Πολλές διαγνωστικές και προληπτικές κολονοσκοπήσεις πραγματοποιούνται σε ηλικιωμένους ασθενείς. Αν και η κολονοσκοπική απόδοση αυξάνεται με την ηλικία, τα πιθανά οφέλη σε τέτοιους ασθενείς μειώνονται λόγω του μικρότερου προσδόκιμου ζωής και των συχνότερων συννοσηροτήτων. Η κολονοσκόπηση σε ηλικιωμένους ασθενείς ενέχει μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών και νοσηρότητας από ότι στους νεότερους ασθενείς και σχετίζεται με χαμηλότερα ποσοστά ολοκλήρωσης και μεγαλύτερη πιθανότητα κακής προετοιμασίας του εντέρου. Έτσι, η κολονοσκόπηση προσυμπτωματικού ελέγχου σε πολύ ηλικιωμένους ασθενείς θα πρέπει να γίνεται μόνο μετά από προσεκτική εξέταση των πιθανών οφελών, των κινδύνων και των προτιμήσεων των ασθενών. Από την άλλη πλευρά, η διαγνωστική και θεραπευτική κολονοσκόπηση είναι πιο πιθανό να ωφελήσει ακόμη και πολύ ηλικιωμένους ασθενείς και στις περισσότερες περιπτώσεις θα πρέπει να γίνεται εάν ενδείκνυται.

Η κολονοσκόπηση εκτελείται συχνά σε ηλικιωμένους ενήλικες, ωστόσο δεν υπάρχουν δεδομένα σχετικά με την τρέχουσα χρήση και τα κλινικά αποτελέσματα και συστάσεις παρακολούθησης μετά την κολονοσκόπηση σε ηλικιωμένους ενήλικες.

Σκοπός:

Στην παρούσα διπλωματική εργασία σκοπός είναι να ερευνηθούν τα ευρήματα κατά τον ενδοσκοπικό έλεγχο στο γηριατρικό πληθυσμό με τουλάχιστον ένα χρόνιο νόσημα που εξετάστηκαν στο Γενικό Νοσοκομείο Καλαμάτας μεταξύ 2019 και 2021. Με βάση τα δεδομένα της εργασίας εξάγονται συμπεράσματα για την απόδοση της ενδοσκόπησης στους ηλικιωμένους αλλά και τα οφέλη της συγκεκριμένης εξέτασης.

Μέθοδοι:

Αυτή είναι μια μελέτη παρατήρησης που χρησιμοποίησε το Μητρώο Κολονοσκόπησης του Γενικού Νοσοκομείου Καλαμάτας για ενήλικες ηλικίας ≥65 ετών που υποβλήθηκαν σε κολονοσκόπηση για προσυμπτωματικό έλεγχο αλλά και σε συμπτωματικούς ασθενείς για αξιολόγηση συμπτωμάτων και οι οποίοι είχαν τουλάχιστον ένα χρόνιο νόσημα εκ ων καρδιαγγειακών παθήσεων, υπέρτασης, ΣΔ τύπου ΙΙ, άνοιας, χρόνιας αποφρακτικής πνευμονοπάθειας και καρκίνου. Οι κατηγορίες των ευρημάτων που θα χρησιμοποιηθούν για την ταξινόμηση είναι: πολύποδες, αιμορραγία, εκκολπώματα, αιμορροΐδες, φυσιολογικός βλεννογόνος και φλεγμονή/έλκος. Τα κύρια αποτελέσματα ήταν κλινικά ευρήματα κυρίως πολυπόδων και εκκολπωμάτων του παχέος εντέρου ανά χρόνιο νόσημα.

