Η παρούσα εργασία ασχολείται με τους λόγους οι οποίοι συγκροτούνται και αναπαράγονται γύρω από την ενασχόληση με την γιόγκα ως σωματική τεχνική άσκησης του σώματος στην Ελλάδα. Ένα σύνολο τεχνικών βασισμένες σε ένα μηχανισμό επιτάχυνσης και επιβράδυνσης των κινήσεων, με βασικό άξονα την τεχνική της αναπνοής συνδέεται με την διαχείριση δεξιοτήτων όπως ο αυτοέλεγχος, η συγκέντρωση, η ηρεμία, η ετοιμότητα του πνεύματος, η υπομονή. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στην τεχνική της αναπνοής η οποία χρησιμοποιείται στη γιόγκα και δύναται να μετατραπεί σε μια πρακτική που εγγράφεται στο σώμα, διαμορφώνει μία νέα έξη-μία νέα κουλτούρα αναπνοής και οδηγεί σε μετασχηματισμό των κοινωνικών συμπεριφορών των ασκούμενων.

Ταυτόχρονα μελετά και αναλύει τους τρόπους με τους οποίους αντιλαμβάνονται και κατανοούν οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες την συγκεκριμένη πρακτική ως μία νέα και ξεχωριστή πρακτική φροντίδας του εαυτού τους. Η παρούσα εργασία έχει ως στόχο να φέρει στο προσκήνιο τους τρόπους με τους οποίους εμπλέκουν οι συμμετέχοντες την γιόγκα στην ζωή τους. Στο πλαίσιο αυτό χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια με ανοικτού τύπου ερωτήσεις και συνεντεύξεις, ενώ παράλληλα αξιοποιήθηκε η εμπειρία ως χρόνια ασχολούμενη με την γιόγκα, τόσο ως ασκούμενη όσο και ως εκπαιδεύτρια. Η ανάλυση του ερευνητικού υλικού βασίστηκε στο θεωρητικό εργαλείο των τεχνικών σώματος του Mauss και μετέπειτα της έξης όπως αυτό αναπτύχθηκε από τον Bourdieu.

Μέσα από το παρόν ερευνητικό υλικό αναδεικνύεται πως η μεγάλη πλειοψηφία που ακολουθεί την γιόγκα είναι κυρίως γυναίκες οι οποίες θεωρούν ότι η πρακτική της γιόγκα μπορεί να προκαλεί ποικίλες σωματικές προσαρμογές και να καθοδηγεί σε κοινωνικούς μετασχηματισμούς δημιουργώντας νέες δομές, άμεσα με την πολιτική χρήση του σώματος.

This paper deals with the reasons that are constructed and reproduced around the practice of yoga as a physical exercise of the body in Greece. A set of techniques based on a mechanism of acceleration and deceleration of movements with the breathing technique as the main axis is connected to the management of skills such as self-control, concentration, calmness, readiness of mind, patience.

The present study focuses on the breathing technique used in yoga and can be transformed into a practice that registers in the body, forms a new habitus- a new culture of breathing, and leads to a transformation of the social behaviours of the practitioners. At the same time, it studies and analyses the ways in which the participants perceive and understand this specific practice as a new and distinct self-care practice.

This paper aims to highlight the ways in which the participants involve yoga in their lives. In this context, questionnaires with open-ended questions and interviews were used, while at the same time the experience as a long-time practitioner of yoga, both as a practitioner and as an instructor, was utilized. The analysis of the research material was based on the theoretical tool of the body techniques of Mauss and later of the habitus as it was developed by Bourdieu.

Through the present research material, it emerges that the great majority who follow yoga are mainly women who believe that the practice of yoga can cause various physical adaptations and lead to social transformations by creating new structures, directly with the political use of the body.