Για το φαινόμενο της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, ένα ιδιαίτερα σημαντικό σημείο το οποίο χρήζει διευκρίνησης, είναι οι όροι που ανακύπτουν για την ευχερέστερη κατανόηση του ζητήματος της νομιμοποίησης εσόδων. Το ξέπλυμα χρήματος δεν αφορά μια μόνο πράξη, καθώς δεν εκδηλώνεται με τον ίδιο τρόπο. Αντίστοιχα δεν πρόκειται για ένα αυτοτελές αδίκημα και ως εκ τούτου είναι σαφής η ανάγκη για την επακριβή οριοθέτηση αυτών των ζητημάτων. 

Λαμβάνοντας αντίστοιχα, υπόψη ως δεδομένη την μεθοδολογία για την εμφάνιση αυτού του φαινομένου, θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη έμφαση σε αυτό, σε συνδυασμό με την μεθοδολογία η οποία χρησιμοποιείται για την εμφάνιση της φοροδιαφυγής, και για την κατανόηση της σύνδεσης τους, ενώ ως ιδιαίτερα σκόπιμο, κρίνεται να αποτυπωθεί η προσπάθεια που έχει συντελεστεί, τόσο σε διεθνές όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για την αποτελεσματική αντιμετώπιση και καταπολέμηση του ξεπλύματος μαύρου ή βρώμικου χρήματος.

Το χρήμα σε όλες τις μορφές του δεν θεωρείται πάντα καθαρό, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις η έννοια του βρώμικου χρήματος. Με αυτή την έννοια υποδηλώνονται οι πρόσοδοι, τα έσοδα, και τα εισοδήματα που έχουν ως αποτέλεσμα την διενέργεια ποινικών αδικημάτων. Η έννοια του μαύρου χρήματος, που υποδηλώνει το χρήμα που προκύπτει ή που προέρχεται από πολλές αθέμιτες δραστηριότητες της παραοικονομίας και από τη φοροδιαφυγή. Οι συμμετέχοντες έχουν ως στόχο να εξαφανίσουν τα ίχνη της παράνομης δραστηριότητάς τους, κυρίως μέσω της προσπάθειας για την νομιμοποίησης αυτών, με αρκετούς τρόπους. Σε αυτήν την περίπτωση αναφερόμαστε στην νομιμοποίηση κεφαλαίων η οποία προέρχεται από παράνομη δραστηριότητα, ή αλλιώς αναφερόμαστε σε αυτή την διαδικασία με τον όρο ξέπλυμα μαύρου ή βρώμικου χρήματος.

Είναι εξαιρετικά σημαντικό να τονιστεί ότι το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, θεωρείται έγκλημα με παγκόσμιο χαρακτήρα, επειδή συνήθως η πράξη του ξεπλύματος, ολοκληρώνεται σε διαφορετικά κράτη σε σχέση με το προηγούμενο έγκλημα, από το οποίο προέρχεται η περιουσία προς νομιμοποίηση. Το ίδιο το ξέπλυμα πραγματοποιείται σε διαφορετικά στάδια, συνήθως σε έδαφος διαφορετικών κρατών, με αποτέλεσμα κάθε κράτος να παρουσιάζει ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την αντιμετώπιση αυτού του ζητήματος. Τα τελευταία έτη η διεθνής κοινότητα έχει δείξει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις συγκεκριμένες δραστηριότητες, και αυτό οφείλεται κυρίως στο ότι, στην οικονομία διεθνώς η εγκληματικότητα επηρεάζει περισσότερα από ένα κράτη και γίνεται κοινή.

Με την προσθήκη του ξεπλύματος μαύρου χρήματος στο πλαίσιο των οικονομικών εγκλημάτων, είναι αυτονόητο ότι αναφέρουμε ότι είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί ξέπλυμα μαύρου χρήματος στο πλαίσιο εμπορική ή επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, μιας νόμιμης οικονομίας από εγκληματίες, οι οποίοι έχουν ως στόχο να νομιμοποιήσουν τα έσοδα τα οποία θα προκύψουν μέσα από αξιόποινες πράξεις οι οποίες είναι χαρακτηριστικές του οικονομικού εγκλήματος.

Με τον όρο οικονομικό έγκλημα, θεωρούμε περισσότερο το επιχειρηματικό και λιγότερο το προσωπικό έγκλημα, το οποίο έχει ως συνέπεια κάποιες επιχειρήσεις να καταστούν ως εγκληματικές ομάδες, οι οποίες δραστηριοποιούνται τόσο σε παράνομες όσο και σε νόμιμες αγορές. Με αυτόν τον τρόπο η νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, έχει συνδεθεί με τις διεθνείς συναλλαγές.

Στη σύγχρονη κοινωνία, το ζήτημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος πρέπει να αποσυνδεθεί από την σύνδεση του, με τις δραστηριότητες όσων συνδέονται με το οργανωμένο έγκλημα. Η πορεία του νομικού πλαισίου που ισχύει παγκοσμίως, δείχνει ότι με τη πάροδο των ετών, μεγαλώνει το πλαίσιο των εγκλημάτων τα οποία συνδέονται με το ξέπλυμα μαύρου χρήματος, κάτι το οποίο απεικονίζεται και στην τυποποίηση των κύριων εγκλημάτων.

