Στη σύγχρονη εποχή, οι επαγγελματίες υγείας καλούνται να ανταπεξέλθουν σε ένα
πολυσύνθετο και ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο, καθώς προασπίζουν ένα βασικό αγαθό της
ανθρώπινης ύπαρξης. Το γεγονός αυτό απαιτεί από τους εργαζόμενους στον κλάδο της υγείας
να χαρακτηρίζονται, μεταξύ άλλων, από επικοινωνιακές δεξιότητες, οι οποίες θα τους
επιτρέψουν να διαχειριστούν περιπτώσεις συγκρούσεων, τόσο μεταξύ τους, όσο και με
ασθενείς ή συγγενείς αυτών. Στο πλαίσιο αυτό, λοιπόν, διαμορφώνεται ο βασικό σκοπός της
έρευνας που είναι να μελετηθούν οι επικοινωνιακές δεξιότητες που έχουν οι εργαζόμενοι των
νοσοκομείων, καθώς και ο τρόπος με τον οποίο διαχειρίζονται τις διαφωνίες και τις
συγκρούσεις που δημιουργούνται. Πιο συγκεκριμένα, διερευνάται η θέση του κάθε
εργαζομένου σε μία σύγκρουση και ο τρόπος με τον οποίο είναι δυνατό να αντιμετωπιστούν
ή να αποφευχθούν οι συγκρούσεις. Η μεθοδολογία που ακολουθήθηκε στην παρούσα έρευνα
είναι ποσοτική, με τη χρήση ερωτηματολογίου, το οποίο διανεμήθηκε σε 110 εργαζόμενους
στο Γενικό Νοσοκομείο Καβάλας. Για τη συλλογή των δεδομένων αξιοποιήθηκαν τρία
ερωτηματολόγια, το πρώτο για τη συλλογή δημογραφικών στοιχείων, το δεύτερο για τις
διαπροσωπικές σχέσεις και το τρίτο για τη διαχείριση συγκρούσεων. Τα αποτελέσματα της
έρευνας έδειξαν ότι οι επαγγελματίες υγείας για τη διαχείριση των συγκρούσεων έχουν
επικοινωνιακές δεξιότητες μετρίου επιπέδου, ενώ υπάρχουν αρκετοι παράγοντες στη
λειτουργία του νοσοκομείου που τους προκαλούν αρνητικά συναισθήματα και οδηγούν σε
σύγκρουση με συναδέλφους. Για αυτό το λόγο, προτείνεται να υπάρχει καλύτερη οργάνωση
και λειτουργία της μονάδας, με έμφαση στην επικοινωνία και στη διάκριση των
αρμοδιοτήτων, ώστε να αντιμετωπιστεί η κατάσταση.

Nowadays, health professionals are called to cope with a complex and particularly demanding
role, as they defend a basic good of human existence. This fact requires health workers to be
characterized, among other things, by communication skills, which will allow them to manage
cases of conflict, both among themselves and with patients or their relatives. In this context,
therefore, the main purpose of the research is formed, which does not study the
communication skills of hospital workers, as well as the way in which they manage the
disagreements and conflicts that occur. More specifically, the position of each employee in a
conflict and the way in which it is possible to deal with or avoid conflicts are explored. The
methodology followed in this research is quantitative, using a questionnaire, which was
distributed to 110 employees at the General Hospital of Kavala. Three questionnaires were
used to collect the data, the first for the collection of demographic data, the second for
interpersonal relationships and the third for conflict management. The results of the research
showed that health professionals for conflict management have moderate level
communication skills, while there are factors in the operation of the hospital that cause them
negatively and lead to conflict with colleagues. For this reason, it is suggested that there be a
better organization and operation of the unit, with an emphasis on communication and the
distinction of responsibilities, in order to deal with the situation.