Βασικός άξονας της εργασίας μας είναι η πολιτιστική επικοινωνία και οι ψηφιακές προκλήσεις στο μουσειακό χώρο, μέσω των οποίων επιδιώκεται η ανάπτυξη και η ισχυροποίηση της θέσης ενός μουσείου έναντι των ανταγωνιστών του. Πρόκειται για αρωγούς που ενισχύουν την αναγνωρισιμότητα όλων των πολιτιστικών οργανισμών σε ένα ολοένα και πιο απαιτητικό παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον, στο οποίο οι ομάδες κοινού δεν λειτουργούν παθητικά, αλλά συνδιαμορφώνουν με τον ενεργητικό τους ρόλο το πολιτιστικό περιεχόμενο του οργανισμού. Τα νέα κανάλια επικοινωνίας συντείνουν σε πρακτικές που θέτουν στο κέντρο το κοινό, ενισχύοντας με αυτό τον τρόπο τον ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα των μουσείων και ανοίγοντας νέες μορφές επικοινωνίας προσαρμοσμένες στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής, καθώς και νέους διαύλους επικοινωνίας με το κοινό τους. Ο έλεγχος, η ανατροφοδότηση, η αξιολόγηση και η αναπροσαρμογή της επικοινωνιακής στρατηγικής προάγει την βελτιστοποίηση της πολιτιστικής εμπειρίας. Επανασχεδιάζοντας τις ήδη υπάρχουσες μορφές επικοινωνίας με το κοινό τους, τα μουσεία θα είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής και ταυτόχρονα να προβάλουν με σαφείς όρους και αποτελεσματικά την δράση τους.

   Σε μια τέτοια χρονική συγκυρία, η ψηφιακή πραγματικότητα εισέβαλε στην καθημερινότητα των πολιτών και όλου του πολιτιστικού τομέα. Η μελλοντική επικοινωνιακή στρατηγική των μουσείων διαφαίνεται πλέον καθαρά ότι εισέρχεται σταδιακά και σταθερά στον κόσμο των νέων τεχνολογιών και των νέων μοντέλων επικοινωνίας. Η παρούσα Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία εστιάζει στην καταγραφή, ανάλυση και αξιολόγηση της χρήσης των τεχνολογιών της πληροφορίας και της επικοινωνίας στα μουσεία, και ιδιαίτερα στην αξία και τον ρόλο του υβριδικού μοντέλου επικοινωνίας. Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση των μορφών επικοινωνίας που σταδιακά διαμορφώνονται λόγω των μεταβολών που επέφερε η πανδημία στο επικοινωνιακό πεδίο μεταξύ των μουσείων και του ευρύτερου και πολυπληθούς κοινού τους.

 The main focus of our work is cultural communication and digital challenges in the museum space, through which we seek to develop and strengthen the position of a museum against its competitors. These are assistants that enhance the visibility of all cultural organizations in an increasingly demanding globalized environment, in which the public groups do not act passively but co-shape the cultural content of the organization with their active role. The new communication channels contribute to practices that put the public in the center, thereby strengthening the anthropocentric character of museums and opening new forms of communication tailored to the needs and requirements of the era, as well as new channels of communication with their audiences. The monitoring, feedback, evaluation and adaptation of the communication strategy promotes the optimization of cultural experience. By redesigning existing forms of communication with their public, museums will be able to respond to the requirements of the modern era and at the same time to promote their action in clear terms and effectively.

   At such a time, digital reality invaded the everyday lives of citizens and the entire cultural sector. The future communication strategy of the museums now clearly shows that it is gradually and steadily entering the world of new technologies and new models of communication. This Graduate Thesis focuses on the recording, analysis and evaluation of the use of information and communication technologies in museums, and in particular on the value and role of the hybrid communication model. The aim of this study is to explore the forms of communication that are gradually taking shape due to the changes brought about by the pandemic in the communication field between museums and their wider and crowded public.