Ερέθισμα για την επιλογή του συγκεκριμένου θέματος αποτέλεσε η διαπίστωση της μη ικανοποιητικής προώθησης ενός τόσο σημαντικού, αλλά και μοναδικού αρχαιολογικού χώρου, του πρώτου ανοιχτού οικομουσείου στην Ελλάδα, του προϊστορικού λιμναίου οικισμού Δισπηλιού Καστοριάς.

Η ανάγκη προώθησης της πολιτισμικής μας κληρονομιάς μέσω νέων στρατηγικών επικοινωνίας είναι πλέον επιτακτική, τόσο για να γίνουν ευρέως γνωστοί οι πολυάριθμοι αρχαιολογικοί μας χώροι, όσο και για την προσέλκυση του κοινού με στόχο τη γνώση και εκπαίδευσή του στον πολιτισμό μας, αλλά και στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη που προσφέρει ο τουρισμός σε έναν τόπο.    

Συγκεκριμένα, ο στόχος της  παρούσας εργασίας είναι να μελετηθεί η περίπτωση του προϊστορικού λιμναίου οικισμού Δισπηλιού Καστοριάς παρουσιάζοντας το αναλυτικό πλάνο επικοινωνίας που ακολουθεί και προτείνοντας σημαντικές βελτιώσεις και νέες επικοινωνιακές δράσεις που θα βοηθήσουν στην αύξηση της επισκεψιμότητας, άρα και της βιωσιμότητας του οικισμού.

Οι προτάσεις αυτές που βασίζονται τόσο στη μοναδικότητα του χώρου, όσο και των εκθεμάτων του, αλλά και στις ανάγκες του κοινού και του τόπου που το πλαισιώνει, πηγάζουν από την προσωπική μου άποψη ύστερα από επίσκεψη στον χώρο, από τις παρατηρήσεις του ίδιου του προσωπικού με το οποίο ήρθα σε επαφή, αλλά και ύστερα από μελέτη του τρόπου λειτουργίας και των δράσεων αντίστοιχων λιμναίων οικισμών της Ευρώπης. 

Τέλος, διατυπώνονται τα συμπεράσματα στα οποία καταλήξαμε και ορισμένες σκέψεις που, ενδεχομένως, θα βοηθήσουν.

Stimulus for the choice of the specific topic was the finding of unsatisfactory promotion of such an important, but also unique archaeological site, the first open eco-museum in Greece, the prehistoric lake settlement of Dispilio in Kastoria.

The need to promote our cultural heritage through new communication strategies is now imperative, both to make our numerous archaeological sites widely known, and to attract the public with the aim of knowledge and education in our culture, but also in the social and economic development provided by tourism to a place.

Specifically, the aim of this paper is to study the case of the prehistoric lake settlement of Dispilio in Kastoria presenting the detailed communication plan that follows and proposing significant improvements and new communication actions that will help to increase the number of visitors, and therefore, the viability of the settlement.

These suggestions, which are based both on the uniqueness of the space and its exhibits, but also on the needs of the public and the place that surrounds it, emanate from my personal opinion after visiting the site, from the observations of the staff I came into contact with, but also after studying the mode of operation and the actions of corresponding lake settlements in Europe.

Closing, are listed the conclusions we reached and some thoughts that possibly will help.