Περίληψη

 Εισαγωγή: Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η γήρανση του πληθυσμού αναμένεται να  επιδεινώσουν την επίπτωση της καρδιακής ανεπάρκειας. Παράλληλα, το ποσοστό των πασχόντων μεγαλύτερης ηλικίας γίνεται όλο και μεγαλύτερο, θέτοντας σημαντικές προκλήσεις στα συστήματα υγείας παγκοσμίως. Τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ηλικιωμένων ασθενών που πάσχουν από τη νόσο, συμπεριλαμβανομένων των πολλών συννοσηροτήτων, της πολυφαρμακίας, της ευαισθησίας σε ανεπιθύμητες ενέργειες και των φυσιολογικών αλλαγών που παρατηρούνται στη γήρανση, καθιστούν πρόκληση τη θεραπευτική προσέγγισή τους σε σχέση με τους νεότερους σε ηλικία ασθενείς.  

Σκοπός: Η μελέτη είχε ως στόχο τη διερεύνηση και την παρατήρηση των διαφορών στην αιτιολογία, τη λειτουργική κατάσταση, τις συννοσηρότητες, την φαρμακευτική αγωγή, τη χρήση συσκευών ελέγχου ρυθμού και τους βιοχημικούς παράγοντες των ασθενών άνω και κάτω των 65 ετών, που πάσχουν από καρδιακή ανεπάρκεια.

Μεθοδολογία: Έγινε καταγραφή 160 ασθενών (80 άτομα >65 ετών και 80 άτομα ≤65 ετών) που επισκέφτηκαν ειδικό καρδιολογικό ιατρείο καρδιακής ανεπάρκειας του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων κατά το έτος 2022. Τα δεδομένα τους σχετικά με την αιτιολογία, τη λειτουργική κατάσταση, τις συννοσηρότητες, την φαρμακευτική αγωγή, τη χρήση συσκευών ελέγχου ρυθμού και τους βιοχημικούς παράγοντες, συλλέχθηκαν και συγκρίθηκαν.

Αποτελέσματα:  Στο σύνολο των ασθενών φάνηκε πως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία (>65 ετών) σε σχέση με τους νεότερούς (≤65 ετών) ήταν πιο συχνά γυναίκες (p-value <0.001) με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης (p-value 0.049) και χειρότερο NYHA score (p-value 0.004). Η ισχαιμική καρδιοπάθεια στη μελέτη αποτελεί την κύρια αιτία της νόσου (p-value 0.018), η πολυφαρμακία είναι παρούσα και στις δύο ηλικιακές ομάδες, με μεγαλύτερη επίπτωση στους γηραιότερους (p-value 0.032), ενώ σημειώθηκαν επίσης και μεγαλύτερα ποσοστά συννοσηροτήτων στους ασθενείς >65 ετών. Παράλληλα με την αύξηση της ηλικίας παρατηρούνται και μικρότερα ποσοστά συνταγογράφησης των φαρμάκων που αυξάνουν την επιβίωση ενώ αυξάνεται το ποσοστό χορήγησης διουρητικών (53.75% στους ≤65 ετών έναντι 83.75% στους >65 ετών, p-value 0.001) αλλά και η δόση τους (μέση δόση 63.3 mg στους ≤65 ετών έναντι 95.7 mg στους >65 ετών, p-value 0.034). Σχετικά με τις συσκευές ρυθμού, στη μελέτη οι >65 ετών έφεραν πιο συχνά CRT (6.25%

στους ≤65 ετών έναντι 10% στους >65 ετών, p-value 0.563) και βηματοδότη (0% στους ≤65 ετών έναντι 23% στους >65 ετών, p-value <0.001), ενώ οι  ≤65 ετών ICD (25% στους ≤65 ετών έναντι 10% στους >65 ετών, p-value 0.013). Στις υποαναλύσεις των ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια με διατηρημένο κλάσμα εξώθησης, καρδιακή ανεπάρκεια με μειωμένο κλάσμα εξώθησης/ καρδιακή ανεπάρκεια με ήπια μειωμένο κλάσμα εξώθησης τα αποτελέσματα ήταν συγκρίσιμα.

Συμπεράσματα: Συνολικά, με βάση την παρούσα μελέτη, οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ασθενείς φαίνεται να λαμβάνουν πιο σπάνια, σε σχέση με τους νεότερους, την πλήρη ενδεδειγμένη αγωγή για καρδιακή ανεπάρκεια. Αυτό μπορεί να οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες σχετιζόμενους με τη γήρανση, ωστόσο καθώς δεν υπάρχει περιορισμός σχετικά με την ηλικία, θα πρέπει να γίνεται κάθε δυνατή προσπάθεια εφαρμογής των διεθνών οδηγιών για τη νόσο.

 Λέξεις – Κλειδιά: Καρδιακή ανεπάρκεια, ηλικιωμένοι, γήρανση, θεραπεία

Abstract

Introduction: The extension of life expectancy resulting in aging of the population has consequently led to an increase in the incidence of heart failure. Concurrently, the percentage of older patients will is becoming increasingly higher, posing significant challenges to health systems worldwide. The special characteristics of elderly patients suffering from this disease, such as comorbidities, polypharmacy, sensitivity to adverse effects, and physiological changes seen in aging, make their therapeutic approach challenging compared to younger patients

Purpose: The current study aims to investigate the differences in etiology, functional status, comorbidities, medication, use of pacemaker devices, and biochemical factors of patients over and under 65 years of age with heart failure.

Methodology: Our study included 160 patients (80 people >65 years old and 80 people ≤65 years old) who visited a special heart failure cardiology clinic at the University General Hospital of Ioannina during the year of 2022. Their medical records, etiology, functional status, comorbidities, medication, use of pacemaker devices and biochemical factors were retrieved and compared.

Results: Overall, older patients (>65 years) were more often female (p-value <0.001) with heart failure with preserved ejection fraction (p-value 0.049) and worse NYHA score (p-value 0.004) compared to younger (≤65 years). Ischemic heart disease was the main etiology of the disease (p-value 0.018), polypharmacy was present in both age groups, with a greater impact on the elderly (p-value 0.032), while higher rates of comorbidities were noted in patients > 65 years. Along with aging, lower prescription rates of drugs that increase survival were observed, while the rate of diuretic administration increased (53.75% in ≤65 years vs. 83.75% in >65 years, p-value 0.001) alongside with their dose (average dose 63.3 mg in ≤65 years versus 95.7 in >65 years, p-value 0.034). Regarding pacing devices, patients >65 years had more frequently a CRT (6.25% in ≤65 years vs. 10% in >65 years, p-value 0.563) and a pacemaker (0% in ≤65 years vs. 23% in >65 years, p-value <0.001), while those ≤65 years had an ICD (25% in ≤65 years vs. 10% in >65 years, p-value 0.013). In the sub-analyses of patients with heart failure with preserved ejection fraction, heart failure with reduced ejection fraction/ heart failure with mildly reduced ejection fraction the results were similar.

Conclusions: Overall, in our study, older patients appear to receive less frequently the complete adequate treatment for heart failure. This may be due to multiple factors related to ageing. However as there is no age restriction to the implementation of the heart failure guidelines, every effort should be made to put them into practice.

 Keywords: Heart failure, elderly, ageing, therapy