Η κατασκευή κι η χρήση αθλητικών χώρων αποτελεί μια πολύ σημαντική παράμετρο της
αθλητικής δραστηριότητας. Η δομή τους, η λειτουργία τους κι ο τρόπος με τον οποίο γίνονται
αντικείμενο διαχείρισης από τους εμπλεκόμενους φορείς επηρεάζουν την θέση τους στο
αθλητικό γίγνεσθαι, την εικόνα που διαμορφώνεται για αυτά και τη συμβολική διάσταση που
αποκτούν. Ως μια τέτοια περίπτωση στην παρούσα εργασία μελετάται ο αθλητικός χώρος του
«Ποδηλατοδρομίου» Νέου Φαλήρου. Μέσα από την εξέταση πρωτογενούς αρχειακού υλικού
και δευτερευουσών βιβλιογραφικών πηγών διερευνάται η πορεία του από την κατασκευή του
για την πραγματοποίηση των αγώνων ποδηλασίας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896, κι
εν συνέχεια η εξέλιξή του ως η βασική αθλητική εγκατάσταση πάνω στην οποία άρχισε να
δομείται το οικοδόμημα του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικά και του πειραϊκού ειδικότερα,
καθώς κι η λειτουργία του ως αθλητικού χώρου πολλαπλών δραστηριοτήτων. Με την μελέτη
των αλλαγών στις κτιριακές υποδομές, τη χρήση και λειτουργία του, το διοικητικό πεδίο
αναδεικνύονται η συνεισφορά του σε σημαντικά αθλητικά γεγονότα για τη χώρα, οι
συμβολισμοί που συνδέθηκαν με αυτό αλλά κι η σημασία του στην καλλιέργεια τοπικών και
οπαδικών ταυτοτήτων. Η διαδικασία αυτή υπήρξε αποτέλεσμα τόσο της ανάπτυξης της
αστικής τάξης αρχικά όσο και των έντονων κοινωνικών ανακατατάξεων που ακολούθησαν,
οι οποίες με τη σειρά τους ήταν απόρροια των πολύ σπουδαίων μεταβολών σε εθνικό επίπεδο,
με την προσάρτηση νέων εδαφών και την τραγική κατάληξη της Μικρασιατικής καταστροφής.
Οι αλλαγές στα κοινωνικά δεδομένα οδήγησαν σε αλλαγή των αθλητικών αναγκών των
ανθρώπων, οδηγώντας το νεωτερικό άθλημα της ποδηλασίας στην αφάνεια κι αναδεικνύοντας
το διαρκώς ανερχόμενο την περίοδο αυτή πανευρωπαϊκά ποδόσφαιρο. Με τον τρόπο αυτό
επήλθε η αλλαγή της χρήσης του χώρου, για να ακολουθήσει σε δεύτερο χρόνο, την περίοδο
της δικτατορίας Μεταξά η αλλαγή της ονομασίας του σε «Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης»,
για λόγους που εξυπηρετούσαν τις πολιτικές επιδιώξεις του καθεστώτος αλλά και εξέφραζαν
πλέον τις πραγματικές συνθήκες. Η έρευνα ολοκληρώνεται το 1940, στην έναρξη του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου, οπότε και οι αθλητικές δραστηριότητες διακόπτονται

The construction and use of sports grounds is a very important aspect of sports activity. Their
structure, their operation and the way in which they are managed by the involved agencies
influence their position in the sporting world, the image formed for them and the symbolic
dimension they acquire. As such a case, in the present work, the sports area of “Velodrome” of
Neo Faliro is studied. Through the examination of primary archival material and secondary
bibliographic sources, its course from its construction to the realization of the cycling races in
the 1896 Olympic Games is explored, and then its evolution as the basic sports facility on
which the edifice began to be built of Greek football in general and of Piraeus in particular, as
well as its operation as a multi-activity sports venue. By studying the changes in the building
infrastructure, its use and operation, the administrative field, its contribution to important
sporting events for the country, the symbolism associated with it and its importance in the
cultivation of local and fan identities are highlighted. This process was the result of both the
development of the bourgeoisie initially and the intense social rearrangements that followed,
which in turn were the result of the very important changes at the national level, with the
annexation of new territories and the tragic end of the Asia Minor disaster. The changes in
social conditions led to a change in people's sporting needs, driving the modern sport of cycling
into obscurity and highlighting the ever-rising pan-European football during this period. In this
way, the use of the space was changed, to be followed in a second year, during the Metaxas
dictatorship, by the change of its name to "Georgios Karaiskakis Stadium", for reasons that
served the political aspirations of the regime but also expressed the real conditions. The
research ends in 1940, at the start of the Second World War, when sports activities are
interrupted.