Νέα Μέσα και Δημόσια Διπλωματία: Η πορεία προς την Ψηφιακή Διπλωματία. Η περίπτωση του Twitter και πώς μέσου αυτού διαμορφώνεται η Νέα Δημόσια Διπλωματία της Τουρκίας

New Media and Public Diplomacy: The Road to Digital Diplomacy. The Case of Twitter and How Turkey's New Public Diplomacy is formed through it (Αγγλική)

  1. MSc thesis
  2. Μερκουράκη, Μαρία Ι.
  3. Σύγχρονες Δημοσιογραφικές Σπουδές (ΣΔΣ)
  4. Φραγκονικολόπουλος , Χρήστος
  5. Βαμβακάς, Βασίλειος
    • Η εδραίωση της ψηφιακής εποχής και η εμφάνιση των διαδικτυακών μέσων όπως το Twitter αποτέλεσαν σημαντικό παράγοντα για την εξέλιξη της Δημόσιας Διπλωματίας. Στην παρούσα μελέτη λαμβάνει χώρα μία θεωρητική και ερευνητική προσέγγιση που στηρίζεται στη συλλογή 261 tweets που προέρχονται από πέντε αντιπροσωπευτικούς θεσμικούς λογαριασμούς Twitter της Τουρκίας προκειμένου να αναδειχθεί η επαφή της εν λόγω χώρας με τα σύγχρονα ψηφιακά εργαλεία κατά την άσκηση της Δημόσιας Διπλωματίας της. Επίσης, μέσα από την παρούσα μελέτη εξετάζεται ενδελεχώς η σχέση της Δημόσιας Διπλωματίας με τη θεωρία της Ήπιας Ισχύος, ενώ γίνεται προσπάθεια να κατανοηθεί ο ρόλος των πολιτών καθώς και άλλων μη κυβερνητικών δρώντων στην διαμόρφωση της εξωτερικής πολιτικής και Διπλωματίας των κρατών. Όπως προκύπτει από την έρευνα μας η αυξημένη εμπλοκή των πολιτών στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης επηρεάζει σε ένα βαθμό την Δημόσια Διπλωματία με αποτέλεσμα να γίνεται σήμερα λόγος για Ψηφιακή Διπλωματία των Πολιτών ή Νέα Δημόσια Διπλωματία ή Ψηφιακή Δημόσια Διπλωματία ή Διαδικτυακή Διπλωματία ή Twiplomacy. Μάλιστα, φαίνεται ότι η εμφάνιση του Διαδικτύου επέφερε μία σημαντική τομή σε αυτό που άλλοτε αποκαλείτο «one track diplomacy» καθώς ο Παγκόσμιος Ιστός ευνόησε την ανάπτυξη διαδραστικών επικοινωνιών που επαναπροσδιόρισαν την σχέση μεταξύ ηγετών και οπαδών, ενώ ταυτόχρονα επηρέασε τα υφιστάμενα όρια μεταξύ εγχώριας και διεθνούς πολιτικής σφαίρας. Τα ψηφιακά εργαλεία έδωσαν ευκαιρίες στα κράτη να εγκαταλείψουν στρατηγικές σκληρής ισχύος και να επενδύσουν στην οικοδόμηση διαδικτυακών σχέσεων εμπιστοσύνης με απώτερο στόχο τη δημιουργία μίας ψηφιακής εθνικής ταυτότητας που θα έλξει την διεθνή κοινή γνώμη κυρίως μέσω της ασκήσεως διαδικτυακής επιρροής. Όμως, από την άλλη η εν λόγω έρευνα μέσω της περιπτωσιολογικής μελέτης της Τουρκίας και της σχέσης της με τα ψηφιακά εργαλεία κατέδειξε ότι χώρες που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν ως ημι- δημοκρατικές ή εύθραυστες δημοκρατίες μπορεί να χρησιμοποιήσουν τα ψηφιακά εργαλεία για άλλους σκοπούς διάφορους της Δημόσιας Διπλωματίας που σχετίζονται με πολιτικές σκοπιμότητες και ταυτίζονται με μία επιθετική εξωτερική πολιτική που φαίνεται να εδράζεται στην πολιτικά κατευθυνόμενη προπαγάνδα και στη διασπορά ψευδών ειδήσεων ενισχύοντας έτσι μία διεθνή αντιπαραθετική λογική που αποκλείει εκ των προτέρων την προσέλκυση της διεθνούς κοινής γνώμης
    • The establishment of the Digital Age and the emergence of social media such as Twitter have been an important factor in the development of Public Diplomacy. The current study is a theoretical approach based on the research and the collection of 261 tweets from five representative Turkish institutional Twitter accounts highlighting the country’s interaction with modern digital tools while practicing Public Diplomacy. Moreover, this study examines the relationship between the theory of Public Diplomacy and the theory of Soft Power, while an attempt is made to better understand the role of citizens and other non-governmental actors in shaping the foreign policy and diplomacy of states. Nowadays, the increased involvement of citizens in social media affects to some extent Public Diplomacy, resulting that today there is a talk of Citizens' Digital Diplomacy or New Public Diplomacy or Digital Public Diplomacy or Internet Diplomacy or «Twiplomacy». In fact, the rise of the Internet has seen a major breakthrough in what was once called «one track diplomacy» as the World Wide Web favored the development of active communications that reshaped the relationship between leaders and followers, while at the same time affecting the existing boundaries between the domestic and the international political/public sphere. Digital tools have provided Nations the opportunity to abandon hard power strategies and invest in building trusted online relationships with the ultimate goal of creating a digital national identity that will attract international public opinion mainly through the influence of the internet. On the other hand, this research through the case study of Turkey showed that countries that could be characterized as semi-democratic or fragile democracies can use digital tools for other purposes than Public Diplomacy related to political expediencies which are identified with an aggressive foreign policy that may be based on propaganda and the spread of fake news that reinforces controversial logic and precludes the attraction of international public opinion.
  7. Hellenic Open University
  8. Αναφορά Δημιουργού - Μη Εμπορική Χρήση - Παρόμοια Διανομή 4.0 Διεθνές