Έχουν περάσει περισσότερα από τέσσερα χρόνια από τότε που εμφανίστηκε το πρώτο κρούσμα Covid19 στην Κίνα και ο κόσμος έχει γίνει μάρτυρας χιλιάδων μεταλλάξεων. Αυτές οι μεταλλάξεις οδήγησαν
στην εμφάνιση χιλιάδων διαφορετικών παραλλαγών του, που από τότε κυκλοφορούν σε όλο τον κόσμο
και έχουν προσελκύσει την παγκόσμια προσοχή λόγω της υψηλότερης μεταδοτικότητάς τους και της
ταχείας εξάπλωσής τους. Ωστόσο, η ευαισθητοποίηση σχετικά με τον κίνδυνο μειώνεται σταδιακά στις
περισσότερες χώρες, πιθανώς λόγω των ενημερωμένων εμβολίων, των εναλλακτικών σχεδίων
πολιτικής για τον έλεγχο και την αντιμετώπιση της πανδημίας και των μειωμένων ποσοστών
θνησιμότητας. Ένα από τα πολλά πράγματα που πρέπει να μας προβληματίσει κατά τη διάρκεια αυτής
της παγκόσμιας πανδημίας είναι οι προκλήσεις που αντιμετωπίσαμε στον έλεγχο και τη θεραπεία του
covid-19 όσον αφορά τη γήρανση και την υποκείμενη νόσο. Οι συχνές λοιμώξεις, η υψηλότερη
σοβαρότητα της νόσου και η αυξημένη θνησιμότητα στους ηλικιωμένους αποτελούν μείζονες
προκλήσεις για την εφαρμογή κατάλληλων προληπτικών μέτρων και μελλοντικών στρατηγικών για
την πρόληψη αυτής της νόσου στον ηλικιωμένο πληθυσμό. Στην παρούσα αναδρομική μελέτη σειράς
ασθενών συμμετείχαν ασθενείς γυναίκες και άνδρες ηλικίας 65 ετών και πάνω που νοσηλεύτηκαν στη
κλινική Covid κατά το χρονικό διάστημα από Μάρτιο 2020 έως Μάρτιο 2022 .Εξετάσαμε
επιδημιολογικά ,κλινικά ,ακτινολογικά ,εργαστηριακά δεδομένα που προέκυψαν κατά τη νοσηλεία
των ηλικιωμένων στην κλινική covid-19 της Ν.Μ. Σπάρτης από το σοβαρό οξύ αναπνευστικό
σύνδρομο κορονοϊού 2 (SARS-CoV-2) καθώς και την απρόβλεπτη κλινική πορεία της νόσου σε αυτή
την ηλικιακή ομάδα. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι οι τρέχουσες θεραπευτικές επιλογές
που χρησιμοποιούνται με σκοπό να παρέμβουν στον κύκλο ζωής του SARS-CoV-2 μέσω αντιικών ή
ανοσοτροποιητικών ή κορτικοστεροειδών ή αντισωμάτων διαφέρουν ως προς την αποτελεσματικότητα
τους . Στην εν λόγω μελέτη αναδείχθηκε η αποτελεσματική δράση της δεξαμεθαζόνης για τον έλεγχο
της σοβαρότητας του COVID-19 ως προς την επιβίωση . Επιπλέον παράγοντες που αναλυθήκαν και
βρέθηκαν πως επηρέασαν αρνητικά την επιβίωση των ασθενών ήταν τα μέτρια έως βαριά ακτινολογικά
ευρήματα τα οποία αύξησαν τον κίνδυνο θανάτου 3,14 και 7 φορές αντίστοιχα ,η πνευμονική εμβολή για την
οποία αν και δεν ήταν στατιστικά σημαντικό το αποτέλεσμα της μελέτης της παρόλα αυτά υπάρχει
συσχέτιση της με την αρνητική έκβαση της νόσου ,οι υψηλές τιμές της γαλακτικής αφυδρογονάσης
όπου για κάθε μία μονάδα αύξησης της τιμής της με σημείο αναφοράς - 28.7 IU/L η ελάχιστη -
αυξανόταν 1% και ο κίνδυνος θανάτου ,οι χαμηλές τιμές της λευκωματικής ,η άνοδος της ηλικίας
όπου για κάθε ένα έτος από τα 66 και πάνω αυξανόταν κατά 13% και το ποσοστό θανάτου και τέλος
ο μη εμβολιασμός όπου ένα ποσοστό 25% των ανεμβολίαστων έναντι 13.2% των εμβολιασμένων
απεβίωσαν.
More than four years have passed since the first case of Covid-19 appeared in China, and the world has
witnessed thousands of mutations. These mutations led to the appearance of thousands of different
variants of it, which have since been circulating around the world and have attracted global attention
due to their higher transmissibility and rapid spread. However, awareness of the risk is gradually
decreasing in most countries, possibly due to updated vaccines, alternative policy plans for pandemic
control and response, and reduced mortality rates. One of the many things that should concern us during
this global pandemic is the challenges we have faced in controlling and treating covid-19 in terms of
aging and underlying disease. Frequent infections, higher disease severity and increased mortality in
the elderly are major challenges for the implementation of appropriate preventive measures and future
strategies to prevent this disease in the elderly population. The present retrospective patient series study
involved female and male patients aged 65 years and older who were hospitalized at the Covid clinic
during the period from March 2020 to March 2022. We examined epidemiological, clinical,
radiological, laboratory data obtained during the hospitalization of the elderly at the clinic covid-19 of
N.M. Sparta from severe acute respiratory syndrome coronavirus 2 (SARS-CoV-2) as well as the
unpredictable clinical course of the disease in this age group. The results of the study showed that the
current therapeutic options used to interfere with the life cycle of SARS-CoV-2 through antivirals or
immunomodulators or corticosteroids or antibodies differ in their effectiveness. In this study, the
effective action of dexamethasone in controlling the severity of COVID-19 in terms of survival was
highlighted. Additional factors that were analyzed and found to negatively affect the survival of the
patients were the moderate to severe radiological findings which increased the risk of death 3,14 and 7 times
respectively, the pulmonary embolism for which although the result of the study was not statistically
significant, it nevertheless exists its association with the negative outcome of the disease, the high values
of lactate dehydrogenase where for each unit increase in its value with reference point - 28.7 IU/L the
minimum - increased by 1% and the risk of death, the low values of albumin, the increasing age where
for each year from 66 and over the death rate increased by 13% and finally non-vaccination where a
percentage of 25% of the unvaccinated compared to 13.2% of the vaccinated died.
Δ.Ε.ΜΠΟΥΖΙΑΝΗ ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΜ516507