Human Machine Interaction (HMI), or the more correct term for our day and age, Human-Computer Interaction (HCI) is a rapidly evolving field, driven by the pervasive presence of technology in everyday life. Today, nearly every modern device, regardless of its complexity, is embedded with programmable microprocessors, emphasizing the importance of understanding, and optimizing the interaction between humans and computers. But where did this need for researching this interaction come from and how did it come to be, what we know today? This paper investigates the historical context and evolution of HCI, highlighting key principles that rule this field and some of the basic tools that we use, like the “Grid of Affordances” by dr. Murray. The discipline of HCI is dedicated to analyzing human interactions with machines to develop designs that are more intuitive and user-friendly. A significant area within HCI is emotional design, which seeks to understand the emotional responses elicited by different design elements. This research includes examining anthropomorphic designs, such as robots and prosthetics, where historical perspectives, including Dr. Mori’s work, reveal insights into human perception and preference. In addition to emotional design, the paper explores computer vision, which is the capability of computers to interpret visual data. This technology holds considerable promise across various fields due to its ability to identify complex patterns and provide valuable insights in diverse applications. The final section of this paper introduces an application that embodies the principles discussed, showcasing the practical application of HCI research.

Η διάδραση ανθρώπου και μηχανής, ή καλύτερα η διάδραση ανθρώπου και υπολογιστή είναι ένα σύγχρονο θέμα και ένα πεδίο έρευνας που μας απασχολεί αρκετά τελευταία με τους ρυθμούς που η τεχνολογία προχωράει και αναπτύσσεται καθημερινά. Ειδικά η διάδραση του ανθρώπου με τον υπολογιστή, εφόσον τα πάντα πλέον μπορούν να θεωρηθούν ως υπολογιστές, καθώς φέρουν μικροεπεξεργαστές που μπορούν να προγραμματιστούν. Αλλά από που ξεκίνησε η ανάγκη για έρευνα πάνω σε αυτό το πεδίο και πως εξελίχθηκε για να φτάσει στην μορφή που γνωρίζουμε σήμερα; Ποιες είναι κάποιες από τις αρχές και κάποια από τα βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούμε, όπως για παράδειγμα το «Grid of Affordances» της Murray το οποίο και αναλύεται σε αυτή την διπλωματική; Υπάρχει ένα ολόκληρο πεδίο που μελετάει την σχέση μεταξύ ανθρώπου και υπολογιστή, καθώς και ανθρώπου και μηχανής γενικά, αναλύει τα δεδομένα και τα χρησιμοποιεί για να δημιουργήσει καλύτερα σχέδια, που θα είναι πιο εύκολα αποδεκτά και κατανοήσιμα από τους ανθρώπους. Αλλά γιατί ένα σχέδιο μας προκαλεί χαρά, ενώ ένα άλλο μας κάνει να νιώθουμε άβολα; Το emotional design είναι ένας κλάδος ο οποίος ήρθε να απαντήσει πολλά από αυτά τα ερωτήματα. Μαζί με αυτόν, γίνεται ανάλυση άλλων τριών προσεγγίσεων στον σχεδιασμό, που έρχονται να αναλύσουν την ανάμειξη των συναισθημάτων στον σχεδιασμό. Ο σχεδιασμός, ειδικά ανθρωπόμορφων μορφών, όπως τα ρομπότ ή τα προσθετικά μέλη, ο οποίος έχει επίσης μελετηθεί αρκετά, φέρνει στο φως νέους προβληματισμούς για το πως οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται τα πράγματα και τι τους κάνει να έχουν αρέσκεια προς κάτι. Αυτοί οι προβληματισμοί, έχουν μελετηθεί σε μεγάλο βαθμό από τον Mori και αναλύονται στην παρούσα διπλωματική. Μια ακόμα θεματική που αναλύεται, είναι το «Computer Vision», ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο οι υπολογιστές «βλέπουν» και κατανοούν τον κόσμο, το οποίο είναι ένα πάρα πολύ ενδιαφέρον θέμα, που βρίσκει εφαρμογές σε πάρα πολλά επιστημονικά πεδία, καθώς οι υπολογιστές έχουν την υπολογιστική δύναμη να αναγνωρίζουν σύνθετα μοτίβα και μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους σε διάφορες δραστηριότητές τους. Αλλά σε ποιον βαθμό και με πόση επιτυχία; Στο τελευταίο μέρος της διπλωματικής αναπτύσσεται μια εφαρμογή, η οποία χρησιμοποιεί τα βασικά μέρη αυτής της έρευνας που πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της εργασίας.