Σκοπός: Στόχος της εργασίας ήταν η διερεύνηση της συμπεριφοράς των ατόμων που έχουν διαμείνει τη μεγαλύτερη περίοδο της ζωής τους σε ημιαστικές περιοχές της Ελλάδος προς τους ψυχικά πάσχοντες.

Μεθοδολογία: Χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια με το πρώτο σκέλος να αφορά δημογραφικές ερωτήσεις όπως η ηλικία, το φύλο, ο τόπος διαμονής, η διαμονή σε μεγάλο αστικό κέντρο και η χρονική της διάρκεια, το μορφωτικό επίπεδο και η ύπαρξη ατόμου με ψυχική διαυαραχή στο κοντινό περιβάλλον. Στο δεύτερο σκέλος χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα CAMI, μία κλίμακα αξιολόγησης της στάσης των ατόμων απέναντι στην ψυχική υγεία. Τα ερευνητικά εργαλεία μοιράστηκαν μέσω κοινωνικών δικτύων αλλά και χειρόγραφα σε 130 άτομα, ενώ συνολικά έγκυρα για την έρευνα συμπληρώθηκαν 93 ερωτηματολόγια. Για την ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το πρόγραμμα στατιστικής SPSS v26. 

Αποτελέσματα: Το δείγμα έδειξε συνολικά μία ευνοϊκή στάση προς τους ψυχικά πάσχοντες ενώ στατιστικά σημαντικές διαφορές παρατηρήθηκαν αναλόγως τα δημογραφικά στοιχεία. Οι γυναίκες σε σχέση με τους άντρες δείχνουν πιο ευνοϊκή στάση προς τα άτομα με ψυχικές διαταραχές. Όσο αναφορά τις ηλικιακές ομάδες οι 18 -30 ετών έχουν τη θετικότερη στάση ενώ ακολουθούν οι 30-50 και τέλος οι 50 και άνω. Η στάση των ατόμων για τους ψυχικά πάσχοντες φαίνεται να γίνεται ευνοϊκότερη όσο αυξάνεται το μορφωτικό επίπεδο με τους κατόχους μεταπτυχιακού διπλώματος να έχουν θετικότερη στάση. 

Συμπεράσματα: Το αντίκτυπο του στιγματισμού προσ τα άτομα με ψυχικλες διαραχές δημιουργεί δυσμενείς καταστάσεις τόσο στον ίδιο τον πάσχοντα όσο και στο κοινωνικό και το πολιτικό επίπεδο. Φαίνεται πως δημογραφικοί παράγοντες τροποποιήσιμοι όπως το μορφωτικό επίπεδο μπορούν μα δημιουργήσουν μία ευνοϊκότερη στάση προς τα άτομα με ψυχικές διαταραχές με θετικές επιδράσεις σε ποικίλους τομείς της κοινωνίας.

Aim: The aim of this project was to investigate the behavior of people who have lived the longest period of their lives in semi-urban areas of Greece towards the people who suffer from mental illness.

Methology: Questionnaires were used, with the first part concerning demografic questions such us age, sex, place of residence, residence in a large urban center and its duration, educational level, and the existence of a pearson with a mental disorder in the nearby environment. In the second part, the CAMI scale was used, a scale for evaluating the attitude of individuals towards mental health. The research tools were distributed via social networks as well as handwritten to 130 people, while a total 93 valid questionnaires were completed for the research. The SPSS v26 statistical programm was used to analyze the results.

Results: The sample overall showed favorable attitude towards to people who suffer from mental illness, while statistically significant differences were observed according