Την τελευταία δεκαετία αυξάνονται οι μελέτες που εστιάζουν στην θεραπευτική σχέση και πιο ειδικά στο «κόστος φροντίδας» που πηγάζει από την παροχή βοήθειας ενός επαγγελματία υγείας σε ένα ασθενή. Οι επαγγελματίες υγείας, όπως νοσηλευτές και ψυχικοί ειδικοί υγείας βιώνουν στρες, σωματική και συναισθηματική εξάντληση ως αποτέλεσμα της στενής επαφής τους με άτομα που υποφέρουν σωματικά ή ψυχικά. Ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνηθεί το δευτερογενές στρες που βιώνουν οι επαγγελματίες υγείας που εργάζονται σε δομές ημερήσιας φροντίδας ασθενών με νευροεκφυλιστικές παθήσεις (ανοϊκά σύνδρομα) και ποιοι παράγοντες σχετίζονται με την εμφάνισή του. Το δείγμα (Ν=40) ήταν επαγγελματίες υγείας της Εταιρείας Νόσου Alzheimer Αθηνών και χορηγήθηκαν οι Κλίμακες Ποιότητας Επαγγελματικής Ζωής (ProQOL) και Εργασιακής Εξουθένωσης (CBI). Τα αποτελέσματα έδειξαν μέτρια επίπεδα δευτερογενούς στρες, κόπωσης συμπόνοιας και υψηλά επίπεδα ικανοποίησης από συμπόνοια. Η μεγαλύτερη προσωπική εξουθένωση ή εξουθένωση σχετική με τη συναναστροφή ασθενών σχετίζονταν με υψηλότερο δευτερογενές τραυματικό στρες, επιβεβαιώνοντας μελέτες που υποστηρίζουν ότι μπορεί να υπάρχει μια κοινή προδιάθεση ή ότι η μία κατάσταση μπορεί να αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την άλλη.
Λέξεις - κλειδιά: θεραπευτική σχέση, δευτερογενές τραυματικό στρες, επαγγελματική εξουθένωση, κόπωση συμπόνοιας
In the last decade, there has been an increase in studies focusing on the therapeutic relationship and more specifically on the "cost of care" that stems from a health professional's assistance to a patient. Healthcare professionals such as nurses and mental health specialists experience stress, physical and emotional exhaustion as a result of their close contact with people who are suffering physically or mentally. The purpose of the present study was to investigate the secondary stress experienced by health professionals working in day care structures for patients with neurodegenerative diseases and which factors are related to its occurrence. The sample (N=40) were health professionals of the Alzheimer Society of Athens and the Quality of Professional Life (ProQOL) and Work Burnout (CBI) Scales were administered. Results indicated moderate levels of secondary stress, compassion fatigue, and high levels of compassion satisfaction. Greater personal or patient-related burnout was associated with higher secondary traumatic stress, confirming studies suggesting that there may be a common predisposition or that one condition may be a risk factor for the other.
Keywords: therapeutic relationship, post-traumatic stress, burnout, compassion fatigue
