Εισαγωγή: Ο σχολικός εκφοβισμός αποτελεί ένα σημαντικό και διαχρονικό φαινόμενο, με εξαιρετικά δυσμενείς συνέπειες για τα παιδιά-θύματα. Οι μελέτες δείχνουν ότι το πρόβλημα είναι παγκόσμιο και αφορά και την χώρα μας.

Σκοπός:  Ήταν η καταγραφή των γνώσεων και των στάσεων των γονέων απέναντι στον σχολικό εκφοβισμό που βιώνουν τα παιδιά τους και η διερεύνηση των στρατηγικών που επιλέγουν για τη διαχείριση των περιστατικών εκφοβισμού. Επιμέρους στόχοι της μελέτης ήταν η διερεύνηση της πιθανής ύπαρξης συσχέτισης μεταξύ των δημογραφικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων και των γνώσεων, των στάσεων και των στρατηγικών διαχείρισης των γονέων.

Υλικό και Μέθοδος: Η μελέτη που πραγματοποιήθηκε ήταν συγχρονική και χρησιμοποιήθηκε δομημένο ερωτηματολόγιο. Ο μελετώμενος πληθυσμός αποτελούνταν από γονείς παιδιών που έχουν βιώσει εκφοβισμό σε κάποια τάξη της πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Για τη συλλογή των δεδομένων χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο «Parents’ StrategiestoCopeWithBullying», το οποίο πριν την χρήση του μεταφράστηκε και ελέγχθηκε για την αξιοπιστία του στην Ελληνική γλώσσα. Η προσέλκυση των γονέων για συμμετοχή στη μελέτη πραγματοποιήθηκε μέσω ενός συλλόγου γονέων και κηδεμόνων ενός δημοτικού σχολείου, των γονέων που επισκέφτηκαν μία παιδίατρο και των γονέων παιδιών μίας ακαδημίας ποδοσφαίρου. Εκτός από τις ερωτήσεις του ερωτηματολογίου, συνελέχθησαν και μία σειρά από δημογραφικά χαρακτηριστικά των συμμετεχόντων. Η μέθοδος που ακολουθήθηκε ήταν η δειγματοληψία ευκολίας. Διανεμήθηκαν συνολικά 200 ερωτηματολόγια και επεστράφησαν στην ερευνήτρια συμπληρωμένα 158 (ποσοστό ανταπόκρισης79%). Η διάρκεια της μελέτης ήταν από 1 Ιανουαρίου έως και 31 Ιανουαρίου 2023.

Αποτελέσματα: Το 72,2% των παιδιών είχαν υποστεί εκφοβισμό στο δημοτικό, το 17,1% στο γυμνάσιο, το 8,9% στο νηπιαγωγείο και το 1,9% στο λύκειο. Στο 65,2% των περιπτώσεων ο εκφοβισμό έγινε από συνομήλικα παιδιά, στο 33,5% από μεγαλύτερα σε ηλικία παιδιά και στο 1,3% από μικρότερα σε ηλικία παιδιά. Το 74,6% των παιδιών είχαν υποστεί εκφοβισμό και σε άλλο δημόσιο χώρο. Αναφορικά με τη διαχείριση του εκφοβισμού από τους γονείς, η στρατηγική «Υποστήριξη/συμβουλή στο παιδί» συγκέντρωσε την υψηλότερη βαθμολογία (μέση τιμή = 4,7 τυπική απόκλιση = 0,4) και η στρατηγική «Κοινωνική υποστήριξη και ενημέρωση» της αμέσως επόμενη (μέση τιμή = 3,8 τυπική απόκλιση = 0,9).Το 44,3% των γονέων είχαν λάβει κάποια ενημέρωση/εκπαίδευση αναφορικά με το φαινόμενο του εκφοβισμού με τη σημαντικότερη πηγή πληροφόρησης να είναι το διάβασμα. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της πολυμεταβλητής γραμμικής παλινδρόμησης, οι μητέρες εφάρμοζαν συχνότερα τη στρατηγική «κοινωνική υποστήριξη και ενημέρωση» (Συντελεστής b =0,9 95% διάστημα εμπιστοσύνης για τον b = 0,7 έως 1,1 Τιμή p < 0,001) και οι γονείς με χαμηλότερο εκπαιδευτικό επίπεδο εφάρμοζαν συχνότερα τη στρατηγική «αποφυγή» (Συντελεστής b = -0,5 95% διάστημα

