Σκοπός: Στόχος της μελέτης ήταν η συλλογή δεδομένων για τις υπάρχουσες υποδομές υγείας της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην υποσαχάρια Αφρική, ώστε να υπάρχει μια επιβεβαιωμένη επικαιροποιημένη εικόνα για πιθανές μελλοντικές παρεμβάσεις υποστήριξης τους. Μεθοδολογία:Τα ερευνητικά ερωτήματα ήταν ο καθορισμός: α) της γεωγραφικής θέσης των μονάδων υγείας, β) της κατάσταση λειτουργίας τους, γ) του υπάρχοντος εξοπλισμού, δ) της στελέχωσης και ε) των παρεχόμενων υπηρεσιών. Χρησιμοποιήθηκαν ερωτηματολόγια που στάλθηκαν στις αντίστοιχες Μητροπόλεις και Επισκοπές της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας οι οποίες υπάγονται στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής. Αποτελέσματα: Το ποσοστό απάντησης/ συμμετοχής στην μελέτη ήταν 90% (27 από τις 30 Μητροπόλεις και Επισκοπές). Καταγράφηκαν 52 μονάδες υγείας εκ των οποίων 2 νοσοκομεία, 40 κέντρα υγείας και 10 ιατρεία. Στην Μαδαγασκάρη καταγράφηκαν 6 μονάδες υγείας, στην Τανζανία 4, στην Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό 3, στην Κένυα 10, Στην Ζιμπάμπουε 1, στο Καμερούν 4, στο Μαλάουι 1, στην Ουγκάντα 17, στην Ζάμπια 2, στην Σιέρρα Λεόνε 3 και στην Δημοκρατία του Κονγκό-Μπραζαβίλ 1. Οι 18 μονάδες ήταν αστικές ενώ οι 34 βρίσκονταν σε αγροτική περιοχή. Από τις 52 συνολικά μονάδες υγείας οι 34 λειτουργούσαν. Από αυτές οι 23 παρείχαν αποκλειστικά υπηρεσίες εξωτερικών ιατρείων ενώ στις 11 υπήρχε επιπλέον η δυνατότητα νοσηλείας. Ποικίλες υπηρεσίες υγείας ήταν διαθέσιμες, κυρίως πρωτοβάθμιας φροντίδας. Στις μεγαλύτερες μονάδες υγείας παρέχονταν και δευτεροβάθμιες υπηρεσίες υγείας όπως χειρουργικές επεμβάσεις, μαιευτική φροντίδα, μεταγγίσεις κλπ. Η χρηματοδότηση ήταν από δωρεές, την χρηματική συμμετοχή των ασθενών, και σε κάποιες περιπτώσεις και από το κράτος. Συμπεράσμα: Το φιλανθρωπικό έργο της Ορθόδοξης Εκκλησίας στην υποσαχάρια Αφρική στον τομέα της υγείας είναι πολύ σημαντικό και αξίζει να υποστηριχθεί περισσότερο. 

Aims: The objective of this study was to collect data on health care facilities established by the Orthodox Church in sub-Saharan Africa, which could be used for potential future support interventions. Methods: The research question was the clarification of a) the geographical location of the facilities, b) their operational status, c) their existing equipment, d) their staffing and e) the services provided. Questionnaires were sent to the respective Metropolises and Dioceses of the Eastern Orthodox Church in subsaharan Africa (Patriarchate of Alexandria and all Africa). Results: The response rate was 90% (27 out of the 30 Metropolises and Dioceses). In total 52 health care facilities were registered (2 hospitals, 40 health centres and 10 health posts/clinics). In Madagascar 6 health care facilities were confirmed, in Tanzania 4, in Democratic Republic of Congo 3, in Kenya 10, in Zimbabwe 1, in Cameroon 4, in Malawi 1, in Uganda 17, in Zambia 2, in Sierra Leone 3, in Congo-Brazaville 1. Out of the 52 facilities, 18 were urban while 34 were rural. From the 52 facilities identified, 34 were operational. From these in 23 only outpatient clinics were provided while in 11 also hospitalisation/ inpatient monitoring was possible. Various health care services were provided, mainly at primary care level. Nevertheless secondary level of care such as surgical and obstetric services or transfusions were also provided in the larger facilities. Financing was from donations, fees/ contribution paid by the patients, and in some cases from the country’s government. Conclusion: The Orthodox Church philanthropic activity in the field of health care in subsaharan Africa is quite significant and should be further supported.