Ο Ευριπίδης υπήρξε ένας τραγικός ποιητής που παρουσίασε τους ήρωες και τις ηρωίδες του σαν καθημερινούς ανθρώπους με πάθη και αδυναμίες. Σε πολλές τραγωδίες του κεντρικός ήρωας ήταν μια γυναίκα και μέσα από το δράμα της αναφερόταν σε πολιτικά και ηθικά προβλήματα της εποχής του. Η θέση της γυναίκας στον οίκο και την κοινωνία είναι ένα από τα θέματα που άμεσα ή έμμεσα σχολίαζε και το οποίο διαχειρίστηκε με ιδιαίτερα νεωτεριστικό τρόπο. Αυτός είναι και ο λόγος που έχει χαρακτηριστεί από κάποιους “μισογύνης”, ενώ από άλλους “φεμινιστής”. Στην παρούσα εργασία, αρχικά θα γίνει αναφορά στη θέση της γυναίκας στην αρχαία Αθήνα και στις απόψεις σημαντικών στοχαστών της αρχαιότητας γι' αυτήν, ώστε να γίνει καλύτερα κατανοητό το κοινωνικό πλαίσιο μέσα στο οποίο έδρασε και δημιούργησε ο Ευριπίδης. Στη συνέχεια θα παρουσιαστούν τα βασικά χαρακτηριστικά των γυναικών-ηρωίδων τραγωδιών του Ευριπίδη, στις οποίες διαφαίνεται ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε το γυναικείο φύλο ο ποιητής, καθώς και οι φιλοσοφικές θεωρίες της εποχής του που σχετίζονται με αυτό. Τέλος θα αναπτυχθούν δύο μεταγενέστερες του ποιητή φιλοσοφικές θεωρήσεις που σχετίζονται με το φύλο και τον έμφυλο δυισμό, καθώς και η κριτική που ασκήθηκε σε αυτές από το πρώτο κύμα φεμινισμού. Μέσα από τον συσχετισμό των φιλοσοφικών αυτών θεωριών και τον ρόλο της γυναίκας στο έργο του Ευριπίδη θα διαπιστωθεί αν ο ποιητής υπήρξε σύμμαχος ή πολέμιος του γυναικείου φύλου.
std524780_TSIOUTSIA FOKIOU PAMELA