Εισαγωγή: Στο απαιτητικό και ταχέως μεταβαλλόμενο περιβάλλον των οργανισμών παροχής υπηρεσιών υγείας, η εργασιακή ικανοποίηση του ιατρονοσηλευτικού προσωπικού αποκτά στις μέρες μας ολοένα και μεγαλύτερη σημασία. Δυσμενείς ψυχολογικές καταστάσεις, όπως το σύνδρομο επαγγελματικής εξουθένωσης, εμφανίζονται με αυξανόμενη συχνότητα στους εργαζόμενους στον υγειονομικό τομέα και δυσχεραίνουν το έργο ιατρών και νοσηλευτών. Η ενσυναίσθηση αναγνωρίζεται ως μια επαγγελματική δεξιότητα που μπορεί να συμβάλλει στη βελτίωση της σχέσης του επαγγελματία υγείας με τους λήπτες των υπηρεσιών και τελικά να οδηγήσει σε ποιοτικότερη φροντίδα υγείας για τους πολίτες.

Σκοπός της μελέτης: Η παρούσα συγχρονική μελέτη στοχεύει στην εκτίμηση των επιπέδων ενσυναίσθησης, επαγγελματικής εξουθένωσης και εργασιακής ικανοποίησης στους ιατρούς και νοσηλευτές δευτεροβάθμιου νοσοκομείου της περιφέρειας (Γενικό Νοσοκομείο Κατερίνης) και τη συσχέτιση των μεταβλητών αυτών μεταξύ τους αλλά και με δημογραφικούς και εργασιακούς παράγοντες.

Υλικό – Μέθοδος: Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 102 άτομα, ιατροί και νοσηλευτές από όλες τις κλινικές και τα τμήματα του νοσοκομείου στους οποίους μοιράστηκε ένα σύνθετο, έντυπο ερωτηματολόγιο. Τα εργαλεία μέτρησης των μεταβλητών που περιελάμβανε ήταν η κλίμακα Jefferson Scale of Empathy – Health Professions Version (JSE-HP) για τη μέτρηση της ενσυναίσθησης, το ερωτηματολόγιο Maslach Burnout Inventory (MBI) για τη μέτρηση της επαγγελματικής εξουθένωσης και το Job Satisfaction Survey (JSS) για την εργασιακή ικανοποίηση. Όλα τα παραπάνω είναι διεθνώς αναγνωρισμένα εργαλεία με αποδεδειγμένη αξιοπιστία και εγκυρότητα και σε ελληνικά δείγματα.

Αποτελέσματα: Η ενσυναίσθηση, η εξουθένωση από την εργασία και η επαγγελματική ικανοποίηση κυμάνθηκαν στο δείγμα σε μέτρια γενικά επίπεδα. Το φύλο, ο αριθμός παιδιών και η οικογενειακή κατάσταση ήταν μερικοί από τους παράγοντες που επηρέασαν τα επίπεδα των εξαρτημένων μεταβλητών. Η ενσυναίσθηση φάνηκε να ασκεί προστατευτικό ρόλο έναντι του συνδρόμου επαγγελματικής εξουθένωσης, ενώ η σύνδεση της εργασιακής ικανοποίησης με τη συναισθηματική εξάντληση ήταν ισχυρά αρνητική.

Συμπεράσματα: Η ενίσχυση της ενσυναίσθησης και η καταπολέμηση της εξουθένωσης των εργαζομένων μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την ευημερία του προσωπικού των νοσοκομείων και τελικά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας προς τους πολίτες.

Introduction: In the demanding and rapidly changing setting of health care organisations, job satisfaction of physicians and nurses is gaining significant scientific interest. Adverse psychological conditions, such as burnout syndrome, become more prevalent among medical and nursing staff and make their professional life more difficult. Empathy is acknowledged as a professional skill that can enhance the relationship between the health care providers and their recipients and eventually result in higher quality of health care service for the community.

Objective: This cross-sectional study aims at examining the levels of empathy, professional burnout and job satisfaction among healthcare professionals who are employed at the General Hospital of Katerini and the correlation between these variables as well as their interaction with other demographic and work-related variables.

Methods: The sample of the study comprises 102 doctors and nurses working in various departments of the hospital. A complex questionnaire was distributed which consisted of four sections, namely demographics and work-related features, the Jefferson Scale of Empathy (JSE-HP) for the measurement of empathy, the Maslach Burnout Inventory (MBI) for the measurement of burnout and the Job Satisfaction Survey (JSS) for the measurement of job satisfaction. All three tools have been extensively used in similar studies and have previously been translated and validated in Greek samples.

Results: The levels of empathy, professional burnout syndrome and job satisfaction were all found to be moderate in the sample of healthcare professionals. Gender, having children and marital status were the most important demographic factors that influenced the levels of the dependent variables. Empathy seemed to have a protective effect against burnout syndrome occurrence, while the correlation between job satisfaction and emotional exhaustion was strong and negative.

Conclusions: Enhancement of empathy as an acquired professional skill and tackling of burnout syndrome of the healthcare professionals can significantly improve hospital personnel welfare and eventually ameliorate the quality of the services provided to the community.