Στον απόηχο της πανδημίας COVID-19, οι πολιτιστικοί οργανισμοί σε όλο τον κόσμο αναγκάστηκαν να προσαρμόσουν τις στρατηγικές επικοινωνίας τους προκειμένου να συνεχίσουν να προσεγγίζουν το κοινό και να επιβιώνουν μπροστά σε πρωτοφανείς προκλήσεις. Αντικείμενο της παρούσας μελέτης είναι να εξετάσει την αναγκαιότητα και την αποτελεσματικότητα του ψηφιακού μετασχηματισμού στις στρατηγικές επικοινωνίας των πολιτιστικών οργανισμών, με ιδιαίτερη έμφαση στην ικανότητά τους να προσαρμόζονται στις συνθήκες που δημιούργησε η πανδημία. Βασιζόμενη σε θεωρίες και μοντέλα πολιτιστικής επικοινωνίας, καθώς και σε συγκεκριμένα παραδείγματα εγχώριων και διεθνών καλών πρακτικών, η παρούσα εργασία θα διερευνήσει τα δυνητικά οφέλη του ψηφιακού μετασχηματισμού όσον αφορά τη βιωσιμότητα, την εξωστρέφεια και την ανταγωνιστικότητα. Προκειμένου να τεκμηριωθούν αυτοί οι ισχυρισμοί, θα διεξαχθεί μια συγκριτική μελέτη δύο πολιτιστικών οργανισμών, της Εθνικής Λυρικής Σκηνής και της The Metropolitan Opera, εξετάζοντας τις στρατηγικές επικοινωνίας τους κατά τη διάρκεια και μετά την πανδημία. Μέσω ενός συνδυασμού ποσοτικών και ποιοτικών ερευνητικών μεθόδων, η μελέτη αυτή στοχεύει να διαπιστώσει τον βαθμό στον οποίο ο ψηφιακός μετασχηματισμός έχει καταστεί ουσιαστικό μέρος του στρατηγικού σχεδιασμού των πολιτιστικών οργανισμών στον κόσμο μετά την πανδημία.

In the wake of the COVID-19 pandemic, cultural organizations around the world have been forced to adapt their communication strategies in order to continue to reach audiences and survive in the face of unprecedented challenges. The object of this study is to examine the necessity and effectiveness of digital transformation in the communication strategies of cultural organizations, with a particular focus on their ability to adapt to the conditions created by the pandemic. Drawing on theories and models of cultural communication, as well as specific examples of domestic and international good practices, this essay will explore the potential benefits of digital transformation in terms of sustainability, extroversion, and competitiveness. In order to substantiate these claims, a comparative study of two cultural organizations, the National Opera House and the Metropolitan Opera, will be conducted, examining their communication strategies during, and after the pandemic. Through a combination of quantitative and qualitative research methods, this study aims to establish the extent to which digital transformation has become an essential part of the strategic planning of cultural organizations in the post-pandemic world.