εμπιστοσύνης για τον b = -0,8 έως -0,2 Τιμή p = 0,004).

Συμπεράσματα: Ο σχολικός εκφοβισμός παραμένει ένα σημαντικό διαχρονικό φαινόμενο και για την χώρα μας. Οι γονείς, μολονότι επιλέγουν την υποστήριξη των παιδιών τους, ωστόσο δεν λαμβάνουν από επίσημο φορέα ενημέρωση και εκπαίδευση αναφορικά με τη διαχείριση του σχολικού εκφοβισμού. Το κενό αυτό στην ενημέρωση των γονέων μπορεί να καλυφθεί μέσω προγραμμάτων από το Υπουργείο Παιδείας σε συνεργασία με τις διευθύνσεις εκπαίδευσης και τους συλλόγους γονέων, καθώς η κατάρτιση των γονέων μπορεί να συμβάλει στην μείωση της εμφάνισης του φαινομένου του σχολικού εκφοβισμού και στην αποτελεσματικότερη διαχείριση του από τους γονείς.

Introduction: School bullying is an important and long-lasting phenomenon, with extremely adverse consequences for child victims. Studies show that the problem is global and also affects our country.

Aim: The aim of this study was to record parents' knowledge and attitudes towards bullying experienced by their children and to investigate the strategies they choose to manage bullying incidents. Sub-objectives of the study were to investigate the possible existence of a correlation between participants' demographic characteristics and parents' knowledge, attitudes and management strategies.

Methods: The study conducted was cross-sectional and a structured questionnaire was used. The study population consisted of parents of children who have experienced bullying in a primary or secondary school classroom. The questionnaire "Parents' Strategies to Cope With Bullying" was used for data collection, which was translated and checked for reliability in Greek before use. Parents were recruited to participate in the study through an association of parents and guardians of a primary school, parents who visited a pediatrician and parents of children of a football academy. In addition to the questionnaire questions, a number of demographic characteristics of the participants were collected. The method used was convenience sampling. A total of 200 questionnaires were distributed and 158 completed questionnaires were returned to the researcher (response rate79%). The duration of the study was from January 1 to January 31, 2023.

Results:72.2% of the children had been bullied in primary school, 17.1% in secondary school, 8.9% in kindergarten and 1.9% in high school. In 65.2% of cases, the bullying was perpetrated by children of the same age, in 33.5% by older children and in 1.3% by younger children. 74.6% of children had been bullied in another public place. Regarding parents' management of bullying, the strategy "Support/advice to the child" scored the highest (mean = 4.7 standard deviation = 0.4) and the strategy "Social support and information" the next highest (mean = 3.8 standard deviation = 0.9). 44.3% of parents had received some information/education regarding bullying with the most important source of information being reading. According to the results of multivariable linear regression, mothers most often applied the strategy "social support and information" (Coefficient b = 0.9 95% confidence interval for b = 0.7 to 1.1 p < 0.001) and parents with lower educational level most often applied the strategy "avoidance" (Coefficient b = -0.5 95% confidence interval for b = -0.8 to -0.2 p = 0.004).

Conclusions: Bullying remains an important longitudinal phenomenon in our country as well. Although parents choose to support their children, they nevertheless do not receive information and training from an official institution regarding the management of bullying. This gap in parental information can be filled through programs run by the Ministry of Education in cooperation with education directorates and parents' associations, as training for parents can help reduce the incidence of bullying and help parents to manage it more effectively.