Ο όρος «εγκλήματα των ισχυρών» χρησιμοποιείται, προκειμένου να περιγράψει ένα ευρύ φάσμα εγκλημάτων, όπως το οικονομικό και το κρατικό-εταιρικό έγκλημα, τα εγκλήματα του λευκού κολάρου, καθώς και κάποιες μορφές του οργανωμένου εγκλήματος. Κύριο χαρακτηριστικό τους αποτελεί το γεγονός ότι οι δράστες τους, αν και παραβιάζουν τη νομοθεσία, είναι αυτοί που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωσή της. Επιπλέον, εκτός από την κοινωνική κατασκευή του νόμου, η παγκοσμιοποιημένη οικονομία και το σύγχρονο χρηματοπιστωτικό σύστημα διευκολύνουν τη διάπραξη αυτών των εγκλημάτων, αφού παρέχουν δυνατότητες συγκάλυψης, συντείνοντας στην ατιμωρησία τους. Συνεπεία τούτου, μολονότι η εγκληματικότητα των ισχυρών προξενεί τεράστια κοινωνική βλάβη, πλήττοντας τους δημοκρατικούς θεσμούς, καθώς και θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα, όπως την ισότητα των πολιτών έναντι του νόμου, εντούτοις δεν τυποποιείται ποινικά. Η τέλεση των εν λόγω εγκλημάτων επιτυγχάνεται μέσω της ενεργοποίησης μηχανισμών διαφθοράς εντός τόσο του πολιτικού συστήματος όσο και του συστήματος απονομής δικαιοσύνης.

Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει τη βαρύνουσα σημασία της διαφθοράς των πολιτικών αξιωματούχων και των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι καταχρώμενοι την εξουσία που διαθέτουν ως θεσμικοί φορείς, συμβάλλουν στην ενδυνάμωση και στην εξάπλωση  της εγκληματικότητας των ισχυρών.  Προς τούτο, γίνεται μνεία σε βασικές εγκληματολογικές θεωρίες, που εξηγούν σε μεγάλο βαθμό τη διαφθορά και την εγκληματικότητα των ισχυρών, ήτοι στη θεωρία της διαφορικής συναναστροφής του Sutherland, στη θεωρία της ανομίας και της πολιτικής μηχανής “BOSS” του Merton, στη θεωρία της συμβίωσης της νομιμότητας με την παρανομία του Chambliss. Επιπρόσθετα, παρατίθενται υποθέσεις από την ελληνική πραγματικότητα, όπως αυτές των Ζωνιανών, της Siemens, των επισφαλών δανειοδοτήσεων των κομμάτων, των παραδικαστικών κυκλωμάτων I και II, του πορίσματος Φλούδα, οι οποίες, κατά την άποψη της γράφουσας, θεωρούνται αντιπροσωπευτικές της διαπλοκής της πολιτικής και της δικαστικής εξουσίας τόσο μεταξύ τους όσο και με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα.

The term “crimes of the powerful” refers to a large scale of crimes, like the financial and the state-corporate crime, the white-collar crimes and some kinds of organized crime. The main feature of these crimes is the fact that the powerful criminals although violate the law are these people who shape the legislation rules. In addition to the law-making focusing the interests of the powerful social class, the globalization of economy and the modern financial credit system make easier the committing of these crimes because they provide the necessary crime concealment and impunity capabilities. Therefore despite the fact that the criminality of the powerful provoke huge social harm, undermining democracy and basic human rights such as the equality of citizens against the law it is not criminalized.

The perpetration of the crimes of the powerful is achieved through the activation of corruption procedures specially in political and justice systems. The main issue of this thesis is to highlight the importance of political and judicial corruption emphasizing the fact that the political officials and judicial officers abuse their power contributing in this way to the strengthening and the spread of the criminality of the powers.

In order to serve the purpose of this thesis is pointed to the basic criminal theories about the criminality of the power and the corruption, such as the Sutherland's differential association theory, Merton’s boss and social strain theory of deviance and anomy, Chambliss’s theory about the symbiotic relationship between criminal law and criminal behavior. Further we will address issues from Greek political and judicial reality like Zoniana case, Siemens case, underground financing of the Greek parties, the “para-judicial” network I and II and finally Flouda’s finding. These issues represent the shady relationship on the one hand between political and judicial power, on the other hand among political, judicial power and powerful private financial interests.