Σκοπός: η παρούσα ερευνητική μελέτη διερευνά τις επιπτώσεις της μακράς παραμονής σε δομές προσωρινής φιλοξενίας του ελλαδικού χώρου, στην ψυχική υγεία των αιτούντων άσυλο που διαμένουν σε αυτές. Τέτοιες επιπτώσεις είναι οι αγχώδεις διαταραχές, η κατάθλιψη και τα μείζονα καταθλιπτικά επεισόδια, η διαταραχή μετατραυματικού στρες.

Σπουδαιότητα: Προορίζεται να στρέψει το ενδιαφέρον των ερευνητών προς όλα εκείνα τα ζητήματα που δεν περιορίζονται απλώς στη διαχείριση των αναγκών στέγασης, σίτισης και νομιμοποίησης προσφύγων και των αιτούντων άσυλο, αλλά επεκτείνονται και στην ψυχοσυναισθηματική τους υγεία και ευημερία.

Θεωρητικό πλαίσιο: Σήμερα, οι στρατηγικές διαχείρισης των προσφυγικών ροών παγκοσμίως βασίζονται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην μακροχρόνια διαμονή των αιτούντων άσυλο σε δομές προσωρινής φιλοξενίας και έτσι το φαινόμενα εγκλεισμού προσφύγων σε πρόχειρους καταυλισμούς έχει υπερ-πολλαπλασιαστεί. Αύξηση καταγράφεται και στις εμπειρικές ενδείξεις ότι η κράτηση και η μακρά παραμονή των προσφύγων και των αιτούντων άσυλο σε καταυλισμούς/δομές για αδιευκρίνιστο χρονικό διάστημα συσχετίζεται με δυσμενείς συνέπειες για την ψυχική τους υγεία, με ιδιαίτερη επιδείνωση των προβλημάτων ψυχικής τους υγείας και με υψηλά επίπεδα αγωνίας.

Έρευνα: Διενεργήθηκε ποιοτική έρευνα με χρήση εργαλείου συνέντευξης και ερωτηματολόγιο ημιδομημένων ερωτήσεων σε έξι (6) αιτούντες άσυλο που διαμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα σε δομές πρώτης προσωρινής φιλοξενίας που υπάγονται στην Υπηρεσία Υποδοχής και Ταυτοποίησης του Υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου.