Η παρούσα διπλωματική εργασία αναφέρεται στον πολιτιστικό, κοινωνικό και εκπαιδευτικό ρόλο του σύγχρονου μουσείου, στην έννοια της συμπερίληψης όλων των ομάδων κοινού και της κοινωνικής ένταξης και ενεργής συμμετοχής στο μουσειακό περιβάλλον. Το σύγχρονο συμπεριληπτικό Μουσείο του 21ου αιώνα, μετατρέπεται σε έναν χώρο έλξης τόσο για διαφορετικές κοινωνικές ομάδες όσο και για διαφορετικές ηλικιακές ομάδες και μεριμνά για την ενεργή τους συμμετοχή με προγράμματα και δράσεις προσαρμοσμένες στις ανάγκες και στα χαρακτηριστικά τους.
Βασικός σκοπός της εργασίας είναι να διερευνήσει τη σχέση του νεανικού κοινού με το μουσείο, τους τρόπους, με τους οποίους το σύγχρονο μουσείο προσεγγίζει τα άτομα που ανήκουν στο κοινό αυτό, εστιάζοντας στη σχέση του μουσείου με την αποκαλούμενη ως iGen ή Generation Z, μίας ομάδας κοινού που αφενός δεν ανήκει στο τυπικό μουσειακό κοινό και αφετέρου είναι εξοικειωμένη με τις νέες τεχνολογίες και την εκτεταμένη χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης.
Μέσα από την εργασία ερευνάται ο τρόπος με τον οποίο το σύγχρονο συμπεριληπτικό μουσείο έρχεται σε άμεση επαφή με το κοινό και επανεξετάζεται η σχέση του μαζί του, ώστε να αποτελέσει το σταθερό μελλοντικό κοινό του. Καταγράφονται καλές πρακτικές από το διεθνές μουσειακό περιβάλλον και αποτυπώνεται η ελληνική μουσειακή πραγματικότητα αναφορικά με το θέμα.
This thesis refers to the social and educational role of the modern museum, to the concept of the inclusion of all audience groups and social integration and active participation in the museum environment. The modern inclusive Museum of the 21st century, turns into a place of attraction both for different social groups and for different age groups and ensures their active participation with programs and actions adapted to their needs and characteristics.
The main purpose of the work is to investigate the relationship between the young public and the museum, the ways in which the modern museum approaches the people who belong to this public, focusing on the relationship of the museum with the so-called iGen or Generation Z, a group audience that on the one hand does not belong to the typical museum audience and on the other hand is familiar with new technologies and the extensive use of social media.
The work investigates the way in which modern inclusive museum comes into direct contact with the public and re-examines its relationship with it in order to constitute its stable future audience. Good practices from the international museum field and the Greek museum experience, regarding the case study, are recorded.
