Southern Europe, with the goal of examining how economic crises,  notably the one related to COVID-19, impact the risk levels of specific shares. The assessment employs both the variance-covariance method and historical simulation, spanning periods during and after COVID-19.

Τις τελευταίες δεκαετίες, το ασταθές οικονομικό τοπίο έχει τονίσει την αναγκαιότητα αξιολόγησης των κινδύνων τόσο για τα πιστωτικά ιδρύματα όσο και για τις επιχειρήσεις. Για την αντιμετώπιση αυτής της ανάγκης έχουν αναπτυχθεί διάφορα μοντέλα, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζει η μεθοδολογία Αξίας σε κίνδυνο ή Value at Risk (VaR). Η VaR χρησιμεύει ως κρίσιμο εργαλείο διαχείρισης κινδύνων που χρησιμοποιείται ευρέως από τραπεζικά ιδρύματα, ρυθμιστικούς φορείς και διαχειριστές χαρτοφυλακίου για την αξιολόγηση οικονομικών κινδύνων.

Η παρούσα εργασία στοχεύει να αποσαφηνίσει τους χρηματοοικονομικούς κινδύνους και τον ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος στη διαχείριση κινδύνων. Εξετάζει την προσέγγιση VaR, η οποία ποσοτικοποιεί τη μέγιστη πιθανή απώλεια μέσα σε ένα καθορισμένο χρονικό πλαίσιο και επίπεδο εμπιστοσύνης. Η εργασία διερευνά θεμελιώδεις τεχνικές υπολογισμού, καθώς και τα οφέλη και τις προκλήσεις που σχετίζονται με την εφαρμογή VaR.

Επιπλέον, συζητά την εφαρμογή της VaR στη σύνθεση χαρτοφυλακίου, εισάγοντας έννοιες όπως η διαφοροποίηση και ο συστηματικός κίνδυνος, που αντιπροσωπεύονται από τον συντελεστή β, και τη σημασία του στην ανάλυση διαχείρισης χαρτοφυλακίου.

Στον εμπειρική μελέτη, η εργασία αξιολογεί της τιμές της VaR και τους συντελεστές βήτα για υποθετικά χαρτοφυλάκια που περιλαμβάνουν μετοχές διαφόρων τραπεζών της Νότιας Ευρώπης, με στόχο να εξεταστεί πώς οι οικονομικές κρίσεις, ιδίως αυτή που σχετίζεται με τον COVID-19, επηρεάζουν τα επίπεδα κινδύνου συγκεκριμένων μετοχών. Η αξιολόγηση χρησιμοποιεί τόσο τη μέθοδο διακύμανσης-συνδιακύμανσης όσο και ιστορική προσομοίωση, και καλύπτει περιόδους κατά τη διάρκεια και μετά τον COVID-19.