The object of this thesis is to investigate in which extend the clinical and lifestyle characteristics of acute coronary syndrome patients can predict the recurrency of an adverse major cardiovascular event. For this purpose, data from the GREECS epidemiological study (2003-2024) will be used, which follows 2174 patients with discharge diagnosis of ACS (i.e., acute myocardial infarction (MI) or unstable angina (UA)) that were hospitalized in the cardiology clinics or the emergency units of six major general hospitals in Greece. To determine the predictive value of baseline examination clinical factors as well as lifestyle factors such as dietary habits, physical activity and smoking for the stratification of CVD risk in the time intervals between the multiple follow ups, Cox proportion hazard models will be used, and all the possible modifying or mediating effects of the aforementioned factors will be evaluated. Among the expected results, we anticipate a wider understanding of cardiovascular risk and how traditional risk factors influence the early atherosclerotic disease process, which can determine the substrate on which secondary prevention strategies will act.

Το αντικείμενο αυτής της Διπλωματικής Εργασίας είναι η διερεύνηση του βαθμού στον οποίο τα κλινικά χαρακτηριστικά και ο τρόπος ζωής των ασθενών με οξύ στεφανιαίο σύνδρομο μπορούν να προβλέψουν την επανεμφάνιση ενός καρδιαγγειακού συμβάντος. Για το σκοπό αυτό, θα χρησιμοποιηθούν δεδομένα από την επιδημιολογική μελέτη GREECS (2003-2024), η οποία παρακολουθεί 2174 ασθενείς με διάγνωση εξόδου ΟΣΣ (δηλαδή, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου (ΕΜ) ή ασταθή στηθάγχη (ΑΣ)) που νοσηλεύτηκαν στις καρδιολογικές κλινικές ή στα τμήματα επειγόντων περιστατικών έξι γενικών νοσοκομείων της Ελλάδας. Για τη στρωματοποίηση του κινδύνου καρδιαγγειακής νόσου στα χρονικά διαστήματα μεταξύ της επανεξέτασης των ασθενών βάση των κλινικών χαρακτηριστικών καθώς και των παραγόντων του τρόπου ζωής τους, όπως οι διατροφικές συνήθειες, η σωματική δραστηριότητα και το κάπνισμα, θα χρησιμοποιηθούν μοντέλα αναλογικών κινδύνων του Cox, και θα αξιολογηθούν όλες οι πιθανές τροποποιητικές ή μεσολαβητικές επιδράσεις των προαναφερθέντων παραγόντων. Μεταξύ των αποτελεσμάτων, προσδοκούμε σε μια ευρύτερη κατανόηση του καρδιαγγειακού κινδύνου και του τρόπου με τον οποίο οι παραδοσιακοί παράγοντες κινδύνου επηρεάζουν τη φυσική πορεία της αθηρωματικής νόσου, η οποία καθορίζει το υπόστρωμα στο οποίο δρουν οι στρατηγικές δευτερογενούς πρόληψης.