Εισαγωγή:Οι σύγχρονες  δημογραφικές τάσεις και οι διαφαίνουσες  επιβαρυντικές  κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις παγκοσμίως  προσανατόλισαν το επιστημονικό ενδιαφέρον στην διερεύνηση της πολυπαραγοντικής φύσης της ευδόκιμου γήρανσης, προκειμένου να επιτευχθεί η ποιοτική παράταση του ανθρώπινου βίου. Ακρογωνιαίος λίθος στην πρόβλεψη ικανοποίησης της ευδόκιμου συνθήκης, θεωρείται η εκτίμηση  της πολυδιάστατης ποιότητας ζωής, που εκφράζει τα γενικότερα επίπεδα της ευημερίας του γηράσκοντος πληθυσμού.

Σκοπός: Η συγκεκριμένη εργασία αποσκοπεί  στην διερεύνηση του επιπέδου ποιότητας ζωής των διαβιούντων ηλικιωμένων σε έναν δήμο της Περιφέρειας Κρήτης, στην Ιεράπετρα, προκειμένου να εκτιμηθεί η πιθανότητα ευδόκιμης γήρανσης του πληθυσμού, καθώς και η πιθανή συσχέτιση της με συγκεκριμένα κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά του δείγματος.

Μέθοδος: Πραγματοποιήθηκε ποσοτική έρευνα με την χρήση αυτοσυμπληρούμενων  ερωτηματολογίων. Τα συλλεχθέντα δεδομένα αφορούσαν συγκεκριμένα κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά και  καταγεγραμμένες πληροφορίες για την αντιληπτή ποιότητα ζωής των συμμετεχόντων, μέσω της ελληνικής έκδοσης του  OPQOL-35. Η επεξεργασία των δεδομένων πραγματοποιήθηκε μέσω  του στατιστικού λογισμικού προγράμματος  S.P.S.S. (Version 26.0), για τις κοινωνικές επιστήμες.

Αποτελέσματα: Συνολικά συμμετείχαν 150 ηλικιωμένοι, 92 γυναίκες (61,6%) και 58 άνδρες (38,4%), με μέση ηλικία τα 75 έτη. Πλειοψηφικά ήταν έγγαμοι (67,5%), με 2 παιδιά (62,9%), απόφοιτοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης (45,7%), κάτοικοι πόλης (58,3%), συνταξιούχοι ΟΓΑ (37,7%), μένουν με τον σύζυγο (65,6%), κατ΄επάγγελμα αγρότες (35,8%) και με εισόδημα 300-600 (42,4%). Τα αυτοαναφερόμενα επίπεδα ποιότητας ζωής είναι μέτρια προς καλά. Η οικογενειακή κατάσταση και το εισοδηματικό επίπεδο εμφάνισαν στατιστικά σημαντικά συσχέτιση με την εκτιμώμενη ποιότητα ζωής. Η διαβίωση χωρίς σύντροφο και το  χαμηλό εισοδηματικό επίπεδο φαίνεται να συνδέονται με υποβάθμιση της ποιότητας ζωής. Επίσης, διαπιστώθηκε σημαντική θετική συσχέτιση μεταξύ ποιότητας ζωής και της υποκλίμακας «η ζωή συνολικά». Η αξιοπιστία του ερωτηματολογίου OPQOL-35, βάσει του δείκτη Cronbach υπολογίστηκε σε 83,9% (α=839).

Συμπεράσματα: Τα επίπεδα ψυχολογικής ευημερίας, οι ισχυροί κοινωνικοί δεσμοί, εντός και εκτός οικογενειακού πυρήνα, η κοινωνική δραστηριοποίηση, το αίσθημα της ασφάλειας και η αυτοαναφερόμενη πνευματικότητα, επιτρέπουν στους ηλικιωμένους του δήμου να αντιμετωπίζουν θετικά τις προκλήσεις του γήρατος και να εκτιμούν  ως ικανοποιητική, μέτρια προς καλή, την ποιότητα ζωής του. Ωστόσο, οι  άνευ συντρόφου διαβιούντες και οι έχοντες περιορισμένους οικονομικούς πόρους ενδέχεται να είναι ευάλωτοι στην υποβάθμιση της ευημερίας τους. Η προαγωγή της απρόσκοπτης πρόσβασης του συνολικού πληθυσμού, σε ποιοτικές και αποτελεσματικές υπηρεσίες και αγαθά κοινής ωφέλειας, με ιδιαίτερη εστίαση στις εν λόγω ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες, αποτελεί επιτακτική κοινωνική προτεραιότητα σε εθνικό και τοπικό επίπεδο.

Introduction: Modern demographic trends and the evident socio-economic burdens globally have focused scientific interest on exploring the multifactorial nature of successful aging, aiming to achieve a qualitative extension of human life. An essential cornerstone in predicting the satisfaction of successful aging is the assessment of the multidimensional quality of life, reflecting the overall well-being of the aging population.

Objective: This study aims to investigate the quality of life levels among elderly residents in a municipality in the region of Crete, specifically in Ierapetra. The goal is to assess the likelihood of successful aging within the population and explore potential correlations with specific socio-demographic characteristics of the sample.

Method: A quantitative research approach was employed using self-administered questionnaires. The collected data included specific socio-demographic characteristics and recorded information regarding the perceived quality of life of participants, assessed through the Greek version of the OPQOL-35 questionnaire. Data processing was conducted using the statistical software program SPSS (Version 26.0) for the social sciences.

Results: A total of 150 elderly participants took part, including 92 females (61,6%) and 58 males (38.4%), with an average age of 75 years. The majority were married (67.5%), had 2 children (62.9%), primary education graduates (45.7%), urban residents (58.3%), pensioners (37.7%), living with their spouse (65.6%), farmers by profession (35.8%), and with an income of 300-600 (42.4%). Self-reported levels of quality of life were moderate to good. Family status and income level showed statistically significant correlations with the estimated quality of life. Living without a partner and low income appeared to be associated with a decline in quality of life. Additionally, a significant positive correlation was found between overall life satisfaction and quality of life. The reliability of the OPQOL-35 questionnaire, based on the Cronbach's alpha coefficient, was calculated at 83.9%.

Conclusions: Levels of psychological well-being, strong social bonds within and outside the family, social engagement, a sense of security, and self-reported spirituality allow the elderly in the municipality to face the challenges of aging positively and perceive their quality of life as satisfactory, ranging from moderate to good. However, those living without a partner and those with limited financial resources may be vulnerable to a decline in their well-being. Promoting seamless access to quality and effective public services and goods for the entire population, with a particular focus on these vulnerable demographic groups, is an urgent social priority at both national and local levels.