ΠΕΡΙΛΗΨΗ

Η παγκόσμια χρηματοοικονομική κρίση του 2007-2008, η οποία αποτέλεσε την ποιο σοβαρή οικονομική κρίση από τη Μεγάλη Ύφεση (1929), δεν μπορούσε να μην επηρεάσει μακροχρόνια ασθενείς οικονομίες, όπως είναι αυτές της Ελλάδας και της Κύπρου. Ως μέλη της ευρωζώνης, οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε συνεργασία με τα κρατικά όργανα των μελών κρατών, παρουσίασαν μια σειρά μέτρων για την αντιμετώπιση, αρχικά, της κρίσης χρέους της Ελλάδας (2010) και στην συνέχεια της Κυπριακής χρηματοοικονομικής κρίσης (2012 – 2013), όπως και άλλων χωρών οι οποίες παρουσίαζαν αρνητικά οικονομικά στοιχεία, κατά την περίοδο αυτή.
Στόχος της διπλωματικής εργασίας είναι η παρουσίαση και η εξέταση του νομοθετικού πλαισίου μέσα το στο οποίο, τα τραπεζικά ιδρύματα ενεργούσαν, τόσο πριν όσο και μετά την κρίση, στην Ελλάδα και την Κύπρο, καθώς και οι εποπτικοί φορείς οι οποίοι δημιουργήθηκαν κατά την διάρκεια της κρίσης, ώστε να αντιμετωπίσουν και να ενισχύσουν τους ήδη υπάρχοντες μηχανισμούς επιτήρησης. Δίνεται σημαντική βαρύτητα στις συμφωνίες της Βασιλείας, οι οποίες κατέχουν κομβικό ρόλο στην λειτουργία του ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, αφού συνεχώς ενισχύονται, μέσα σε ένα περιβάλλον αλλεπάλληλων χρηματοοικονομικών, υγειονομικών και πολεμικών κρίσεων. Ακόμα παρουσιάζεται, συνοπτικά, η αντιμετώπιση της χρηματοοικονομικής κρίσης του 2007-2008, από την πλευρά των Ηνωμένων πολιτειών και των αρμόδιων αρχών, από οπού και ξεκίνησε η μετάδοση της κρίσης, μέσα σε ένα ιδιαίτερα παγκοσμιοποιημένο σύστημα. Ακόμα, αποτυπώνεται σε μικρότερο βαθμό η κρίση στις ασιατικές χώρες.
Τέλος, επιλέχθηκε η μέθοδος των ερωτηματολογίων ώστε να εξεταστεί η άποψη των Ελλήνων πολιτών, των οποίων η εμπιστοσύνη ως προς το τραπεζικό σύστημα κλονίστηκε αφού βρέθηκαν μπροστά σε μία σειρά από γεγονότα, τα οποία επηρέασαν τις ζωές τους και πολλές φορές καθόρισαν το μέλλον τους.

ABSTRACT

The global financial crisis of 2007-2008, which led to what severe economic crisis since the Great Depression (1929), could not affect long-term sick economies in Cyprus, such as those of Greece and the. As members of the eurozone, the institutions of the Union, in cooperation with the state institutions of the member states, presented a series of measures to deal, initially, with the Greek crisis (2010) and then with the Cyprus financial crisis (2012-2013). ), as well as other countries that presented negative economic data, during this period.
The aim of the thesis is the presentation and examination of the legislative framework within which the banking institutions acted both before and after the crisis, in Greece and Cyprus. The supervisory agencies that were created, during the crisis, to deal with and strengthen the already existing surveillance mechanisms. Considerable weight is given to the Basel agreements, which play a key role, in the operation of the European banking system since they are constantly strengthened, in an environment of successive financial, health and war crises. The handling of the financial crisis of 2007-2008, by the United States and the competent authorities, from where the transmission of the crisis within a highly globalized system began, is also briefly presented. While the crisis is still reflected to a lesser extent in Asian countries.
Finally, the questionnaire method was chosen in order to examine the opinion of Greek citizens, whose trust in the banking system was shaken, after they were faced with a series of events, which affected their lives, and many times determined their future.