Ο στόχος της εργασίας αυτής είναι να προσεγγίσει την έννοια του «κάλλους» όπως

αυτή παρουσιάζεται μέσα από μία βαθμηδόν εκτυλισσόμενη συλλογιστική πορεία στον

πλατωνικό διάλογο Ιππίας Μείζων. Ειδικότερα, εστιάζουμε στο βασικό ερώτημα του τι

συνιστά «αντικειμενικό κάλλος», ποία η σχέση του με την επιθυμία και την ιδιαιτερότητα

της αισθητικής ευχαρίστησης, πώς σχετίζεται με την αλήθεια και με την ηθική. Επιπλέον,

προσεγγίζουμε τον τρόπο με τον οποίο ο Πλάτων αντιμετωπίζει την σχέση μεταξύ του

κάλλους και της γνώσης, καθώς και τις επιπτώσεις αυτής της σχέσης στην ανθρώπινη

κοινωνία και στην ανθρώπινη ευτυχία. Από την συλλογιστική αυτή διαδρομή,

αναδεικνύουμε την αξία και την σημασία του κάλλους σε αυτό το φιλοσοφικό έργο του

Πλάτωνα, η οποία έχει και μία σαφή κοινωνική διάσταση.

The aim of this dissertation is to approach the concept of 'beauty' as it is presented

through a gradually unfolding reasoning in the Platonic dialogue Hippias Major. In

particular, we focus on the basic question of what constitutes 'objective beauty', what is its

relation to desire and the particularity of aesthetic pleasure, how it relates to truth and to

morality. In addition, we approach how Plato addresses the relationship between beauty

and knowledge, and the implications of this relationship for human society and human

happiness. From this line of reasoning, we highlight the value and importance of beauty in

this philosophical work of Plato, which also has a clear social dimension.