Η ευθανασία είτε με τη μορφή της ενεργούς ευθανασίας ή με τη μορφή της ιατρικής υποβοήθησης στην ευθανασία, εφαρμόζεται σήμερα σε 13 χώρες. Σε κάποιες από αυτές η εφαρμογή έχει επεκταθεί βάσει νόμου σε ανηλίκους, σε ασθενείς αποκλειστικά πάσχοντες από ψυχική νόσο, ενώ μπορεί να συνδεθεί κατόπιν με δωρεά οργάνων. Από τα μέχρι στιγμής δεδομένα, διαπιστώνεται αύξηση της εφαρμογής και σταδιακή υιοθέτηση της πρακτικής από περισσότερες χώρες ειδικά τα τελευταία έτη. Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία από τις χώρες όπου η ευθανασία εφαρμόζεται εδώ και χρόνια, διαπιστώνεται ξεκάθαρα μία μετάθεση από το πρώιμο βιοηθικό δίλημμα μεταξύ προαγωγής της ζωής ή της εξασφάλισης του δικαιώματος ενός αξιοπρεπούς θανάτου, σε πιο σύνθετα ερωτήματα, όπως την αντικειμενικότητα της ανάγκης παροχής της και την προηγούμενη εξασφάλιση κάθε πιθανού μέτρου αντιμετώπισης ενός προβλήματος υγείας, πριν προταθεί ως έσχατη λύση η επιλογή της ευθανασίας. Εκτενής είναι επίσης η συζήτηση γύρω από την ηθική της σύνδεσης της ευθανασίας με τη δωρεά οργάνων. Σημαντικό μέρος επιστημόνων κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για διασφάλιση των δικαιωμάτων των ασθενέστερων πληθυσμών απέναντι στο φόβο κανονικοποίησης της ευθανασίας. Σημαντικά είναι δε και τα πρακτικά ζητήματα που προκύπτουν από την εφαρμογή της, καθώς καθιστούν αδύνατη την εποπτεία της πρακτικής, τόσο σε ατομικό, όσο και συνολικό επίπεδο.

Euthanasia, either in the form of active euthanasia or physisian- assisted suicide, is currently practiced in 13 countries. In some of them, the application has been extended by law to minors, to patients exclusively suffering from mental illness, while in some instances it may be linked to organ donation. Euthanasia seems to be gradually adopted by the public and the legalization is extended to more countries, especially during the last years. Based on existing evidence from countries where euthanasia has been practiced for years, a shift from the early bioethical dilemma between promoting life or securing the right to a dignified death to more complex questions, surrounding the real reason behind seeking euthanasia is clearly evident. At the same time the objectivity of the need to provide euthanasia and the prior assuranse of every possible measure to deal with a health problem, before proposing the option of euthanasia as a solution, is questioned. The debate surrounding the ethics of linking euthanasia with organ donation is also extensive. An important part of scientists are sounding the alarm to ensure the rights of the weakest populations against the fear of normalizing the act of euthanasia. The practical issues arising from its application are also important, as they make it impossible to supervise the application, both on an individual and general level.