Αποτελέσματα:

Μεταξύ 2019 και 2021, πραγματοποιήθηκαν 2502 κολονοσκοπήσεις συνολικά, εκ των οποίων οι 283(11.3%) αφορούσαν ασθενείς  ηλικίας ≥65 ετών με τουλάχιστον ένα κύριο χρόνιο νόσημα. Ο μέσος όρος ηλικίας των ασθενών αυτών είναι 71.4 έτη και το 50,4% είναι άντρες. Από τους 283 οι 65 είχαν καρδιαγγειακή νόσο( CVD), οι 96 υπέρταση (Hypertension-HTN), οι 35 σακχαρώδη διαβήτη τύπου ΙΙ (ΣΔ ΙΙ), οι 24 οποιαδήποτε μορφή καρκίνου (Cancer), οι 35 οποιαδήποτε μορφή άνοιας (Dementia) και οι 28 χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ-COPD). Από αυτούς με καρδιαγγειακή νόσο το 20% παρουσίασε πολύποδα/ες, το 13,8% αιμορραγία, το 18% εκκολπώματα, το 21,5% αιμορροΐδες, το 6,15% κάποια φλεγμονή ή έλκος, και το 10,7% φυσιολογικό βλεννογόνο. Από τους ασθενείς με υπέρταση το 25% εμφάνισε πολύποδα κατά την ενδοσκόπηση, το 9.3% αιμορραγία, το 20,8% εκκολπώματα, το 16,7%  αιμορροΐδες, το 5,2% φλεγμονή/έλκος και το 22,9% φυσιολογικό βλεννογόνο. Τα άτομα που ενδοσκοπήθηκαν και είχαν ιστορικό ΣΔ τύπου ΙΙ είχαν πολύποδα/ες σε ποσοστό 25,7%, αιμορραγία παρουσίασε το 8,5% αυτών, εκκολπώματα το 22,8%, αιμορροϊδοπάθεια το 17,1%, οποιαδήποτε φλεγμονή ή έλκος σε ποσοστό 11,4% και φυσιλογικό βλεννογόνο είχε το 14,3 % αυτών. Από τους ασθενείς με γνωστό ιστορικό οποιασδήποτε μορφής καρκίνου βρέθηκε πολύποδας στο 29,2%, στο 20,8% αυτών εκκολπώματα, στο 8,3% αιμορραγία στον πεπτικό σωλήνα, στο 16,6% αιμορροΐδες, στο 4,2% φλεγμονή ή έλκος και το 20,8% αυτών είχε φυσιολογικά ευρήματα παχέος εντέρου. Οι ασθενείς με ανοϊκή συνδρομή παρουσίασαν πολύποδες σε ποσοστό 22,8%, αιμορραγία σε ποσοστό 11,4%, εκκολπωμάτωση στο 17,1%, αιμορροΐδες στο 20%, φλεγμονή/έλκος στο 2,85% ενώ φυσιολογικός ήταν ο βλεννογόνος στο 25,7%. Τέλος οι ασθενείς με χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), εμφάνισαν πολύποδες στο 21,4%, αιμορραγία στο 7,1%, εκκολπώματα στο 21,4%, αιμορροΐδες στο 17,8% φλεγμονή/έλκος στο 3,6% και με φυσιολογικό βλεννογόνο βρέθηκε το 28,6% αυτών.

Συμπεράσματα:

Μέσα από αυτή τη μελέτη, τα κλινικά ευρήματα κατά τη διάρκεια της κολονοσκόπησης διέφεραν ανάλογα με το χρόνιο νόσημα. Τα συνολικά ποσοστά εύρεσης προχωρημένων πολυπόδων και εκκολπωμάτων είναι σχετικά υψηλά. Η συνολική απόδοση της κολονοσκόπησης σε ηλικιωμένους ασθενείς είναι πολύ υψηλή  για όλα τα σημαντικά ευρήματα. Οπότε και συνιστάται στους συμπτωματικούς ηλικιωμένους με χρόνια νοσήματα να συνεχίσουν την κολονοσκόπηση παρά την προχωρημένη ηλικία ασχέτως με τα ευρήματα στην τρέχουσα εξέταση για την πιθανότητα ανάπτυξης νεοπλασίας. Αυτά τα δεδομένα μας δίνουν πληροφορίες για τα πιθανά οφέλη της κολονοσκόπησης στο γηριατρικό πληθυσμό, τα οποία πρέπει να σταθμιστούν με τις χαμηλές αλλά γνωστές πιθανές άμεσες και μακροπρόθεσμες βλάβες της κολονοσκόπησης, συμπεριλαμβανομένου του κόστους, της διάτρησης, των υπόλοιπων κινδύνων και της ψυχολογικής δυσφορίας για τον ασθενή.

