Η παρούσα ανάλυση πραγματεύεται το φαινόμενο της υψηλής διαφθοράς στην υγεία. Η πολυπαραγοντική φύση της διαφθοράς, ως έννοιας γένους, εξηγεί τη δυσκολία ορισμού και τη μερική, περιορισμένη, ποινική τυποποίησή της. Εστιάζοντας στην τυπολογική κατηγοριοποίηση της υψηλής διαφθοράς, που διαφοροποιείται από την μικροδιαφθορά, επιχειρείται η διερεύνηση της εκδήλωσής της στον τομέα της υγείας. Η οριοθέτηση του όρου, σε επίπεδο εγκληματολογικό, επιτρέπει την κατανόηση των πραγματικών της διαστάσεων αλλά και των επιπτώσεων από την εκδήλωσή της. Επιπλέον, η αναφορά στα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ευάλωτου πεδίου της υγείας αποσκοπεί στην αποσαφήνιση των αιτιακών παραγόντων, που ερμηνεύουν την υπόσταση της διαφθοράς, και των παραμέτρων που την διευκολύνουν. Αναλύοντας τις συνήθεις πρακτικές και μεθόδους προσδοκάται η διαμόρφωση αντίληψης για τον τρόπο που η υψηλή διαφθορά στην υγεία λαμβάνει χώρα. Η ανάλυση της υπόθεσης Novartis, υπό το πρίσμα της Κριτικής Εγκληματολογίας, αποσκοπεί στην ανάδειξη εκφάνσεων διαφθοράς μέσω των οποίων εκδηλώνεται η υψηλή διαφθορά. Η επιλογή της πολιτικής διαφθοράς, της διαφθοράς στη δικαιοσύνη, της διαφθοράς ως δίκτυο και της διαφθοράς στα ΜΜΕ κρίνεται αντιπροσωπευτική. Ακόμη, παρουσιάζονται μια σειρά από εγκλήματα (οργανωμένο, κρατικο-εταιρικό, έγκλημα του λευκού κολάρου), ανεξαρτήτως της ποινικής τους τυποποίησης, προκειμένου να καταδειχθεί η στοιχειοθέτησή τους στον τομέα της υγείας από την εκδήλωση της υψηλής διαφθοράς. Η αντιστοίχιση δεδομένων και πραγματικών περιστατικών με όψεις διαφθοράς και εγκλήματα στοχεύει, μέσω και της κριτικής αποτίμησης και αξιολόγησής τους, αφενός στη διερεύνηση της ύπαρξης εγκληματικού υπόβαθρου στην υπόθεση και αφετέρου στην επιβεβαίωση της συστημικότητας του φαινομένου στον τομέα της υγείας. Φιλοδοξία δε συνιστά η ανάδειξη στοιχείων που πιθανά υποτιμήθηκαν ή αποσιωπήθηκαν αλλά και χειρισμών που ενδεχομένως δε συνάδουν με τα καθήκοντα, τις αρμοδιότητες και το ρόλο των αρχών και θεσμών που επιλήφθηκαν της υπόθεσης.

This analysis addresses the phenomenon of high corruption in health care. The multifactorial nature of corruption, as a generic concept, explains the difficulty of defining it and its partial, limited, criminal standardization. By focusing on the typological categorisation of high corruption, which is differentiated from petty corruption, an attempt is made to explore its manifestation in the health sector. The delimitation of the term, at a criminological level, allows understanding its real dimensions and the consequences of its manifestation. Moreover, the reference to the specific characteristics of the vulnerable health sector aims to clarify the causal factors that explain the nature of corruption and the parameters that facilitate it. By analysing common practices and methods, it is hoped to develop an understanding of how high corruption in health takes place. The analysis of the Novartis case, in the light of Critical Criminology, aims to highlight manifestations of corruption through which high corruption manifests itself. The selection of political corruption, corruption in the judiciary, corruption as a network and corruption in the media is deemed representative. Furthermore, a number of crimes (organized, state-corporate, white collar crime) are presented, regardless of their criminal formalization, in order to demonstrate proof of their existence in the health sector, by the manifestation of high corruption. The matching of data and actual cases with aspects of corruption and crime aims, through both their critical assessment and evaluation, to investigate the existence of a criminal background in the case on the one hand, and to confirm the systemic nature of the phenomenon in the health sector on the other. It is also aspired to highlight elements that may have been underestimated or suppressed, as well as manipulations that may not be in accordance with the tasks, responsibilities and role of the authorities and institutions involved in the case.