H καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες προκλήσεις στον τομέα της Ασφάλειας τον 21ο αιώνα που διανύουμε. Η τρομοκρατία ανθίζει, εξελίσσεται, προσλαμβάνει νέες μορφές και γίνεται ολοένα και πιο σκληρή, με αποτέλεσμα οι συνέπειές της να προκαλούν αφόρητο πόνο και φόβο στις ανθρώπινες ψυχές και πονοκέφαλο στις κυβερνήσεις των κρατών για την ανεύρεση μεθόδων περιορισμού της. Το παρόν πόνημα πραγματεύεται την τρομοκρατία στην εθνική και ενωσιακή έννομη τάξη, επιχειρώντας να αξιολογήσει τις πρακτικές για την πάταξη του εν λόγω φαινομένου, που χρησιμοποιούν τόσο τα κράτη αυτοτελώς, όσο και η ΕΕ. Βέβαια, παρατηρείται ότι όσες προσπάθειες και αν γίνονται για την αντιμετώπισή της, αυτή δεν μπορεί να εξαλειφθεί εντελώς, καθώς συναρτάται με πολλούς παράγοντες (όπως ιστορικούς, πολιτικούς, κοινωνικούς, οικονομικούς), οι οποίοι δεν δύναται να ελεγχθούν στον πυρήνα τους, αφού είναι αποτέλεσμα της στρατηγικής που χαράσσουν οι εκάστοτε δυνάμεις εξουσίας ενός κράτους.

Combating terrorism is one of the greatest challenges in the field of Security in the 21st century. Terrorism thrives, evolves, adopts new forms and becomes increasingly harsh, resulting in its consequences causing unbearable pain and fear in human souls and headaches for governments in finding methods to limit it. This work addresses terrorism in national and Union law, attempting to evaluate the practices used by both individual states and the EU to tackle this phenomenon. Of course, it is observed that no matter how many efforts are made to confront it, it cannot be entirely eliminated, as it is associated with many factors such as historical, political, social and economic ones, which cannot be controlled at their core, since they are the result of the strategies set by the ruling powers of a state.