Στην παρούσα διπλωματική εργασία θα εξεταστεί η επικοινωνιακή πολιτική και πως αυτή συμβάλει στην καλή λειτουργία και την αναβάθμιση του μουσείου, στην κατοχύρωση της ταυτότητας του που διαχρονικά οδηγεί σε αναδιάρθρωση του branding καθώς το ΕΜΣΤ επισήμανε πως ο ρόλος του με βάση το νόμο ίδρυσης του είναι να ενημερώσει, να ευαισθητοποιήσει και να εκπαιδεύσει το κοινό του για θέματα τέχνης και πολιτισμού του χθες, του σήμερα και του αύριο, ώστε να επιτύχει τον κοινωνικό του ρόλο. Η προσπάθεια μετάδοσης της δράσης του μέσα από την επικοινωνιακή πολιτική του είτε με ψηφιακό είτε με υβριδικό τρόπο λόγω της έκτακτης ανάγκης αντιμετώπισης της πανδημίας, που είχε προκύψει, καθώς ο πολιτισμός είτε θα έμπαινε σε αναμονή ή θα υλοποιούνταν προγράμματα που θα κρατούσαν το μουσείο «ανοιχτό». Η συμπερίληψη, η αποδοχή και η κοινωνική δράση του μουσείου θα τεθούν στο επίκεντρο της έρευνας ώστε να εξεταστεί κατά πόσο το μουσείο υλοποιεί τις δράσεις του με γνώμονα αυτήν την συμπερίληψη, την επικοινωνία και την γνώση που προσφέρει στο κοινό σε θέματα τέχνης. Τέλος, ο βασικός άξονας της εργασίας θα περιλαμβάνει τις δράσεις εξωστρέφειας του ΕΜΣΤ κατά την περίοδο μετά την πανδημία και το πώς αυτές υλοποιούνται, χρησιμοποιώντας και τις σύγχρονες τεχνολογίες, τα social media που δημιουργούν ανάδραση, αλλά και την χρήση των καινοτόμων εργαλείων που προσφέρει η τεχνητή νοημοσύνη που πρόκειται να γίνει σημαντικό κομμάτι της μουσειακής εμπειρίας και κατά μια άποψη ίσως και της δημιουργίας μιας μορφής «τέχνης» γενικότερα, μέσα σε ένα κλίμα που ο αποδέκτης αναζητά διεξόδους πνευματικής και αισθητηριακής εμπειρίας και γνώσης αλλά και ψυχαγωγία.

At this present thesis I am going to examine the communicative policy of the cultural organizations and how this can provide for the upgrading of their operation and how it can credit their identity which steadily leads to their rebranding. The EMST according to its foundation aims at informing, educating, sensitizing its audience on art and culture of the past, the present and the future so as to accomplish its social role. Its action through its communicative policy either via digital or hybrid way due to the sudden pandemic ramifications as cultural procedures and events would either be kept “on hold” mode or would implement innovative programs that would keep museums “open”. The inclusion, acceptability and social action of the EMST will be on the focus of the research so as to be examined how much the museum implements actions driven by this very inclusion. Ultimately, the basic axis of this thesis will be on the open actions of EMST during the post-covid era and how these can be implemented through the use of social media and the pioneering assistance of artificial intelligence, which is bound to become an integral part of the museum experience and in a sense, the creation of art overall, in an environment where the audience not only seeks for intellectual and artistic quality but also for experience, knowledge and entertainment.