Ο Σακχαρώδης Διαβήτης Κύησης (ΣΔΚ) αποτελεί μια επιπλοκή της κύησης που σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας παρουσιάζει αυξητική τάση εμφάνισης, παράλληλα με τη συνεχή αυξητική τάση εμφάνισης Σακχαρώδη Διαβήτη στο γενικό πληθυσμό. Στη διεθνή βιβλιογραφία υπάρχουν αρκετές προσπάθειες προσέγγισης του θέματος των ψυχολογικών επιπτώσεων του ΣΔΚ αλλά το συνεχώς αυξανόμενο ποσοστό γυναικών με ΣΔΚ δημιουργεί την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα στην επίδρασή του στην ψυχολογία των εγκύων και κατ’ επέκταση στην ποιότητα ζωής τους. Η παρούσα έρευνα στηρίχθηκε στις ερωτήσεις των κλιμάκων DASS-21 & WHOQOL-BREF (μεταφρασμένο στα ελληνικά). Στην έρευνα έλαβαν μέρος 105 έγκυες ηλικίας 21 έως 44 ετών. Οι συμμετέχουσες στην έρευνα παρουσιάζουν καλή ψυχική υγεία (χαμηλά επίπεδα στρες, άγχους και κατάθλιψης), ενώ η νευρικότητα έχει μέτρια επίπτωση στις συμμετέχουσες. Η κοινωνική τους ζωή κυμαίνεται σε καλά επίπεδα, είναι ευχαριστημένες από το περιβάλλον στο οποίο ζουν και την καθημερινότητά τους, ωστόσο η σωματική τους υγεία είναι σε μέτρια επίπεδα. Επιπλέον, φαίνεται πως στις περιπτώσεις που συνυπάρχει κάποιο πρόβλημα υγείας αυτό δεν επηρεάζει τη συναισθηματική τους κατάσταση και την ποιότητα ζωής τους. Αντιθέτως ο τρόπος διαχείρισης του ΣΔΚ φαίνεται να επηρεάζει τις εγκύους με ΣΔΚ που χρησιμοποιούν ινσουλίνη για τον έλεγχο του σακχάρου στο αίμα τους, καθώς εμφανίζουν πιο συχνά στρες, νευρικότητα, άγχος και κατάθλιψη. Επίσης, το τρίμηνο κύησης φαίνεται να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση νευρικότητας και κατάθλιψης στις εγκύους με ΣΔΚ καθώς και στην ποιότητα ζωής τους, με τις εγκύους που διανύουν το πρώτο τρίμηνο να εμφανίζουν λιγότερο καλή ποιότητα ζωής από τις εγκύους που διανύουν τα υπόλοιπα τρίμηνα, ενώ στο δεύτερο τρίμηνο παρατηρούνται τα χαμηλότερα ποσοστά εκδήλωσης κατάθλιψης. Τέλος η ηλικία φαίνεται να σχετίζεται με τη συχνότητα εκδήλωσης κατάθλιψης, με τις μικρότερες (21-25 ετών) και μεγαλύτερες (40 ετών και άνω) ηλικίες να εμφανίζουν κατάθλιψη σε μεγαλύτερη συχνότητα. Σε κάθε περίπτωση οι ψυχολογικές επιπτώσεις του ΣΔΚ καθώς και η επίπτωσή του στην ποιότητα ζωής των εγκύων χρήζει περαιτέρω διερεύνησης.

Gestational diabetes mellitus (GDM) is a complication of pregnancy that, according to the World Health Organization, is showing an increasing prevalence trend, alongside the continuing upward trend of Diabetes Mellitus in the general population. In the international literature there are several attempts to approach the issue of the psychological impact of GDM, but the ever-increasing percentage of women with GDM creates the need for further research into its impact on the psychology of pregnant women and thus on their quality of life. The present study was based on the questions of the DASS-21 & WHOQOL-BREF scales (translated into Greek). 105 pregnant women aged 21 to 44 years participated in the study. The participants show good mental health (low levels of stress, anxiety and depression) while there is moderate range of nervousness’s impact on them. Their social life is at a good level, they are satisfied with the environment they live in and their daily life, but their physical health is at a moderate level. Moreover, it seems that in cases where a health problem is present, this does not affect their emotional state and quality of life. On the other hand, the management of GDM seems to affect pregnant women with GDM who use insulin to control their levels of blood glucose, as they are more likely to feel stress, nervousness, anxiety and depression. Also, the trimester of pregnancy appears to play an important role in the onset of nervousness and depression in pregnant women with GDM as well as in their quality of life, with pregnant women in the first trimester having a lower quality of life than pregnant women in other trimesters, while the second trimester has the lowest rates of depression. There is also an association between age and the prevalence of depression, with younger (21-25 years old) and older (40 years old and above) women experiencing depression at a higher frequency. In any case, the psychological impact of GDM as well as its impact on the quality of life of pregnant women requires further investigation.