Η Ιατρικώς Υποβοηθούμενη Αναπαραγωγή (ΙΥΑ) —ή ευρέως γνωστότερη ως εξωσωματική γονιμοποίηση— αποτελεί εδώ και αρκετά χρόνια, βασική τεχνική για την αντιμετώπιση της υπογονιμότητας πολλών ζευγαριών ανά τον κόσμο. Η Ελλάδα ειδικότερα, αριθμητικά και σε σχέση με τον πληθυσμό της, είναι μία από τις χώρες με τον υψηλότερο αναλογικά αριθμό κλινικών και κέντρων ΙΥΑ, ενώ το επιτρεπτικό νομικό πλαίσιο και οι οικονομικότερες επιλογές, την συγκαταλέγουν ανάμεσα στους δημοφιλέστερους προορισμούς για την εφαρμογή τεχνικών ΙΥΑ σε άτομα από το εξωτερικό. Ταυτόχρονα, η δημόσια εικόνα και η επικοινωνιακή στρατηγική των Μονάδων Ιατρικώς Υποβοηθούμενης Αναπαραγωγής (ΜΙΥΑ - κλινικές που εφαρμόζουν τεχνικές ΙΥΑ) μπορούν να επηρεάσουν σε μεγάλο βαθμό τις κινήσεις και αποφάσεις που θα λάβουν τα ενδιαφερόμενα άτομα. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να εξετάσει την επικοινωνία της ΙΥΑ και να αναδείξει την έμφυλη διάσταση στην επικοινωνία της αναπαραγωγικής τεχνολογίας στην Ελλάδα.

Αρχικά γίνεται μία αναδρομή στην εξέλιξη της ΙΥΑ στον ευρωπαϊκό και κυρίως στον ελληνικό χώρο μέσα από τις ιστορικές και κοινωνικές εξελίξεις, ενώ στη συνέχεια γίνεται αναφορά στην επικοινωνία της τεχνολογίας γενικότερα, και στην επικοινωνιακή πλαισίωση της αναπαραγωγικής τεχνολογίας ειδικότερα, η οποία ακολουθείται στην Ελλάδα. Επιπλέον, θα γίνει μία ανάλυση περιεχομένου των κοινωνικών δικτύων των ΜΙΥΑ, τα οποία αποτελούν και βασικούς πομπούς μηνυμάτων της ΙΥΑ στους χρήστες και στη δημόσια σφαίρα, ώστε να εξεταστεί η έμφυλη διάσταση στην επικοινωνία αυτή. Σημαντικά σημεία για την ανάλυση αποτελούν ο έλεγχος εμφάνισης μίας στερεοτυπικής αποτύπωσης της μητρότητας, ο έλεγχος πιθανής αποσιώπησης κινδύνων που ενδεχομένως συνοδεύουν τις τεχνικές ΙΥΑ, και ο έλεγχος πιθανής σύνδεσης της ΙΥΑ με το δημογραφικό ζήτημα. Τέλος, η έρευνα καταλήγει στην παράθεση των σχετικών συμπερασμάτων.

For many years, Assisted Reproductive Technology (ART) -or the more popular terminology “in vitro fertilisation”- has been a crucial technique for addressing infertility issues among couples worldwide. Greece, in particular, boasts a relatively high number of ART clinics and centres, both in absolute terms and relative to its population. The permissive legal framework and more economical options make Greece one of the most popular destinations for ART techniques for individuals from abroad. Simultaneously, the public image and communication strategies of the In Vitro Fertilisation Units (IVFU - clinics where ART techniques are applied) can significantly influence the decisions and actions of interested individuals. This study aims to examine the communication strategies of IVFUs and highlight the gender dimensions in the communication of reproductive technology in Greece.

Initially, the study provides a retrospective look at the evolution of ART in the European context, with a particular focus on Greece, through historical and social developments. Following this, the communication of technology in general is discussed, with a specific emphasis on the communicative framing of reproductive technology in Greece. Additionally, a content analysis of the social networks of IVFUs —key transmitters of ART messages to users and the public sphere— will be conducted to examine the gender dimensions in this communication. Key points for analysis include identifying the presence of stereotypical depictions of motherhood, examining the potential silencing of risks associated with ART techniques, and assessing the possible connection of ART with demographic issues. The study concludes by presenting the related findings.