Η παρούσα διπλωματική εργασία είναι μία έρευνα με τη μέθοδο της μελέτης περίπτωσης δύο πολιτιστικών οργανισμών, της Tate Gallery της Μεγάλης Βρετανίας και του MOMus - Μητροπολιτικού Οργανισμού Εικαστικών Τεχνών Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα, μελετάται ο ψηφιακός μετασχηματισμός των δύο αυτών οργανισμών και πώς αυτός προσαρμόστηκε και ενισχύθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
Ο τρόπος προσαρμογής των πολιτισμικών μονάδων στις νέες συνθήκες, ο βαθμός ετοιμότητας ως προς το ψηφιακό μετασχηματισμό τους και τη ψηφιοποίηση των συλλογών και εκθέσεων τους, οι ψηφιακές υπηρεσίες και τα προγράμματα που αναδείχθηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια του αποκλεισμού λόγω της πανδημίας, τα τεχνολογικά μέσα και οι ψηφιακές εφαρμογές που αξιοποιήθηκαν είναι μερικά από τα ερωτήματα που καλείται να απαντήσει η παρούσα διπλωματική εργασία. Ένα από τα κύρια ζητήματα που καλείται να απαντήσει η συγκεκριμένη έρευνα είναι το πώς οι δύο αυτοί πολιτιστικοί οργανισμοί αξιοποίησαν τα οφέλη που αποκόμισαν από την απότομη προσαρμογή στα νέα δεδομένα καθώς και εάν επηρέασαν το στρατηγικό σχεδιασμό τους, ακόμα και το όραμα και την αποστολή τους.
Οι νέες τεχνολογίες και οι ψηφιακές εφαρμογές αξιοποιήθηκαν από τους πολιτιστικούς οργανισμούς κατά τη διάρκεια της πανδημίας και σήμερα, τα μουσεία καλούνται να ισορροπήσουν μεταξύ φυσικού και ψηφιακού πολιτιστικού περιεχομένου. Οι νέες τεχνολογίες οφείλουν να αξιοποιούνται ορθά από τους οργανισμούς, με τέτοιο τρόπο, που θα αποτελούν το εφαλτήριο για τη φυσική επίσκεψη του κοινού στους χώρους των μουσείων.
Ο ψηφιακός αναλφαβητισμός των στελεχών των πολιτιστικών οργανισμών και η ανάγκη για απόκτηση εξειδικευμένων ψηφιακών δεξιοτήτων αναδείχθηκε κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Ο σχεδιασμός μίας συνολικής ψηφιακής στρατηγικής των πολιτιστικών οργανισμών τόσο ως προς την προσφορά πολιτιστικού περιεχομένου όσο και για τη δημιουργία νέων οικονομικών μοντέλων διαχείρισης των οργανισμών, αποτελεί πρωτεύουσα ανάγκη για τους πολιτιστικούς διαχειριστές με το πέρας της πανδημίας. Οι πολιτιστικοί οργανισμοί οφείλουν να ενσωματώσουν στο στρατηγικό τους σχεδιασμό οικονομικά μοντέλα αξιοποίησης των νέων τεχνολογιών προς όφελος των πολιτισμικών μονάδων τους και να αξιοποιούν τα ψηφιακά μέσα στην παραγωγή πολιτιστικού περιεχομένου, σύμφωνα με τους σκοπούς, τους στόχους και του οράματος του οργανισμού τους.

This thesis is a case study research of two cultural organizations, the Tate Gallery of Great Britain and MOMus - Metropolitan Organization of Visual Arts of Thessaloniki. Specific, it examines the digital transformation of the above two organizations and how the transformation was adapted and enhanced during the pandemic.
The way the cultural units adapted to the new conditions, their readiness towards digital transformation and the digitization of their collections and exhibitions, the digital services and programs that emerged during the pandemic blockade, the technological means and digital applications that were used, are some of the questions that this thesis aims to address to. One of the main questions that this research is called to answer is how these two cultural organisations have made use of the benefits gained from the abrupt adaptation to the new conditions and whether they have influenced their strategic planning, their vision and mission.
New technologies and digital applications were utilized by cultural organizations during the pandemic. However, nowadays, museums are challenged to balance between physical and digital cultural content. New technologies have to be properly exploited by organisations in such a way that they become the springboard for the public to physically visit museum premises.
The digital illiteracy of cultural institutions' staff and the need to acquire specialised digital skills were highlighted during the pandemic. Implementing a comprehensive digital strategy for cultural organisations both in terms of cultural content and creating new economic models are primary needs that cultural managers have to accommodate at the end of pandemic. Cultural organisations should incorporate in their strategic planning economic models that adapt new technologies for the benefit of their cultural units and use digital media in the production of cultural content always in accordance with their aims, objectives and vision.