Το εγκληματικό φαινόμενο αποτελεί ζήτημα διαχρονικού επιστημονικού διαλόγου, το οποίο έχει απασχολήσει πέραν της ίδιας της Εγκληματολογικής Επιστήμης, την Νομική Επιστήμη, τον τομέα των Ιατρικών Επιστημών, αλλά και το ίδιο το κοινωνικό σύνολο. Η προσέγγισή του είναι πολυεπίπεδη και όπως έχει αποδειχθεί στην πράξη, η ερμηνεία του αποτελεί ζήτημα με χαρακτήρα κοινωνικό, πολιτικό, πολιτισμικό και οικονομικό, δεδομένου του συγκεκριμένου ιστορικού πλαισίου εντός του οποίου τοποθετείται και μελετάται. Η παρούσα Διπλωματική εργασία πραγματεύεται το θέμα του Κοινωνικού Ελέγχου, των Υποπολιτισμών και του Οργανωμένου Εγκλήματος, στα πλαίσια του οποίου επιχειρείται η προσέγγιση της έννοιας των Υποπολιτισμών, όπως αναλύονται στα πλαίσια του ρεύματος του Θετικισμού και ειδικότερα του Κοινωνιολογικού Θετικισμού. Στα πλαίσια του τελευταίου αναδεικνύεται η ύπαρξη μειονοτήτων, στις οποίες αποδίδεται η ιδιότητα του εγκληματία και η τάση προς την εγκληματικότητα, μέσα από έναν συσχετισμό πολιτισμικών χαρακτηριστικών και περιβάλλοντος, τα οποία ευνοούν την εκδήλωση της εγκληματικής συμπεριφοράς, που καταλήγει να αναπαράγεται με όρους πολιτισμικής μεταβίβασης. Παράλληλα, επιχειρείται η ανάδειξη της οπτικής της Κριτικής Εγκληματολογίας για το έγκλημα και τον εγκληματία, στα πλαίσια της οποίας καταδεικνύεται η σημασία και η βλαπτικότητα της  εγκληματικότητας των ισχυρών κοινωνικών ομάδων. Οι ισχυροί εγκληματίες ωστόσο, καταφέρνουν και εκφεύγουν τόσο του άτυπου κοινωνικού ελέγχου - με κρίσιμη την συμβολή των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης – όσο και του τυπικού, δεδομένου ότι οι πράξεις τους παραμένουν στο παρασκήνιο και την αθεατότητα, ενώ ταυτόχρονα χρησιμοποιούνται τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και οι στερεοτυπικά εκλαμβανόμενοι εγκληματικοί υποπολιτισμοί, ως πηγή του κακού. Με άλλα λόγια, γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης της εκμετάλλευσης των υποπολιτισμών από τους ισχυρούς του εγκλήματος, με σκοπό την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των τελευταίων και την προστασία τους από την ταύτισή τους με το έγκλημα. 

The criminal phenomenon is an issue of a long-standing scientific debate, which has concerned not only forensic science itself, but also legal science, the medical sciences and society as a whole. Its approach is multilevel and, as has been shown in practice, its interpretation is a matter of social, political, cultural and economic character, given the specific historical context in which it is placed and studied. This thesis deals with the issue of Social Control, Subcultures and Organized Crime, in the context of which an attempt is made to approach the concept of Subcultures, as analyzed within the stream of Positivism and in particular Sociological Positivism. In the context of the latter, the existence of minorities is highlighted, to which the status of criminal and the tendency towards criminality is attributed, through a correlation of cultural characteristics and environment, which favour the manifestation of criminal behaviour, which ends up being reproduced in terms of cultural transmission. At the same time, an attempt is made to highlight the Critical Criminology perspective on crime and the criminal, within which the importance and harmfulness of the criminality of powerful social groups is demonstrated. Powerful criminals, however, manage to evade both informal social control - with the crucial contribution of the media - and formal control, since their actions remain in the background and atheism, while at the same time the lower social strata and stereotypically perceived criminal subcultures are used as the source of evil. In other words, there is an attempt to highlight the exploitation of subcultures by the powerful in crime in order to serve the interests of the latter and protect them from being identified with crime.