Η αυτοσυμπόνια αποτελεί μια σχετικά νέα έννοια, η οποία εντάσσεται στον κλάδο της θετικής ψυχολογίας και αφορά έναν θετικό τρόπο σύνδεσης του ατόμου με τον εαυτό του σε στιγμές πόνου ή αποτυχίας. Η έννοια της αυτοσυμπόνιας αποτελείται από τρία βασικά χαρακτηριστικά: την καλοσύνη, την κοινή ανθρωπιά και την ενσυνειδητότητα. Η καταθλιπτική συμπτωματολογία παρατηρείται ευρέως, επηρεάζοντας την λειτουργικότητα πολλών ατόμων παγκοσμίως. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί εάν υπάρχει συσχέτιση μεταξύ της αυτοσυμπόνιας και της κατάθλιψης. Επιπροσθέτως, να διερευνηθεί εάν οι μεταβλητές αυτές σχετίζονται τόσο με τον αυτοκτονικό ιδεασμό, όσο και με τον ανασφαλή δεσμό προσκόλλησης. Παράλληλα, ερευνάται ο ρόλος της αυτοσυμπόνιας, του αυτοκτονικού ιδεασμού και του ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης ως προβλεπτικοί δείκτες της κατάθλιψης καθώς και ο ρόλος της αυτοσυμπόνιας, της κατάθλιψης και του ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης ως προβλεπτικοί δείκτες του αυτοκτονικού ιδεασμού. Το τελικό δείγμα της έρευνας αποτελείτο από 93 πάσχοντες από μείζονα καταθλιπτική διαταραχή ή μικτή/αγχώδη καταθλιπτική διαταραχή, χωρίς συννοσηρότητα, 77 εκ των οποίων γυναίκες (83.8%) και 16 άντρες (17.2%), με μέσο όρο ηλικίας 43 έτη (SD = 11.694). Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν τα δημογραφικά στοιχεία τους, στοιχεία σχετικά με τη διαταραχή τους (νοσηλείες, ψυχολογική/ψυχοθεραπευτική παρακολούθηση, λήψη φαρμακευτικής αγωγής, απόπειρες αυτοκτονίας) καθώς και τέσσερις κλίμακες μέτρησης της κατάθλιψης (BDI-II), της αυτοσυμπόνιας (Self-Compassion Scale- SCS), του αυτοκτονικού ιδεασμού (SBQ-R) και του ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης (Αναθεωρημένη Κλίμακα Βιωμάτων στις Κοντινές Σχέσεις- ECRS) Relationship Scale). Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η καταθλιπτική συμπτωματολογία συσχετίζεται θετικά με τις αρνητικές πτυχές της αυτοσυμπόνιας και αρνητικά με τις θετικές πτυχές της. Επιπλέον, οι ασθενείς με υψηλά επίπεδα αυτοσυμπόνιας παρουσιάζουν καλύτερη κλινική εικόνα (π.χ. αυξημένη λειτουργικότητα, καλύτερη διάθεση, βελτιωμένος ύπνος και διατροφή), ενώ άτομα με καταθλιπτική συμπτωματολογία και αυτοκτονικό ιδεασμό παρουσιάζουν χαμηλότερα επίπεδα αυτοσυμπόνιας σε σύγκριση με ασθενείς χωρίς αυτοκτονικό ιδεασμό. Επίσης, παρατηρήθηκε ότι η καταθλιπτική συμπτωματολογία και τα χαμηλά επίπεδα αυτοσυμπόνιας σχετίζονται θετικά με την παρουσία ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης. Τα επίπεδα αυτοσυμπόνιας και η ύπαρξη ανασφαλούς δεσμού προσκόλλησης τύπου αποφυγής επηρεάζουν και δύνανται να προβλέψουν σε μεγάλο ποσοστό την κατάθλιψη. Τέλος, ο αυτοκτονικός ιδεασμός επηρεάζεται και προβλέπεται σε μικρό ποσοστό από τον ανασφαλή δεσμό προσκόλλησης και την αυτοσυμπόνια. Τα αποτελέσματα συμφωνούν με τη σχετική βιβλιογραφία και αποδεικνύουν ότι η αυτοσυμπόνια αξίζει ιδιαίτερης προσοχής σε μελλοντικές έρευνες για την κατάθλιψη, δεδομένου ότι δίνεται έμφαση στη μεταχείριση του εαυτού με υποστηρικτικό τρόπο, παρά τις όποιες επιβαρυντικές συνθήκες, και θα μπορούσε να αποτελέσει πολύτιμο στοιχείο για τη βελτίωση της θεραπείας, τη διαχείριση της υποτροπής και την πρόληψη της κατάθλιψης.
Self-compassion is a relatively new concept that falls within the field of positive psychology. It pertains to a positive way of connecting with oneself in moments of pain or failure. The concept of self-compassion consists of three core components: kindness, common humanity and mindfulness. Depressive symptoms are widely prevalent and impact the functionality of many individuals worldwide. The purpose of this study is to examine whether there is a correlation between self-compassion and depression, as well as whether these variables are related to suicidal ideation and insecure attachment style. Furthermore, the role of self-compassion, suicidal ideation, and insecure attachment style as predictive indicators of depression is explored, along with the role of self-compassion, depression, and insecure attachment style as predictive indicators of suicidal ideation. The final sample of the study consisted of 93 individuals suffering from major depressive disorder or mixed/anxious depressive disorder without comorbidity, 77 female (83.8%) and 16 male (17.2%), , with a mean age of 43 years (SD = 11.694). Participants were asked to complete their demographic information, details regarding their disorder (hospitalizations, psychological/psychotherapeutic treatment, medication intake, suicide attempts), and four measurement scales: one for depression (BDI-II), one for self-compassion (Self-Compassion Scale-SCS), one for suicidal ideation (SBQ-R), and one for insecure attachment style (Revised Experiences in Close Relationships Scale). According to the results, depressive symptomatology is positively correlated with negative aspects of self-compassion and negatively correlated with its positive aspects. Moreover, patients with higher levels of self-compassion show a better clinical profile, whereas individuals with depressive symptoms and suicidal ideation exhibit lower levels of self-compassion compared to patients without suicidal ideation. It was also found, that depressive symptomatology and low levels of self-compassion are positively related to the presence of insecure attachment style. Self-compassion levels and the presence of avoidant insecure attachment style significantly impact and can predict depression. Finally, suicidal ideation is influenced and predicted to a lesser extent by insecure attachment style and self-compassion. The results align with the relevant literature and demonstrate that self-compassion is worthy of particular attention in future research on depression, since treating oneself supportively, despite challenging circumstances, could be a valuable element in improving therapy, managing relapse, and preventing depression.
Κύριο Μέρος της Διπλωματικής