Τα τελευταία χρόνια η επιστήμη έχει κάνει άλματα στον τομέα της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής βοηθώντας εκατομμύρια ζευγάρια παγκοσμίως. Από τη δεκαετία του 1970 ως σήμερα έχουν γεννηθεί χιλιάδες παιδιά μέσω της μεθόδου της εξωσωματικής γονιμοποίησης.

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει την προθυμία πληρωμής 201 υπογόνιμων γυναικών έως 40 ετών στην Ελλάδα για τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πιο συγκεκριμένα καταγράφεται η προθυμία πληρωμής ανάλογα με τα ποσοστά επιτυχίας. Παράλληλα, αναλύεται η σχέση που υπάρχει μεταξύ της προθυμίας πληρωμής και των δημογραφικών χαρακτηριστικών των ερωτηθέντων. Η έρευνα έγινε μέσω της διανομής ερωτηματολογίων μέσα από τα οποία εξετάστηκαν τα δημογραφικά και άλλα ψυχολογικά στοιχεία των ερωτηθέντων. Για την καταγραφή της προθυμίας πληρωμής το δείγμα χωρίστηκε σε δύο ομάδες ανάλογα με την ηλικία και τους δόθηκε ένα υποθετικό σενάριο, σύμφωνα με τη μέθοδο κόστους οφέλους και με βάση τα ποσοστά επιτυχίας της εξωσωματικής.

Συμπερασματικά, η πλειοψηφία των γυναικών δήλωσαν απροθυμία να πληρώσουν το υπολογισθέν ποσό που αντιστοιχεί στο κόστος ενός κύκλου εξωσωματικής γονιμοποίησης. Πιο συγκεκριμένα οι ερωτηθείσες γυναίκες απάντησαν ότι το ελάχιστο που θα ήταν πρόθυμες να πληρώσουν είναι μόλις το 1/3 του υποδειγματικού ποσού των 6000€. Το αποτέλεσμα αυτό αποδεικνύει ότι αν το μέσο κόστος της εξωσωματικής γονιμοποίησης ήταν μικρότερο, οι υπογόνιμες γυναίκες θα ήταν πρόθυμες να υποβληθούν σε πιο πολλούς κύκλους εξωσωματικής γονιμοποίησης αν χρειαζόταν. Επιπλέον, σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας η προθυμία πληρωμής δεν εξαρτάται ούτε από την επαγγελματική κατάσταση ούτε από το μορφωτικό επίπεδο των γυναικών αυτών.

In the last years science has made huge progress in the field of assisted reproduction helping millions of couples worldwide. From the 1970s until today, thousands of children have been born through the method of in vitro fertilization.

The purpose of this study is to examine the willingness to pay of 201 infertile women up to 40 years of age in Greece for the IVF procedure. More specifically, the willingness to pay is recorded according to success rates. At the same time, the relationship between the willingness to pay and the demographic characteristics of the respondents is analyzed. The research was done through the distribution of questionnaires through which the demographic and other psychological elements of the respondents were examined. To record willingness to pay, the sample was divided into two groups according to age and given a hypothetical scenario, according to the cost-benefit method and based on IVF success rates.

In conclusion, the majority of women expressed unwillingness to pay the calculated amount corresponding to the cost of an IVF cycle. More specifically, the interviewed women answered that the minimum they would be willing to pay is just 1/3 of the exemplary amount of €6000. This result proves that if the average cost of IVF was lower, infertile women would be willing to undergo more IVF cycles if needed. Moreover, according to the results of the research, the willingness to pay does not depend either on the professional status or on the educational level of these women.