In Greece and all over the world, efforts have been made to educate people with special needs to achieve their smooth integration into society. After graduating from their elementary education, actions towards this direction - both from the state's side as well as from the private sector’s side - are not as coordinated and unified as they should be. After reaching adulthood, having not received the necessary skills, individuals cannot be professionally employed and as a result, the majority of them, depend exclusively on their relatives' care.

This study focuses on Social Cooperative Enterprises, their establishment, and the legislation that governs them. In the same vein, it reveals the way they function around the world and how they help people in need. It attempts to answer questions such as how they financially contribute to the fabric of society in the areas which they operate and what is the way to achieve the prosperity of all the involved members. At the same time, this study illustrates the importance of the fiscal impact on their countries and their contribution to the reduction of the unemployment percentage around the globe.

Last but not least, we develop a business plan for a specific newly established company, called “I Exist and Live”. It is a Social Cooperative Enterprise that focuses on the education, employment, housing, and integration of autistic people and generally of people with special needs. We examine from an economic angle, if “I Exist and Live”, is a company that is worth investing in and if it has the potential to continue to provide its services and make a profit, by constructing a ten years economic plan. Undoubtedly, ten years are not enough to develop all the aspects of this company, as it needs at least fifteen years to evolve and make the dream of people with special needs and their families come true. A place where everyone is equal and have the privilege to choose to work on whatever makes them feel best. Their “home” in which they have the right to freely express themselves without feeling ashamed and oppressed.

Στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο έχουν προσπάθειες, για την εκπαίδευση των ατόμων με ειδικές ανάγκες ώστε να επιτευχθεί η ομαλή ένταξη τους στην κοινωνία. Μετά την αποφοίτηση τους από τη βασική εκπαίδευση, οι ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση -τόσο από την πλευρά του κράτους όσο και από την πλευρά του ιδιωτικού τομέα- δεν είναι τόσο συντονισμένες και ολοκληρωμένες όσο θα έπρεπε. Μετά την ενηλικίωση τους, χωρίς να αποκτήσουν τις απαραίτητες δεξιότητες, τα άτομα δεν μπορούν να απασχοληθούν επαγγελματικά με αποτέλεσμα να εξαρτώνται, στην πλειοψηφία τους, από την φροντίδα των συγγενών τους.

Η παρούσα μελέτη εστιάζει στις Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις, την ίδρυση τους και την νομοθεσία που τις διέπει. Επίσης, θα αποκαλύψει ποιος είναι ο τρόπος λειτουργίας τους σε όλο τον κόσμο και πως βοηθούν τους ανθρώπους που έχουν  ανάγκη. Θα προσπαθήσει να απαντήσει σε ερωτήματα όπως είναι ο τρόπος με τον οποίο βοηθούν οικονομικά τον κοινωνικό ιστό των περιοχών στις οποίες εδρεύουν και ποιος είναι ο τρόπος για να επιτευχθεί ο οικονομικός πλούτος όλων των εμπλεκόμενων μερών.  Ταυτόχρονα η μελέτη αυτή θα υποδείξει τη σημασία των δημοσιονομικών επιπτώσεων που παρέχουν στις χώρες στις οποίες οι Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις λειτουργούν και τη συμβολή τους στη μείωση του ποσοστού της ανεργίας σε όλο τον κόσμο.

Τέλος, θα αναπτύξουμε ένα επιχειρηματικό σχέδιο, για μία συγκεκριμένη νεοσύστατη εταιρία με την επωνυμία «Υπάρχω και Ζω». Είναι μια Κοινωνική Συνεταιριστική επιχείρηση που εστιάζει στην εκπαίδευση, την απασχόληση, την στέγαση και την συμπερίληψη των αυτιστικών ατόμων και γενικότερα των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Θα μελετήσουμε σε οικονομικούς όρους, εάν η Κοιν.Σ.Επ «Υπάρχω και Ζω», είναι μια εταιρεία που αξίζει να επενδύσει κανείς και αν έχει τη δυνατότητα να συνεχίσει να παρέχει τις υπηρεσίες της, αποκομίζοντας κέρδη, κατασκευάζοντας ένα δεκαετές οικονομικό σχέδιο. Φυσικά, δέκα χρόνια, δεν είναι αρκετά για να αναπτυχθούν όλες οι πτυχές αυτής της εταιρείας, καθώς θα χρειαστούν τουλάχιστον δεκαπέντε χρόνια, για να εξελιχθεί και να πραγματοποιηθεί αυτό το όνειρο των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους. Ένα μέρος όπου όλοι θα είναι ίσοι και θα έχουν  το προνόμιο να επιλέξουν  να δουλέψουν σε αυτό που τους κάνει να νιώθουν καλύτερα. Ένας χώρος που θα αποτελεί για αυτούς ένα «σπίτι» στο οποίο θα έχουν το δικαίωμα να εκφράζονται ελεύθερα χωρίς να ντρέπονται  και να καταπιέζονται.