Τα μουσεία εκτός από πολιτισμικό χαρακτήρα έχουν και εκπαιδευτικό, ο οποίος στη σύγχρονη κοινωνία προωθείται και αναδεικνύεται ευρύτερα με τη χρήση των νέων τεχνολογιών. Η παρούσα εργασία, λοιπόν, εξετάζει τη χρήση των νέων τεχνολογιών -και συγκεκριμένα του διαδικτύου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης- από τα μουσεία με στόχο τη μουσειακή εκπαίδευση του κοινού. Αναλυτικότερα, γίνεται αναφορά στο παραδοσιακό μουσείο και δίνεται ο ορισμός του ψηφιακού μουσείου για να αναδειχθεί η συνεισφορά των νέων τεχνολογιών στη μουσειακή εμπειρία και παράλληλα να γίνουν δικριτές οι διαφορές των πραγματικών επισκεπτών και των ψηφιακών επισκεπτών ενός μουσείου. Έπειτα, αναλύονται τα χαρακτηριστικά μίας ιστοσελίδας μουσείου και τονίζεται η σπουδαιότητα της διαδραστικότητας μεταξύ μουσείου και κοινού στη διαδικασία της μάθησης που πραγματοποιείται στο μουσειακό περιβάλλον. Στη, συνέχεια, αναδεικνύεται η εκπαιδευτική διάσταση του μουσείου και οι εκπαιδευτικές θεωρίες που εφαρμόζονται μέσα στο μουσειακό πραγματικό και ψηφιακό περιβάλλον. Τέλος, αναφέρονται παραδείγματα μουσειακών εκπαιδευτικών δράσεων μέσω του διαδικτύου και διεξάγονται συμπεράσματα για την αποτελεσματικότητα των τεχνολογιών στη μουσειακή εκπαίδευση. 

Στο ερευνητικό της πεδίο η εργασία μελετά την παρουσία των αρχαιολογικών μουσείων της Ελλάδας στο διαδίκτυο. Σκοπός της έρευνας είναι α) να διερευνηθεί εάν τα αρχαιολογικά μουσεία της Ελλάδας διαθέτουν ιστοσελίδα και ενεργά προφίλ στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, β) εάν οι ιστοσελίδες που διαθέτουν είναι λειτουργικές, γ) εάν πραγματοποιούν διαδικτυακές πολιτιστικές δραστηριότητες με εκπαιδευτικό περιεχόμενο, δ) εάν διαθέτουν καινοτόμο περιεχόμενο δημιουργώντας παράλληλα ενεργές εμπειρίες για τους επισκέπτες και ε) εάν στοχεύουν στη μάθηση του κοινού. Για την υλοποίηση της έρευνας εφαρμόστηκε η ανάλυση περιεχομένου της διαδικτυακής παρουσίας όλων των αρχαιολογικών μουσείων της χώρας και έπειτα διανεμήθηκαν ερωτηματολόγια στα αρχαιολογικά μουσεία που πραγματοποιούν εκπαιδευτικές δράσεις μέσω της ιστοσελίδας τους. Τα αποτελέσματα της έρευνας φανέρωσαν ελλιπή παρουσία των αρχαιολογικών μουσείων στο διαδίκτυο και αδυναμία ουσιαστικής επικοινωνίας με το κοινό τους. 

In addition to a cultural character, museums also have an educational character, which in modern society is promoted and highlighted more widely through the use of new technologies. This paper, therefore, examines the use of new technologies – specifically the internet and social media – by museums with the aim of museum education for the public. More specifically, reference is made to the traditional museum and the definition of the digital museum is given to highlight the contribution of new technologies to the museum experience and at the same time to distinguish the differences between real visitors and digital visitors of a museum. Then, the characteristics of a museum website are analyzed and the importance of the interactivity between the museum and the public in the process of learning that takes place in the museum environment is emphasized. Then, the educational dimension of the museum and the educational theories applied within the museum's real and digital environment are highlighted. Finally, examples of online museum educational activities are cited and conclusions are made about the effectiveness of technologies in museum education.

In its research field, the work studies the presence of the archaeological museums of Greece on the internet. The purpose of the research is a) to investigate whether the archaeological museums of Greece have a website and active social media profiles, b) whether the websites they have are functional, c) whether they carry out online cultural activities with educational content, d) whether they have an innovative content while creating active experiences for visitors, and e) if they aim at audience learning. For the implementation of the research, the content analysis of the online presence of all the archaeological museums of the country was applied and then questionnaires were distributed to the archaeological museums that carry out educational activities through their website. The results of the research revealed an incomplete presence of archaeological museums on the internet and an inability to effectively communicate with their public.