Το μελάνωμα συνιστά την πιο επιθετική μορφή καρκίνου του δέρματος με σταδιακά αυξανόμενη επίπτωση. Ως χρόνια δυσίατη και δυνητικά θανατηφόρος νόσος επιδρά ποικιλοτρόπως σε διάφορους τομείς της ζωής του ασθενή προκαλώντας αισθήματα άγχους και επιδρώντας στη σχετιζόμενη με την υγεία ποιότητα ζωής (ΣΥΠΖ) του. Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί η αξιολόγηση των επιπέδων άγχους καθώς και της ΣΥΠΖ ασθενών με διαγνωσθέν μελάνωμα δέρματος που υποβλήθηκαν σε χειρουργική αντιμετώπιση αυτού. Στη μελέτη μας συμπεριελήφθησαν 52 ασθενείς με μελάνωμα δέρματος που αντιμετωπίστηκαν χειρουργικά την τριετία 2018 – 2020 στην Κλινική Πλαστικής Χειρουργικής του ΑΠΘ στο Γενικό Νοσοκομείο Παπαγεωργίου Θεσσαλονίκης, έχουν ολοκληρώσει το σύνολο των θεραπευτικών παρεμβάσεων και βρίσκονται σε πρωτόκολλο τακτικής παρακολούθησης στο ειδικό ιατρείο μελανώματος. Για την αξιολόγηση του άγχους χρησιμοποιήθηκε το Beck Anxiety Inventoty (BAI) και για την εκτίμηση της ΣΥΠΖ το ερωτηματολόγιο SF-36, τα οποία συμπληρώθηκαν εθελοντικά από τους ασθενείς. Η μέση ηλικία των ασθενών με μελάνωμα δέρματος είναι 63,64 έτη με αναλογία φύλου περίπου 1:1. Το 82,7% των πασχόντων εμφανίζουν ελάχιστο άγχος κατά τη χρόνια φάση της νόσου και παράλληλα διαπιστώνεται στατιστικά σημαντική συσχέτιση μεταξύ του άγχους και του σταδίου της νόσου (p<0,001). H ΣΥΠΖ των ασθενών με μελάνωμα εμφανίζεται χαμηλότερη συγκριτικά με το γενικό πληθυσμό στην κλίμακα της γενικής υγείας (GH) (p=0,003) και υψηλότερη στις κλίμακες του συναισθηματικού ρόλου (RE) (p= 0,018), της ζωτικότητας (VT) (p=0,003), της ψυχικής υγείας (MH) (p<0,001) και στη διάσταση της ψυχικής υγείας (MCS) (p< 0,001). Επιπλέον, καταγράφεται αρνητική συσχέτιση μεταξύ της σωματικής λειτουργικότητας (PF) (p<0,001), του σωματικού ρόλου (RP) (p=0,026), της ζωτικότητας (VT) (p=0,003) και της διάστασης της σωματικής υγείας (PCS) (p=0,011) σε σχέση με την ηλικία. Τέλος, παρατηρούνται σημαντικές διαφορές σε όλες σχεδον τις κλίμακες και τις δύο διαστάσεις (p<0,05) του ερωτηματολογίου SF-36 ανάλογα με το στάδιο της νόσου.  Συμπερασματικά, το στάδιο της νόσου αποτελεί το βασικό παράγοντα που καθορίζει τα επίπεδα άγχους και τη ΣΥΠΖ των ασθενών με μελάνωμα. Στόχος των πολιτικών υγείας πρέπει να είναι η πρόληψη και η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση της νόσου, προκειμένου να επιτευχθεί η βέλτιστη ΣΥΠΖ και να περιοριστεί το αίσθημα άγχους που βιώνουν οι ασθενείς με μελάνωμα.

Melanoma is the most aggressive form of skin cancer with gradually increasing incidence. As a chronic incurable and potentially fatal disease, it affects various areas of the patient's life in various ways, causing feelings of anxiety and affecting the health-related quality of life (HRQOL). The purpose of this study is to evaluate stress levels as well as the HRQOL of patients diagnosed with skin melanoma who underwent surgical treatment. Our study included 52 patients with skin melanoma who were treated surgically during the period 2018 – 2020 at the Plastic Surgery Department of the Aristotle University of Thessaloniki at the Papageorgiou General Hospital of Thessaloniki, have completed all therapeutic interventions and are in a protocol of regular monitoring at the special melanoma outpatient clinic. The Beck Anxiety Inventoty (BAI) was used for the evaluation of anxiety and the SF-36 questionnaire for the evaluation of HRQOL, which were voluntarily completed by the patients. The mean age of patients with skin melanoma is 63.64 years with a sex ratio of about 1:1. 82.7% of patients experience minimal anxiety during the chronic phase of the disease and at the same time there is a statistically significant correlation between anxiety and the stage of the disease (p<0.001). HRQOL of melanoma patients appears lower than the general population on the scale of general health (GH) (p=0.003) and higher on the scales of role emotional (RE) (p=0.018), vitality (VT) (p=0.003), mental health (MH) (p<0.001) and mental component summary (MCS) (p< 0.001). In addition, there is a negative correlation between physical functioning (PF) (p<0.001), role physical (RP) (p=0.026), vitality (VT) (p=0.003) and physical component summary (PCS) (p=0.011) in relation to age. Finally, there are significant differences in almost all scales and the two dimensions of the SF-36 questionnaire (p<0.05) in correlation with the stage of the disease. To conclude with, the stage of the disease is the key factor determining the stress levels and HRQOL of melanoma patients. The aim of health policies should be the prevention and early diagnosis and treatment of the disease in order to achieve optimal HRQOL and reduce the feeling of anxiety experienced by melanoma patients.