Η παρούσα διπλωματική εργασία, αφορά την ανάκαμψη των μουσείων μετά την πανδημία COVID-19. Αρχικά, αναλύουμε το ρόλο της ψηφιακής τεχνολογίας και των ψηφιακών μέσων στη διοργάνωση των πολιτιστικών δράσεων, στα μουσεία γενικότερα. Στο θεωρητικό μέρος, εξετάζεται η αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, η εξέλιξη του ψηφιακού μετασχηματισμού και η υιοθέτηση ευέλικτων προγραμμάτων προώθησης και προβολής των πολιτιστικών δράσεων των μουσείων. Επιπρόσθετα, αναφερόμαστε στον ρόλο που διαδραματίζουν τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης στον τομέα προώθησης και προβολής των ψηφιακών μουσειακών δράσεων. Στο εμπειρικό μέρος, περιγράφεται η συγκριτική μελέτη περίπτωσης του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης και του Εθνικού Ιστορικού Μουσείου Αθήνας. Σκοπός είναι, να αντιληφθούμε την ψηφιακή επικοινωνιακή στρατηγική και πολιτική που ακολουθούν ως οργανισμοί, με στόχο πάντα την ανάπτυξη και την προσέλκυση κοινού τους.

H κύρια μεθοδολογική προσέγγιση της έρευνας συνιστά τη συγκριτική μελέτη περίπτωσης. Τα δεδομένα της έρευνας, συγκεντρώθηκαν με χρήση τόσο ποιοτικών, όσο και ποσοτικών μεθόδων. Η ποιοτική ερευνητική προσέγγιση, πραγματοποιήθηκε μέσω της διεξαγωγής δομημένων συνεντεύξεων σε βάθος. Στην ποσοτική έρευνα, έγινε συλλογή στατιστικών στοιχείων με το ερευνητικό εργαλείο του ερωτηματολογίου, προκειμένου να τεκμηριωθούν οι ερευνητικοί σκοποί της έρευνας. Στόχος είναι, να διαπιστωθεί αν το κοινό γνωρίζει τις ψηφιακές δράσεις που πραγματοποιούνται στα μουσεία, αν έχει συμμετάσχει σε κάποια από αυτές και αν οι δράσεις έχουν συμβάλλει σε κατοπινές επισκέψεις τους. Εν κατακλείδι, τα αποτελέσματα της πρωτογενούς έρευνας, όπως και τα συμπεράσματα που προκύπτουν, είναι πρωτότυπα και αναδεικνύουν τους ερευνητικούς σκοπούς.

The present thesis concerns the recovery of museums after the COVID-19 pandemic. First, we analyze the role of digital technology and digital media in the organization of cultural activities, in museums in general. In the theoretical part, the utilization of new technologies, the evolution of digital transformation and the adoption of flexible programs for the promotion and the projection of cultural activities of museums are examined. In addition, we refer to the role played by Social Media in the field of promotion and projection of digital museum activities. In the empirical part, the comparative case study of the Historical Museum of Crete and the National Historical Museum of Athens is described. The purpose is to understand the digital communication strategy and policy they follow as organizations, always aiming to develop and attract their audience.

The main methodological approach of the research is the comparative case study. The research data was collected using both qualitative and quantitative methods. The qualitative research approach was carried out by conducting structured in-depth interviews. In the quantitative research, statistical data was collected with the research tool of the questionnaire, in order to document the research objectives of the research. The aim is to establish whether the public is aware of the digital activities carried out in museums, whether they have participated in any of them and whether the activities have contributed to their subsequent visits. In conclusion, the results of the primary research, as well as the resulting conclusions, are original and highlight the research objectives.