Εισαγωγή: Η αναπάντεχη απώλεια σωματικού βάρους λόγω υποθρεψίας ή υποσιτισμού σχετίζεται με μείωση της φυσικής δραστηριότητας. Κατ’ επέκταση, υποθέσαμε λοιπόν ότι η υποθρεψία μπορεί να επηρεάζει σημαντικά και την ευεξία – ευζωία των ηλικιωμένων.

Σκοπός: Να αξιολογηθεί το κατά πόσο επηρεάζεται η ευζωία των ηλικιωμένων (well-being) από πιθανό υποσιτισμό ή υποθρεψία σε άτομα ηλικία άνω των 65 ετών.

Μεθοδολογία: Στην παρούσα συγχρονική μελέτη (Cross-sectional study) προσεγγίστηκαν 202 άτομα ηλικίας 65+ ετών, που λαμβάνουν πρωτοβάθμιες υπηρεσίες υγείας στην ευρύτερη περιοχή Λαμίας. H αξιολόγηση των παρεμβάσεων (θρεπτικής ικανότητας, υποσιτισμού, κοκ) υλοποιήθηκε με τη χρήση των μεταβλητών (items) της έγκυρης κλίμακας Mini Nutritional Assessment (MNA), ενώ της ευεξίας – ευζωίας με την κλίμακα WHO (Five) Well-being Index. H επίδραση του υποσιτισμού σε πιθανή μεταβολή της κατάστασης της ευεξίας ελέγχθηκε με τη μέθοδο της λογιστικής παλινδρόμησης σε αντιπροσωπευτικά διαστήματα εμπιστοσύνης 95%. Τιμές P≤0,05 θεωρήθηκαν στατιστικά σημαντικές.

Αποτελέσματα: Η οικογενειακή κατάσταση παρουσιάζει στατιστικά σημαντική σχέση με τον υποσιτισμό και πιο συγκεκριμένα βρέθηκε ότι οι έγγαμοι παρουσιάζουν μειωμένη πιθανότητα υποσιτισμού κατά 96.2% συγκριτικά με τους διαζευγμένους (OR = 0.038, p = 0.003). Επιπλέον, το αν έχουν υποστεί κάποιο ψυχολογικό στρες ή οξύ νόσημα τους τελευταίους 3 μήνες βρέθηκε πως σχετίζεται με την πιθανότητα υποσιτισμού, καθώς φάνηκε ότι όσοι έχουν υποστεί κάποιο ψυχολογικό στρες ή οξύ νόσημα έχουν αυξημένη πιθανότητα υποσιτισμού σε σχέση με όσους δεν είχαν βρεθεί σε κάποια αντίστοιχη ψυχολογική κατάσταση (OR = 24.575, p < 0.001). Παρόμοια, βρέθηκε σχέση μεταξύ των νευροψυχιατρικών νοσημάτων με την πιθανότητα υποσιτισμού, καθώς παρατηρήθηκε ότι τα άτομα με μέτρια ή σοβαρή άνοια ή κατάθλιψη είχαν αυξημένη πιθανότητα να υποσιτίζονται σε σχέση με όσους δεν είχαν εμφανίσει νευροψυχιατρικά νοσήματα (OR = 15.599, p < 0.001). Ακόμη, παρατηρήθηκε ότι η χρήση συνταγογραφούμενων φαρμάκων σχετίζεται με την πιθανότητα υποσιτισμού, με με τα άτομα που δήλωσαν ότι κάνουν χρήση σε παραπάνω από 3 φάρμακα ημερησίως να έχουν αυξημένη πιθανότητα υποσιτισμού σε σχέση με όσους δεν κάνουν χρήση (OR = 3.805, p = 0.026). Τέλος, οι καπνιστικές συνήθειες, η χρήση τεχνητής οδοντοστοιχίας, ο αριθμός των πλήρων γευμάτων καθώς και ο τρόπος σίτιςης δεν βρέθηκε να σχετίζονται με την πιθανότητα υποσιτισμού.

Συμπεράσματα: Αναδείχθηκε η σημασία της διατροφής και της κλινικής αξιολόγησης καθώς και η σημαντικότητα του να παραμένει κάποιος ηλικιωμένος υγιής. Επιπλέον, προτάθηκαν πρακτικές πρόληψης πέρα από τον προ-συμπτωματικό έλεγχο (beyond screening practices). Τέλος, η παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία συμβάλλει στην ανάπτυξη γηριατρικών πρωτοκόλλων και κατευθυντήριων γραμμών για την πρόληψη και διαχείριση της γήρανσης σύμφωνα με τις συστάσεις της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας για την ενεργό και υγιή γήρανση.

Introduction: Unexpected weight loss due to undernutrition or malnutrition is associated with a reduction in physical activity. By extension, we hypothesized that malnutrition can significantly affect the well-being and well-being of the elderly.

Purpose: To evaluate to what extent the well-being of the elderly is affected by possible malnutrition or undernutrition in people over 65 years of age.

Methodology: In this cross-sectional study, 202 people aged 65+ who receive primary health services in the wider Lamia area were approached. The evaluation of the interventions (nutritional capacity, malnutrition, coke) was implemented using the variables (items) of the valid Mini Nutritional Assessment (MNA) scale, while the well-being – well-being with the WHO (Five) Well-being Index scale. The effect of malnutrition on a possible change in the state of well-being was tested by the method of logistic regression at representative confidence intervals of 95%. Values of P≤0.05 were considered statistically significant.

Results: The Marital status shows a statistically significant relationship with malnutrition and more specifically it was found that married people have a reduced probability of malnutrition by 96.2% compared to divorced people (OR = 0.038, p = 0.003). In addition, whether they have suffered any psychological stress or acute illness in the last 3 months was found to be related to the possibility of malnutrition, as it was shown that those who have suffered some psychological stress or acute illness have an increased probability of malnutrition compared to those who had not been in any similar psychological state (OR = 24.575, p < 0.001). Similarly, a relationship was found between neuropsychiatric diseases and the probability of malnutrition, as it was observed that people with moderate or severe dementia or depression had an increased probability of being malnourished compared to those who had not experienced neuropsychiatric diseases (OR = 15.599, p < 0.001). Furthermore, the use of prescription medicines was observed to be associated with the likelihood of malnutrition with people who stated that they use more than 3 medicines per day having an increased probability of malnutrition compared to those who do not use (OR = 3.805, p = 0.026). Finally, smoking habits, the use of artificial dentures, the number of full meals as well as the way of feeding were not found to be related to the possibility of malnutrition.

Conclusions:The importance of nutrition and clinical assessment was highlighted as well as the importance of keeping an elderly person healthy. In addition, prevention practices beyond pre-symptomatic screening (beyond screening practices) were proposed. Finally, this Master’s Thesis contributes to the development of geriatric protocols and guidelines for the prevention and management of aging according to the recommendations of the European Initiative for Active and Healthy Aging.