Για τις ρυθμιστικές αρχές, δεν αρκεί απλά να υπάρχει η υποψία μιας ύποπτης συναλλαγής, αλλά θα πρέπει με όσο το δυνατόν, μεγαλύτερη βεβαιότητα, να πιθανολογηθεί ότι προέρχεται από κάποια εγκληματική δραστηριότητα. Το πλέον προβληματικό και κρίσιμο σχετικά με τις υποχρεώσεις τις οποίες θέτει το νομικό πλαίσιο, είναι η υποχρέωση που έχει το χρηματοπιστωτικό σύστημα να μην επιτρέψει την ολοκλήρωση των συναλλαγών για τις οποίες, είτε υπάρχει κάποια γνώση, είτε κάποια υποψία ότι συνδέονται με την νομιμοποίηση των εσόδων από παράνομες δραστηριότητες.

Στην οικονομία παγκοσμίως παρατηρούμε τα τελευταία έτη, έντονη την εκμετάλλευση τόσο του χρηματοπιστωτικού, όσο και του δικηγορικού συστήματος στο ξέπλυμα μαύρου χρήματος, με αποτέλεσμα να κινητοποιηθούν οι διεθνής οργανισμοί για την επιβολή νέων νόμων, και για την γενικότερη αντιμετώπιση του φαινομένου. Σε αυτό το πλαίσιο ο νομικός σύμβουλος έχει έναν πολύ σημαντικό ρόλο, ο οποίος αφορά την αντιμετώπιση των περιστατικών νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες.

Ο κύριος νόμος ο οποίος αφορά την νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, ήταν ο Ν. 4557/2018, ο οποίος όμως τροποποιήθηκε τελευταία σε αρκετές ποινικά ενδιαφέρουσες διατάξεις του ειδικότερα στο άρθρο 39 με τον Νόμο 4816/2021. Ο σκοπός του Ν. 4816/2021 είναι, να βελτιώσει και να διορθώσει το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο είναι σχετικό με την καταπολέμηση των κεφαλαίων τα οποία προέρχονται από εγκληματικές δραστηριότητες, μέσω του ποινικού δικαίου, όπως επίσης και η προσπάθεια για την επιτάχυνση στην απονομή δικαιοσύνης, καθώς και η βοήθεια προς τους πολίτες για την αναζήτηση της δικαστικής προστασίας.

The need of clarification, for the phenomenon of money laundering, are the terms that arise for better understanding of the issue of money laundering. Money laundering is not considered as a single act, as it does not manifest by the same way. Accordingly, it is not a stand-alone offense and therefore the need for a precise delineation of these issues is defined.

Accordingly, taking into account the methodology for the appearance of this phenomenon, special emphasis should be placed on it, in conjunction with the methodology used for the appearance of tax evasion. For the understanding of their connection, while as particularly appropriate, is considered to reflect the effort that has been made, both at the international and at the European level, to effectively deal with money laundering procedure.

Money in all its forms is not always considered pure, as a result of which the concept of dirty money is used in specific cases. In this sense are indicated the annuities, revenues, and incomes that result in the commission of criminal offenses. The concept of black money, denoting the money that arises or originates from many illicit activities of the shadow economy and from tax evasion. The participants aim to eliminate the traces of their illegal activity, mainly by trying to legalize them, in several ways. In this case, we refer to the legalization of capital that comes from illegal activity, or else we refer to this process with the term money laundering.

It is extremely important to emphasize that money laundering is considered a global crime because usually the act of laundering is completed in different states than the previous crime from which the property to be laundered originates. The laundering itself takes place at different stages, usually on the territory of different states, with the result that each state has a particular interest in dealing with this issue. In recent years, the international community has shown particular interest in the specific activities, and this is mainly due to the fact that, in the international economy, crime affects more than one state and becomes common.

With the addition of money laundering in the context of financial crimes, it goes without saying that we state that it is possible to launder money in the context of commercial or business activities, a legitimate economy by criminals, who aim to legitimize the proceeds that will arise through criminal acts which are characteristic of economic crime.

With the term financial crime, we consider more business and less personal crime, which has the consequence of some companies becoming criminal groups, which operate in both illegal and legal markets. In this way money laundering has become linked to international transactions.

In modern society, the issue of money laundering must be dissociated from its connection with the activities of those associated with organized crime. The course of the legal framework that applies worldwide, shows that over the years, the framework of crimes related to money laundering is growing, which is also reflected in the standardization of the main crimes.

For regulatory authorities, it is not enough to simply suspect a suspicious transaction, but it should be suspected with as much certainty as possible that it stems from some criminal activity. The most problematic and critical thing about the obligations set by the legal framework is the obligation that the financial system has to not allow the completion of transactions, with either knowledge or suspicion, that are related to money laundering from illegal activities.

In the global economy, in recent years, we have observed intense exploitation of both the financial and the legal system in money laundering, as a result of which international organizations have been mobilized to enforce new laws, and to deal with the phenomenon in general. In this context, the legal advisor states a very important role, which is about dealing with cases of money laundering from criminal activities.

The main law concerning the legalization of proceeds from criminal activities was Law 4557/2018, which was recently amended in several criminally interesting provisions, in particular in article 39 with Law 4816/2021. The purpose of Law 4816/2021 is to improve and correct the existing legislative framework, which is relevant to the fight against funds derived from criminal activities, through criminal law, as well as the effort to accelerate the administration of justice, as well as assistance to citizens in seeking judicial protection.