Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται το νομοθετικό πλαίσιο της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και έχει δομηθεί σε τέσσερα κεφάλαια. Στο 1ο κεφάλαιο δίδεται ο ορισμός της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και αναλύεται ο τρόπος με τον οποίο συντελείται το ξέπλυμα χρήματος. Έπειτα περιγράφονται οι λόγοι που το ξέπλυμα απασχολεί τα κράτη διεθνώς και αναλύονται οι διεθνείς οργανισμοί (F.A.T.F., O.H.E., Συμβούλιο της Ευρώπης, Interpol) που οι αρμοδιότητές του αφορούν αποκλειστικά ή εν μέρει την καταπολέμηση της νομιμοποίησης εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. Ακόμη, σχολιάζεται η αντεγκληματική πολιτική σε διεθνές επίπεδο για το ξέπλυμα βρώμικου χρήματος και γίνεται αναφορά στο οργανωμένο έγκλημα και τα δίκτυα εγκληματιών λευκού περιλαιμίου. Στο 2ο κεφάλαιο της παρούσας διπλωματικής εργασίας αναλύονται διεξοδικά όλες οι οδηγίες (οδηγίες 91/308/ΕΟΚ, 2001/97/ΕΚ, 2005/60/ΕΚ, 2015/849, 2018/843, 2018/1673) που έχουν εκδοθεί από τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την πρόληψη και την καταπολέμηση της νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, την τρομοκρατία και την προστασία του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Στο 3ο κεφάλαιο της διπλωματικής εργασίας παρατίθεται η ελληνική νομοθεσία για την νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες, από την εισαγωγή της οδηγίας 91/308/ΕΟΚ με το (κατηργημένο) αρθ. 394Α Π.Κ. έως την εισαγωγή της οδηγίας 2018/1673 με την θέσπιση του Ν. 4816/2021. Στο 4ο κεφάλαιο της διπλωματικής εργασίας γίνεται λόγος για τον θεσμό του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Αρχικά, αποτυπώνεται ο ορισμός του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος και αναφέρονται οι συμβάσεις που έχουν κυρωθεί διεθνώς για τον εν λόγω θεσμό. Επίσης, παρατίθενται τα κριτήρια του Ε.Δ.Δ.Α. για τον χαρακτηρισμό ενός προσώπου ως μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος. Ακολουθεί το νομοθετικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, καθώς και το νομοθετικό πλαίσιο στη χώρα μας. Μέσα από γνωστά σκάνδαλα επιχειρείται μια κριτική προσέγγιση του θεσμού του μάρτυρα δημοσίου συμφέροντος για τη συμβολή του στην αντιμετώπιση φαινομένων που σχετίζονται με τη διαφθορά και τη νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες. 

This thesis deals with the legal framework of money laundering and is structured in four chapters. Chapter 1 defines money laundering and analyzes how money laundering is carried out. The reasons of why money laundering concerns the states internationally are described and the international organizations (F.A.T.F., United Nations, Council of Europe, Interpol) whose responsibilities are exclusively or partially related to the fight against money laundering from illegal activities are analyzed. Also, the international anti-crime policy for money laundering is analyzed and a reference is made to organized crime and white-collar criminal networks. Ιn the 2nd chapter of this thesis, all directives (directives 91/308/EEC, 2001/97/EC, 2005/60/EC, 2015/849, 2018/843, 2018/1673) issued by the European Union institutions for preventing and combating money laundering, terrorism and protecting the financial system are analyzed. In the 3rd chapter of the thesis, the Greek legislation for money laundering from illegal activities is listed, since the introduction of Directive (EU) 91/308/EEC with the (repealed) no. 394A C,C.. until the introduction of Directive (EU) 2018/1673 with the enactment of Law 4816/2021.In the 4th chapter of the thesis Whistleblowing policy is analyzed. First, the definition of whistleblower is described and the international ratified conventions for whistleblowers are mentioned. Also, the criteria of the ECHR for whistleblowers are listed. Then, the European Union's legislative framework for whistleblowers, as well as the greek legislative framework are listed. Through well-known scandals a critical approach to the institution of whistleblower is attempted for its contribution to dealing with phenomena related to corruption and money laundering.