Many diagnostic and preventive colonoscopies are performed on elderly patients. Although colonoscopic yield increases with age, the potential benefits in such patients decrease due to shorter life expectancy and more frequent comorbidities. Colonoscopy in elderly patients carries a greater risk of complications and morbidity than in younger patients and is associated with lower completion rates and a greater likelihood of poor bowel preparation. Thus, screening colonoscopy in very elderly patients should be performed only after careful consideration of potential benefits, risks, and patient preferences. On the other hand, diagnostic and therapeutic colonoscopy is more likely to benefit even very elderly patients and in most cases should be performed if indicated.

Colonoscopy is frequently performed in older adults, yet there are no data on current use and clinical outcomes and follow-up recommendations after colonoscopy in older adults.

Purpose:

In this thesis, the aim is to investigate the findings during endoscopy in the geriatric population with at least one chronic disease that were examined at the Kalamata General Hospital between 2019 and 2021. Based on the data of the work, conclusions are drawn about the performance of endoscopy in the elderly and the benefits of this particular exam.

Methods:

This is an observational study that used the Colonoscopy Registry of the Kalamata General Hospital for adults aged ≥65 years who underwent colonoscopy for screening but also in symptomatic patients for symptom evaluation and who had at least one chronic disease of cardiovascular disease, hypertension, Type II DM, dementia, chronic obstructive pulmonary disease and cancer. The categories of findings to be used for classification are: polyps, bleeding, diverticula, hemorrhoids, normal mucosa, and inflammation/ulceration. The main outcomes were clinical findings mainly of colonic polyps and diverticula by chronic disease.

Results:

Between 2019 and 2021, a total of 2502 colonoscopies were performed, of which 283 (11.3%) involved patients aged ≥65 years with at least one major chronic disease. The average age of these patients is 71.4 years and 50.4% are men. Of the 283, 65 had cardiovascular disease (CVD), 96 hypertension (HTN), 35 diabetes mellitus type II (DM II), 24 any form of cancer (Cancer), 35 any form of dementia (Dementia) and 28 chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Of those with cardiovascular disease, 20% had polyps, 13.8% bleeding, 18% diverticula, 21.5% hemorrhoids, 6.15% some inflammation or ulceration, and 10.7% normal mucosa. . Of the hypertensive patients, 25% showed polyps on endoscopy, 9.3% bleeding, 20.8% diverticula, 16.7% hemorrhoids, 5.2% inflammation/ulceration, and 22.9% normal mucosa. Endoscopy subjects with a history of type II DM had polyps in 25.7%, bleeding in 8.5%, diverticula in 22.8%, hemorrhoids in 17.1%, any inflammation or ulcer in 11.4% and normal mucosa had 14.3% of them. Of the patients with a known history of any form of cancer, a polyp was found in 29.2%, in 20.8% of them diverticula, in 8.3% bleeding in the digestive tract, in 16.6% hemorrhoids, in 4.2% inflammation or ulcer and 20.8% of them had normal colon findings. Patients with anoic syndrome presented polyps in 22.8%, bleeding in 11.4%, diverticulosis in 17.1%, hemorrhoids in 20%, inflammation/ulceration in 2.85% while mucosa was normal in 25, 7%. Finally, patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD) showed polyps in 21.4%, bleeding in 7.1%, diverticula in 21.4%, hemorrhoids in 17.8%, inflammation/ulceration in 3.6% and with normal mucosa was found in 28.6% of them.

Conclusions:

Through this study, clinical findings during colonoscopy differed according to each chronic disease. The overall rates of finding advanced polyps and diverticula are relatively high. The overall yield of colonoscopy in elderly patients is very high for all important findings. Symptomatic elderly people with chronic diseases are therefore recommended to continue colonoscopy despite advanced age regardless of the findings on the current examination for the possibility of neoplasia development. These data inform us about the potential benefits of colonoscopy in the geriatric population, which must be weighed against the low but known potential immediate and long-term harms of colonoscopy, including cost, perforation, residual risks, and psychological distress for the patient.