Η αρχιτεκτονική και η τηλεόραση αποτελούν φαινομενικά, δύο τομείς που δεν σχετίζονται άμεσα. Αν τους αντικαταστήσουμε, ωστόσο, με τις έννοιες, εσωτερικός χώρος αστικού διαμερίσματος και σκηνικός χώρος, η συνάφεια μοιάζει μεγαλύτερη. Η συγκεκριμένη παρατήρηση αποτέλεσε έναυσμα για το εγχείρημα της μελέτης κι ερμηνείας του τρόπου που ο εσωτερικός χώρος των ελληνικών αστικών διαμερισμάτων αναπαρίσταται στα εγχώρια τηλεοπτικά μυθοπλαστικά προγράμματα. Τόσο, η συνολική αξιολόγηση του τρόπου που διαμορφώθηκε στην πραγματικότηα ο εσωτερικός χώρος του ελληνικού αστικού διαμερίσματος, όσο και τα ελληνικά μυθοπλαστικά έργα, δεν έχουν μελετηθεί διεξοδικά από την βιβλιογραφία, με αποτέλεσμα, σε αρκετές περιπτώσεις, η συγκεκριμένη έρευνα να καταφεύγει στην ανάλυση περιπτώσεων μελέτης. Ειδικότερα, στο πρώτο κεφάλαιο περιγράφονται οι έννοιες του σκηνικού χώρου και του μυθοπλαστικού προγράμματος, και γίνονται αναφορές στη σχέση της τηλεόρασης με τον κινηματογράφο. Έπειτα, σκιαγραφείται η σχέση της αρχιτεκτονικής με τον σκηνικό χώρο και το αντίστροφο, συνυπολογίζοντας τον παράγοντα της διαφήμισης. Στην συνέχεια, πραγματοποιείται αναφορά στις κοινωνικές διεργασίες από τις οποίες προέκυψε η έννοια του αστικού διαμερίσματος. Εξετάζεται η αλληλεπίδραση της τελευταίας με την τεχνολογία, τις τηλεπικοινωνίες, την αρχιτεκτονική, την τέχνη και τα περιοδικά διακόσμησης. Μέσα από την ανάλυση, κυρίως, περιπτώσεων μελέτης, καταγράφεται η πραγματική εικόνα του εσωτερικού χώρου του ελληνικού αστικού διαμερίσματος. Η παραπάνω διαδικασία τροφοδότησε την έρευνα με πληροφορίες, αρχικά σχετικά με την πραγματική εικόνα του εσωτερικού χώρου του διαμερίσματος, κι εν συνεχεία με τους παράγοντες που επιδρούν στην διαμόρφωση του σκηνικού χώρου. Συνεπώς, καταλήγοντας, η μελέτη οδηγήθηκε στην ανάπτυξη πινάκων με στιγμιότυπα εσωτερικών χώρων αστικών διαμερισμάτων από ελληνικά μυθοπλαστικά προγράμματα της δεκαετίας του 2000, στο μεταίχμιο της εγκαθίδρυσης των επαναστατικών καινοτομιών στον τομέα των τηλεπικοινωνιών. Η χρήση των πινάκων σκοπό είχε την πραγματοποίηση παρατηρήσεων και την εξαγωγή συμπερασμάτων βάσει των ερευνητικών ερωτημάτων, τα οποία συμπυκνώνονται στην διερεύνηση του βαθμού ρεαλισμού της αναπαράστασης του εσωτερικού προσωπικού χώρου, της προβαλλόμενης σχέσης του ενοίκου με την κατοικία του, της αισθητικής και της διαρρύθμισης του αναπαριστώμενου χώρου και τον βαθμό προβολής τεχνολογικών και τηλεπικοινωνιακών προϊόντων. Ευελπιστούμε ότι η παρούσα έρευνα να συνέβαλε στην κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η αρχιτεκτονική ως εσωτερικός χώρος αστικού διαμερίσματος, αναπαρίσταται στον τηλεοπτικό σκηνικό χώρο, ως αφηγηματικό στοιχείο κάποιου μυθοπλαστικού προγράμματος και ανάγεται, κατά περίπτωση, σε καθρέπτη της πραγματικότητας.